Klein mysterie 19 – Voor-Americaanse Muur

Je hebt lelijk en oerlelijk. In het algemeen zou ik tuinbouwkassen willen kwalificeren als lelijk. Wonend in het Wageningen van het Zuiden – een wat in de vergetelheid geraakte benaming voor Horst – heb ik de meeste kassen intussen al lang geaccepteerd als een blijkbaar onvermijdelijk noodzakelijk kwaad. Een lelijkheid waar ik niet meer dagelijks bij stil sta, waarmee ik heb leren leven, zoals ik ook heb leren leven met de lelijkheid van afvalcontainers en glasbakken. Maar je hebt kassen die nog uitstijgen boven die alledaagse lelijkheid. Kassen die elke beschrijving tarten, die iedere keer weer als je er langskomt je verontwaardiging oproepen. In die categorie van oerlelijke kassen staat dit exemplaar wat mij betreft met stip op nummer 1.Ja lieve mensen, dit is een kas! Dit is niet de omheining van een gevangenis, dit is geen restant van de Berlijnse Muur, dit is geen geluidswal bij een autoweg. Nee, dit is een kas. Of beter: dit is de achterzijde van een kas. Gelegen aan de Hofweg in wat vroeger wel Voor-America werd genoemd. Naar schatting ruim vier meter hoog en meer dan driehonderd meter lang. Te lang om er een fatsoenlijke foto van te maken. Om toch een indruk te geven van de lengte heb ik twee filmpjes gemaakt vanuit een rijdende auto, bij een snelheid van respectievelijk zestig en tachtig kilometer per uur.
Zou je met een beetje goede wil van normale kassen nog kunnen zeggen dat ze enige transparantie uitstralen, bij dit gevaarte lukt je dat zelfs met de allerbeste wil van de wereld niet. Je vraagt je af hoe het mogelijk is dat hier ooit vergunning voor is verleend. Nog vreemder is het dat kennelijk geen voorwaarden zijn gesteld aan het aanzien van deze meer dan driehonderd meter lange blinde muur. Ze zou wat mij betreft nog liever vandaag dan morgen afgebroken mogen worden, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik de kans dat dat daadwerkelijk gebeurt niet erg hoog inschat. In plaats van te blijven zitten mokken, stel ik daarom voor van de nood een deugd te maken. Geef bijvoorbeeld alle Horster graffitispuiters tien meter om hun kunsten te vertonen. Vraag een grafisch kunstenaar om ‘iets’ met die driehonderd meter te doen. Toon er foto’s van het Horster buitengebied. Druk de twee Horster woordenboeken integraal op de muur af. Maakt eigenlijk niet uit wat, maar doe in godsnaam íets. Lelijker zal het er in elk geval nooit op worden.