Intermezzo – Eduard (1)

Dezer dagen suggereerde iemand dat ik de foto van vorige week van de met schaatsattributen aangeklede Eduard van de Griendt zelf in scene had gezet.

Nu valt niet te ontkennen dat ik de werkelijkheid wel eens een zetje in de juiste richting wil geven, maar in dit geval was ik toch echt m’n handen in onschuld. Want u dacht toch niet werkelijk dat ik me op hoogtijdagen telkens naar Griendtsveen begeef (12 kilometer heen, 12 kilometer terug) om Eduard van een aan de gelegenheid aangepaste uitdossing te voorzien?
Nee, ik vermoed dat het Griendtsveners zijn die Eduard regelmatig helpen aan bij de dag of het seizoen passende kleding. Zo kon Eduard in 2010 ook op een fraaie derde plaats belanden in de Horst-sweet-Horst top 5 van Horster WK-versieringen:

En kijk eens hoe prachtig Eduard gisteren getooid was:

Ontheiliging van kunst?

Integendeel: acceptatie, omarming, koestering van kunst. En dat valt slechts toe te juichen. Zelfs bij lelijke kunst. Of misschien wel júist bij lelijke kunst.

Maakt namelijk zelfs lelijke kunst verteerbaar.