Klein mysterie 4 - Hek Meuleveld

Eindelijk bevrijd van de straatnaamborden richt ik me vandaag op een hek. Ik houd niet zo van hekken. En zeker niet van lelijke hekken. En al helemaal niet van lelijke overbodige hekken.

Dit hek staat bij de ingang van basisschool Meuleveld aan de Julianastraat. Al dagenlang vraag ik me vertwijfeld af welke functie het toch zou kunnen hebben. Het enige dat ik kan bedenken, is dat het is bedoeld om de leerlingen die te voet naar school gaan te scheiden van de leerlingen die op de fiets komen. Dit vermoeden kan ik helaas niet aan de praktijk toetsen omdat het vakantie is. Laten we er eens van uitgaan dat mijn vermoeden klopt. Je hoort tegenwoordig vaker klagen over het teruglopende niveau van basisschoolleerlingen. Persoonlijk ben ik niet zo’n aanhanger van die theorie, maar stel dat dit inderdaad zo zou zijn, dan zullen de leerlingen (zelfs de jongste) toch ook nog wel zonder dat hek begrijpen dat ze het linker poortje moeten nemen als ze te voet komen en het rechter als ze op de fiets komen? En in het onwaarschijnlijke geval dat de verstandelijke vermogens echt zo ver zijn teruggelopen dat ze dit niet meer begrijpen, dan was het toch veel eenvoudiger en doeltreffender geweest om met een op het trottoir geschilderd voetgangers- en fietserspictogram de gewenste route te markeren?
Een andere mogelijkheid is dat de school fietsers alle ruimte wil bieden. Het hek zou dan moeten voorkomen dat wachtende ouders die hun kinderen komen ophalen de doorgang voor fietsers versperren. Zit misschien meer in. Toch had ik het dan logischer gevonden het rechterpoortje een aantal meters naar rechts op te schuiven, desnoods ten koste van de struiken.
Overigens: qua afscheiding van de openbare weg maakt de Doolgaardschool met zijn lage muurtje een heel wat opener en vriendelijker indruk dan Meuleveld.‘De Weisterbeek dan weer niet’, hoor ik u al zeggen.Inderdaad: een nog hoger – weliswaar veel mooier – hek dan bij Meuleveld. Maar kom mij alstublieft niet aan dat hek! Als oud-leerling van de Weisterbeek wekt het nostalgische gevoelens bij mij op. Ik hield toch niet van hekken? Bij nader inzien moest ik die opvatting eigenlijk maar eens bijstellen. Zo gezegd, zo gedaan: ik houd niet van lelijke overbodige hekken.