maandag 17 oktober 2011

Actualisatie – Olifantspaden (11)

Een primeur vandaag: na ruim drie jaar de eerste vocale muzikale bijdrage op Horst-sweet-Horst. Nee, niet van steller dezes. Diens openbare vocale muzikale optredens blijven tot een minimum beperkt sinds een solovertolking van Auf einem Baum ein Kuckuck (‘Auf einem Baum ein Kuckuck / Sim sa la bim, bam ba, sa la du, sa la dim / Auf einem Baum ein Kuckuck saß’) in de derde klas van de lagere school volledig de mist in ging. Ik zie juffrouw Janssen nóg wit wegtrekken bij het aanhoren van mijn gebrom.
Gelukkig is de singer-songwriter aan wie Horst-sweet-Horst deze eersteling te danken heeft, aanzienlijk getalenteerder. Haar naam: Uta Halbreiter. Als ongenode, maar daarom niet minder welkome gast was haar tekstuele bijdrage aan de Olifantenpaadjesavond al een bijzonder aangename verrassing.
Wat mij, en met mij vermoedelijk nagenoeg alle aanwezigen, ontging, was dat Uta die avond ook nog een versje heeft voorgedragen. Ze refereerde er bijna terloops aan in reactie op een email waarin ik haar vroeg om de tekst van haar column: ‘Ik had ook nog een versje gemaakt en wilde dat voordragen – maar zo veel moed had ik gisteravond dan toch niet. Ik heb het wel Jan-Dirk voorgezongen, vóór het podium. Dat leek me iets veiliger.’ Uiteraard vroeg ik haar vervolgens ook om de tekst van het versje. Die kreeg ik:

Wij hebben vaak hetzelfde doel,
toch worden wij nooit levensmaatjes.
Want jij kiest de geijkte weg
En ik de olifantenpaadjes.


Maar alsof dat alleen al niet mooi genoeg was, stuurde Uta ook nog een opname mee waarop ze het versje zingt. En het allermooiste: ze gaf bovendien toestemming die hier te openbaren! Zang en tekst zijn van Uta Halbreiter; de muziek van Gus Kahn (origineel: Dream a little dream of me). Hier komt het:
Wonderschoon toch?

Ik blijf het ongelooflijk vinden wat zo’n ogenschijnlijk onschuldig fenomeen als olifantenpaadjes allemaal teweeg kan brengen. Een top 5 van olifantenpaadjesliedjes zal wellicht nog even op zich laten wachten, maar een begin is nu in elk geval gemaakt. Uta bedankt!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten