Verschillende dagbladen berichtten afgelopen week over een van de laatste taboes van de eenentwintigste eeuw: pesten onder ouderen.Horst-sweet-Horst ging de straat op en vroeg zeven willekeurige oudjes of ze wel eens worden gepest door leeftijdgenoten.
Jèr van de Crommentuijn (93) uit Meterik: ‘Vrouwen. Het zijn alleen maar vrouwen die me pesten. Steeds trap ik er weer in. Denk ik dat ze me willen omhelzen, trekken ze snel m’n ooglapje los. Lachen, jongen. Wat ze niet weten, is dat ik hier nog een uzi met volle magazijnhouders heb liggen. Die ga ik binnenkort maar eens gebruiken.’
Adelheid de Lom de Bergh (84) uit Lottum, bridget elke woensdag in Grubbenvorst: ‘Ik word inderdaad gepest. Bij het bridgen nota bene. Niet iedere keer, maar zo eens in de drie, vier weken. Dat maakt ook dat je er niet verdacht op bent. Waar het om gaat? Moet ik dat werkelijk vertellen? Het is zó ordinair. Nou, goed dan. Het gebeurt meestal als ik even naar het toilet ben geweest. Best vermoeiend voor iemand van 84, dus je bent daarna blij weer te kunnen gaan zitten. Je ploft neer en dan blijkt dat iemand een … sch… een scheetzak op je stoel heeft gelegd. Walgelijk.’
Kuëb van de Mom (81) uit Hegelsom: ‘Je hebt gepesten en je hebt pesters. Mag ik het daar bij laten? Dat eeuwige gezeur van die besjes hangt me zo ongelooflijk de keel uit.’
Hadje Hazenhorst (76) uit Sevenum speelt elke maandagmiddag jeu de boules in z’n woonplaats: ‘Of ik word gepest? Jammergenoeg wel ja. Bij het jeu de boulen, het enige verzetje dat ik nog heb. Altijd is er wel iemand die zogenaamd per ongeluk een bal op mijn tenen laat vallen. Ze zijn intussen allemaal donkerblauw. En weet u, ik heb nog nooit ook maar een vlieg kwaad gedaan.’
Merie Donkerhoek (93) uit Swolgen: ‘Geen commentaar.’
Truuke van de Genenberg (89) uit Broekhuizen, kient elke tweede woensdag van de maand: ‘Meneer, breek me de bek niet open! Telkens als ik m’n kaart bijna vol heb, is er wel zo’n kreng dat met haar mouw m’n fiches van de kaart schuift. Voordat ik ze dan weer op de juiste plaats heb liggen, is er altijd wel iemand anders die kien heeft. Ik heb nog nooit iets gewonnen. Waar heb ik het allemaal aan verdiend?’
Teng Massen (78) oorspronkelijk afkomstig uit Melderslo, nu verblijvend in Berkele Heem in Horst: ‘Als ik de recreatiezaal binnenkom, begint iedereen altijd te zingen ‘En dan die handjes de lucht in’. Is dat pesten? Ach, ik zie de humor er wel van in, het is nu eenmaal zo dat mijn armen ooit in de hakselmachine zijn verdwenen. Weet u, er zijn ergere dingen in het leven.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten