Weet u wat ik op 12 mei 1976 tussen vier en zes uur ’s middags deed? Voetballen! ‘Ja, jij hebt gemakkelijk praten. Als 11-jarige bestond jouw leven alleen uit slapen, naar school gaan en voetballen. Het is onwaarschijnlijk dat je tussen vier en zes uur ’s middags sliep of naar school ging, dus nogal wiedes dat je aan het voetballen was.’ Ik kan niet ontkennen dat in die redenering een kern van waarheid zit. Toch heb ik ook een keihard bewijs dat ik op die dag en op dat tijdstip voetbalde:In mijn herinnering voetbalden we in die tijd dagelijks na school op het veldje thuis bij Geert Huijs. De dagboekachtige stukjes die ik tussen mei en september 1976 op de Triumph-typmachine (nog altijd alive and kicking!) tikte, getuigen daarvan. Wat ik me niet herinnerde, maar wel duidelijk uit die verslagen naar voren komt, is dat de partijtjes vaak eindigden in ruzie. De oorzaak staat er nooit bij vernoemd, maar laat zich raden: zat-ie wel of zat-ie niet?
Kon er bij Geert om de een of andere reden niet worden gespeeld, dan gingen we op zoek naar een ander veldje. Geen probleem, want overal waar een stukje gras te vinden was, werd gevoetbald. Altijd was er wel iemand met een bal en was er onverhoopt geen doel dan viel er met jassen en truien wel iets te improviseren – wat ongetwijfeld tot nog meer ruzies zal hebben geleid, want bij Geert hadden we in elk geval nog de beschikking over een doel van dikke gecarboleumde elektriciteitspalen en een smalle ijzeren paal als lat. Waar ik zoal heb gevoetbald? Op een grasveld voor Berkele Heem, op veldjes achter en naast de LTS, op het Jong Nederland-terrein eerst aan de Kloosterstraat en later aan de Waterstraat, in de voortuintjes van de woningen aan de Zegersstraat, op de hockeyvelden, op het Wittenhorstterrein, op een veldje naast de Sint-Jozefschool, op het binnenterrein tussen Zegersstraat en Wittenhorststraat en zo zou ik nog wel even door kunnen gaan. Heerlijke tijd!
Veel van de trapveldjes uit mijn jeugd zijn inmiddels verdwenen, maar gelukkig zijn er andere voor in de plaats gekomen. Mijn top 5 van Horster trapveldjes:
1. Waterstraat: het meest egale en kortgeknipte veld dat ik ben tegengekomen; veld misschien iets te lang; sobere doelen met de juiste afmetingen; achter het ene doel goed hoog hekwerk; achter het andere doel ideale blinde muur:
2. Noordsingel: weinig gras te ontdekken, maar in elk geval wel egaal; prachtige beschutte ligging; sobere doelen met de juiste afmetingen; hekken achter de beide doelen eigenlijk net iets te laag:
3. Hoek Bemmelstraat-Westsingel: zou hoger hebben gescoord als het gras korter was gemaaid; volledig omgeven door een hoog hek dat eventueel ook als boarding te gebruiken is; sobere doelen met de juiste afmetingen:
4. Van Merwijckstraat: veld verkeert in een schandalige staat waardoor het verklaarbaar is dat de doelgebieden niet zijn kaalgetrapt; het ontbreken van ballenvangers is een ernstig bezwaar; de doelen zijn daarentegen de mooiste die ik ben tegengekomen hoewel de ‘tralies’ nog iets dichter op elkaar hadden mogen staan:
5. Tussen Rubensplein en Noordsingel: geweldige beschutte ligging; perfecte hoge hekken; de doelen zijn veel te breed; veld is dramatisch – een koe zou een moord doen voor zo’n wei:
Het in potentie mooiste Horster trapveldje ligt achter de Sint-Odakerk in Melderslo: blinde muur, mooie witte goal, keeper met TDK-reclame (waardoor de muurschildering vrij precies valt te dateren) en een egaal veld. Op 3 april 1998 maakte ik er deze foto van:Een half jaar later (foto van 13 november 1998) was het onheil reeds geschied:Tien jaar later is dat lullige gele hang-klimrek vreemd genoeg nog altijd niet verwijderd:Maar wat er verder ook gebeurt: kan die prachtige muurschildering a.u.b. behouden blijven?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten