Duizenden keren moet ik ze zijn gepasseerd, nooit had ik er ook maar een seconde aandacht aan geschonken: de 26 paaltjes die moeten voorkomen dat auto’s vanaf het Lambertusplein de Steenstraat of de Kerkstraat inrijden. Tot afgelopen vrijdag, omstreeks half zes. Ineens zag ik het. Hoe is het toch in godsnaam mogelijk dat ik dit al die tijd over het hoofd heb gezien? Want hier staat geen gewone rij paaltjes, nee, dit is een buitengewoon bijzondere rij paaltjes. Het nec plus ultra voor een paaltjesverslaafde. Over een afstand van nog geen vijftig meter vind je hier een staalkaart van wat Horst aan paaltjes te bieden heeft. En dat is bepaald niet misselijk. Ik neem de verschillende varianten even met u door. Laten we beginnen met deze twee verzinkbare palen:
Ze getuigen van een moderniteit die je elders in het centrum van Horst niet aantreft. Ze contrasteren dan ook sterk met de historiserende stenen palen die de rij domineren:
Je wilt een dorp zijn met stadse allure of je wilt het niet, dus ook amsterdammertjes (drie in totaal) ontbreken niet:
En wat zou een staalkaart van Horster paaltjes zijn zonder de karakterloze bruine houten gevallen met roodwitte reflectoren waarvan Horst vergeven is? In twee kleurvarianten nog wel, een donkere (eenmaal) en een lichte (tweemaal):
Het geheel biedt deze fraaie aanblik (helaas lukte het me niet een geslaagde foto te maken waarop ook de verzinkende palen voorkomen, maar die kunt u er zelf wel bij denken):
Ik zou nu natuurlijk weer allerlei bespiegelingen kunnen wijden aan de waaromvraag. Toch laat ik dat nu maar eens een keer achterwege. Ik stel me gewoon tevreden met de ontdekking van een nieuw pareltje aan de kroon van Horster cultuurschatten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten