Een beetje vreemd kwam het me wel voor, maar als er al carbootsales plaatsvinden op de ruïne van kasteel Ter Horst waarom dan ook geen disco’s op Schaakse akkers? Van de andere kant: ik had nergens iets gezien, gehoord of gelezen over een op handen zijnde discoparty in de open lucht. Nu geef ik onmiddellijk toe dat ik als notoir discomijder wel eens een aankondiging van een disco mis, maar een bericht over een boerendisco in de Schaak zou me beslist zijn opgevallen. 
Geen discobollen dus. Wat dan wel? Vogelverschrikkers in een hedendaags jasje. Voorzien van een Engelse naam, zoals het een hedendaags jasje betaamt: hawk eyes. Ongediertespecialist Kees Kooijman meldt op z’n website: ‘Hawk Eyes is een nieuwe trend op het gebied van vogels verjagen. De bol roteert door aandrijving van de wind. Hier is niet veel wind voor nodig, draaien gaat vanzelf. Wanneer de bol draait zorgt reflecterend materiaal ervoor dat zonlicht direct wordt teruggekaatst. Hier schrikken de vogels zoals kraaien en duiven van. Maar ook de natuurlijke schrikkleuren en de roofvogelprint zorgen voor een optimaal schrikeffect.’ Hoewel de goeie ouwe sullige vogelverschrikker in lompen me het liefste is, moet ik bekennen dat sommige hedendaagse vogelverschrikkers toch ook een zekere charme uitstralen. Eerder schreef ik al over de windmolen-vogelverschrikker met z’n prachtig blikkerig geluid. De geluidloze hawk eyes (waarom niet gewoon haviksogen?) kunnen daar wat mij betreft niet aan tippen.
Toch zou ik ze zeker een verrijking voor de openbare ruimte willen noemen waaraan absoluut een bepaald esthetisch genoegen valt te beleven. Iets dat je van een fruitkanon – om maar eens een dwarsstraat te noemen – bezwaarlijk kunt zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten