Klein mysterie 204 – Plaatsnaamborden (2)

Amerika. Brokeze. Grevors. Griendsveen. Haegelsem. Haors. De Kroeënenberg. Lottem. Melderse. Mieëldere. De Mieëterik. De Pieël. Tiendere. Vaors. Zaerem. Zwolge. De zestien kernen van de gemeente Horst aan de Maas in dialectspelling. Althans volgens Veldeke, de vereniging die de Limburgse taal en volkscultuur wil bevorderen. In maart 2009 riep het Huis voor de Kunsten de Horster gemeenteraad op genoemde dialectnamen voor dorpen te vermelden op de officiële blauwe plaatsnaamborden. Daarvoor had het Huis volgens De Echo van Horst van 26 maart 2009 twee argumenten:
1. je kunt bezoekers op een vriendelijke manier laten zien hoe bewoners zelf hun plaats noemen;
2. je symboliseert hiermee als gemeentebestuur de aandacht die je hebt voor de eigenheid van de kernen.
Of de gemeenteraad zich destijds heeft uitgesproken over de oproep van het Huis voor de Kunsten kan ik niet terugvinden, maar ik dacht van niet. Doet er ook niet zoveel toe, waar het om gaat is dat het college van burgemeester en wethouders op 21 september (2010 welteverstaan; klik op 21.09.2010) heeft besloten ‘af te zien van het opnemen van de dorpsnamen in het dialect op de bebouwde komborden’. Je zou wensen dat het college altijd zulke goede besluiten nam … Driewerf hulde! Wat er tegen is op dialectnamen op plaatsnaamborden? Wido Smeets heeft het op 15 februari 2003 in Dagblad De Limburger verwoord op een wijze die ik niet kan verbeteren (klik op de afbeelding voor een vergroting): Cruciale zin: ‘Je moet er wel erg beroerd aan toe zijn als je voor de bevestiging van je identiteit een tweetalig plaatsnaambordje nodig hebt.’ Zouden het dergelijke argumenten zijn die het gemeentebestuur hebben doen besluiten af te zien van de dialectnamen op de plaatsnaamborden? Je mag het hopen, maar helaas is de argumentatie voor het besluit niet naar buiten gebracht. Dus even zo goed kan het een ordinaire bezuinigingsmaatregel zijn. Of de vrees voor het uitbreken van een stammenstrijd over de exacte spelling. Een legitieme angst lijkt me, want mensen hebben elkaar wel eens voor minder de koppen ingeslagen dan de ‘k’ in Amerika, de ontbrekende ‘t’ in Griendsveen en de discutabele tweede ‘e’ in Zaerem – om slechts enkele hete hangijzers te noemen. Echter: hoe benieuwd ik ook ben naar de argumentatie van het college, van mij mag ze achterwege blijven. Want hoe meer aandacht voor deze zaak, hoe groter de kans dat er slapende honden worden wakker gemaakt. En dat is nu precies niet de bedoeling. Dus graag mondje dicht na het lezen van dit stukje. Laat het achterwege blijven van die dialectnamen maar mooi een geheimpje blijven tussen u, mij en het college.