Mocht u na deze ene zin aandrang voelen die brochure in haar geheel tot u te nemen, dan adviseer ik u dat op nuchtere maag te doen. Zo niet, dan weet ik heel zeker dat het u na lezing dun de broek dan wel mond uitloopt. Hier is namelijk een tekstschrijver aan het werk geweest die op gruwelijke wijze uit de bocht is gevlogen. Hoewel de brochure slechts achttien bladzijden telt, bevat ze stof voor wel tien Horst-sweet-Horststukjes – zonder overdrijving.
In de eerste fase blijken in Hof te Berkel (Hemel op Aarde zou een adequater benaming zijn) vier villa’s te worden gebouwd: stadsvilla La Mondaine, herenhuis Grandeur, moderne villa Avant-Garde en villa Avant-Garde Supérieure. Alleen al vanwege de namen kun je dan op je klompen aanvoelen dat uiterste waakzaamheid geboden is. Als je vervolgens leest wat er over die villa’s wordt geschreven, gaan inderdaad alle alarmbellen rinkelen. Neem herenhuis Grandeur. Afgaand op de schets in de brochure een vrij rechttoe rechtaan huis. Weliswaar groot, maar enige architectonische verfijning valt er niet aan af te lezen. Desondanks wordt het in de brochure tot mythische proporties opgeblazen:
‘Herenhuis ‘Grandeur’ blinkt uit in eigenwijze gratie en tegelijkertijd robuustheid pur sang. Het herenhuistype dat zich ook wel “Horster” herenhuis laat noemen bestaat in een statige woning die zich begenadigd ziet met een langskap en indrukwekkende, verticale ramen. Dit prachtige domicilie richt zich met de brede gevel naar de straat en refereert aan een eigentijdse vertaling van vroegere tijden waarin karakteristieke elementen als baksteenornamenten, raamomlijstingen en gootbeëindigingen hoogtij vierden. In alle opzicht een villa met een genadeloze ‘grandeur’!’‘Eigenwijze gratie’, ‘statige woning’, ‘zich begenadigd ziet’, ‘prachtige domicilie’, ‘genadeloze grandeur’: houdt u het nog droog? Ja? Dan vast niet als u heeft gelezen hoe het er straks in villa Avant-Garde Supérieure aan toe zal gaan:
‘Coquilles in saffraansaus, in zoutkorst gestoomde dorade. De stapel lege borden op het aanrecht verraden in stilte het succesje van mijn weekendmenu. Achter een prachtig glas Brunello uit 2006 vraag ik me af wat er mooier is dan een tafel omringd door louter lachende gezichten.“Vrienden… op een heerlijke avond samen!”’Ook in potsierlijk gelul kun je niet wonen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten