De afgelopen weken heb ik me
een- en
andermaal lovend uitgelaten over de opknapbeurt die het Horster centrum momenteel ondergaat. Nu koester ik me echter weer in de oude vertrouwde rol van grekerd. De bank die vandaag werd geplaatst voor het pand waarin eens Albert Heijn was gevestigd, kan me namelijk absoluut niet bekoren.
Op
8 september stelde ik vier vragen over de Horster banken:
‘Waarom altijd en eeuwig dat hout en nooit eens metaal of polyester? Waarom altijd en eeuwig dat sombere donkergroen en nooit eens een frissere, lichtere tint? Waarom altijd en eeuwig die retro-, welhaast kitscherige vormgeving en nooit eens iets eigentijds of futuristisch? Waarom altijd en eeuwig op zeker spelen en nooit eens met iets gewaagds of prikkelends komen?’ Al deze vragen zijn ook van toepassing op deze nieuwe bank, met dit verschil dat het ijzerwerk niet donkergroen maar zwart is.
Degelijkheid troef, enige elegantie in de verste verste niet te bekennen, stijlvol is anders, zomaar uit de eerste de beste catalogus geplukt. Ach, laat ik er verder maar over ophouden, dadelijk ga ik me nog ergeren ook.
Op 8 september stelde ik vier vragen over de Horster banken: ‘Waarom altijd en eeuwig dat hout en nooit eens metaal of polyester? Waarom altijd en eeuwig dat sombere donkergroen en nooit eens een frissere, lichtere tint? Waarom altijd en eeuwig die retro-, welhaast kitscherige vormgeving en nooit eens iets eigentijds of futuristisch? Waarom altijd en eeuwig op zeker spelen en nooit eens met iets gewaagds of prikkelends komen?’ Al deze vragen zijn ook van toepassing op deze nieuwe bank, met dit verschil dat het ijzerwerk niet donkergroen maar zwart is. 
Degelijkheid troef, enige elegantie in de verste verste niet te bekennen, stijlvol is anders, zomaar uit de eerste de beste catalogus geplukt. Ach, laat ik er verder maar over ophouden, dadelijk ga ik me nog ergeren ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten