Allemaal leuk en aardig met die Eduard, maar ik ben gisteren dus wel helemaal voor noppes naar Griendtsveen getuft.
12,5 kilometer heen, 12,5 kilometer terug. Was ik soms te vroeg (omstreeks 10.13 uur)? Of doet Eduard helemaal niet aan Moederdag?
‘Aan mijn lijf geen Moederdag. Hier in huis geen knieval voor de commercie, zegt m’n lief Katrientje altijd.’ Zou me dan weer meevallen van ’m. Zou me ook wat vergevingsgezinder maken. Wel vraag ik me nu al af wat ik donderdag moet doen. Is Eduard Hemelvaartsdagvierder of heeft hij ook daarvan een afkeer? En wat doet meneer als Griendtsveen tegen alle verwachtingen in naar de vijfde klasse promoveert? Een blauwwitte sjaal lijkt me toch wel het minste. Of is Eduard zo iemand die neerkijkt op de edele voetbalsport en liever een cricketmatch aanschouwt?
Wat ik eigenlijk wil zeggen: ik zou het wel waarderen als de anonieme decorateur/decoratrice van Eduard mij in ruil voor al m’n loftuitingen en gratis Griendtsveenpromotie van tevoren even inseint als Eduard weer eens van kleur dreigt te verschieten. Anders zie ik me in de toekomst wellicht genoodzaakt een onkostendeclaratie in te dienen voor vergeefs gemaakte kilometers.
Nu we het toch over Griendtsveen hebben: wist u dat het dorp en z’n omgeving in de jaren zestig aan een ramp is ontsnapt? Tijdens een bezoek aan het Horster gemeentearchief stuitte ik onlangs op een artikel over Griendtsveen uit
Panorama. Verschenen in de zomer van 1962, kort nadat de gemeente Horst het dorp had gekocht van de Maatschappij Griendtsveen. Uit het artikel blijkt dat de Horster vroede vaderen snode plannen hadden met Griendtsveen,
‘die de bestaanszekerheid en de leefbaarheid van de Griendtsveense gemeenschap zullen verzekeren’. Het blad kopt zelfs: ‘Een paradijs in de Peel’ (klik op de afbeelding om haar te vergroten).
Dat paradijs zou ontstaan door ontsluiting van het veengebied van duizend hectare aan de rand van Griendtsveen. Het dorp zou daardoor worden opgestoten in de vaart der volkeren. In de woorden van Panoramajournalist Anton Martin:
‘Dit unieke complex van 1000 ha ongerepte natuur, met zijn bossen, zijn waters en zijn kanalen, zal ontsloten worden en gemaakt tot een gedroomd recreatie- en vakantieoord. Griendtsveen zal van dit “gebied” de verzorging hebben. Dat wil zeggen: de toeloop van toeristen, hengelaars, wandelaars, kampeerders, waterskiërs en noem maar op zal door een Griendtsveense thans nog niet bestaande “middenstand” bevoorraad moeten worden. Er wordt in de komende jaren een zeer grote inwijking in Griendtsveen verwacht. Van bakkers en kruideniers, van zuivelhandelaren en cafetariahouders, van garagebedrijven en ijstenten. De lijst is voor uitbreiding vatbaar. Heeft u een tent? Heeft u een caravan? Heeft u een motorboot? Nog even geduld en u kunt naar Griendtsveen.’
De ramp was niet te overzien geweest. Wat een geluk dat sommige snode plannen sneven. Zelfs die van Horster vroede vaderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten