Als dorp of stad stel je pas echt iets voor als straatmuzikanten je weten te vinden. Daarom prijs ik me gelukkig dat ook Horst sinds enkele jaren wordt aangedaan door deze beroepsgroep. Ik geef onmiddellijk toe dat smaken kunnen verschillen en dat de wereldtop der straatmusici zich nog niet in Horst heeft vertoond. Toch is hier in mijn ogen wel degelijk sprake van een enorme verrijking voor Horst-centrum. Ik kan oprecht genieten van de melancholieke deuntjes van deze artiesten, waarvan het merendeel naar ik vermoed afkomstig is uit de Balkanlanden. Gemeentebestuur en winkeliers: koester dit gilde!
Een enkele keer heb ik wel eens geprobeerd een gesprekje met zo’n man (inderdaad altijd mannen) aan te knopen, maar dat liep meestal snel stuk op een onoverbrugbare taalbarrière. Daarom blijf ik zitten met een karrenvracht aan vragen: wat is hun vaderland? Waarom zijn ze naar West-Europa gekomen? Waar verblijven ze? Zijn hun gezinnen ook hier? Met welk vervoermiddel komen ze naar Horst? Wordt hun optreden gewaardeerd? Worden ze wel eens lastig gevallen door publiek of middenstand? Moeten ze een vergunning hebben? Geven mensen in het weekend meer dan door de week? Waarom zie je ze slechts zelden in groepsverband optreden? Jaagt de politie hen wel eens weg? Zijn mensen in de ene plaats vrijgeviger dan in de andere? Is er verschil in vrijgevigheid tussen klanten van Plus/Lidl en die van Jan Linders? Kunnen ze er van leven? Waarom zie je hen soms maanden niet? Hoe is hun oordeel over Horst en de Horstenaren? Stuk voor stuk kleine mysteries.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten