Aan twee Horster saga’s werd afgelopen week een hoofdstuk toegevoegd. Klik
hier en
hier voor de jongste Passi-ontwikkelingen, maar de buitenkans om de skate-perikelen weer eens onder de aandacht te brengen, laat ik me niet ontglippen.
Eerder dit jaar wisten buurtbewoners de komst van een skatebaan aan de Van Merwijckstraat te verhinderen. Vorige week heeft de gemeente rond het eigen huis orde op zaken gesteld. Vóór de verbouwing van 2004 was de hellingbaan van het Horster gemeentehuis een geliefde plek voor skaters. Na de verbouwing heeft de enkele tientallen centimeters boven het maaiveld gelegen marmeren tegelvloer langs de voor- en westgevel het gemeentehuis er zo mogelijk nog aantrekkelijker op gemaakt voor skaters. Bijna dagelijks vertoonden ze er – tot in elk geval mijn genoegen – hun kunsten, maar vorige week heeft de gemeente plotseling bruut ingegrepen. Twee hekken aan de uiteinden van de tegelvloer en daartussen om de zoveel centimeter dwars geplaatste blokjes aan de randen maken de skaters voortaan het leven zuur.
‘We hebben het vijf jaar getolereerd, maar er gaat te veel stuk’, aldus wethouder Marcella Dings-Polderman in
Dagblad De Limburger van 2 december.
‘Ik verwacht dat er op korte termijn helderheid komt’, aldus wethouder Leon Litjens diezelfde dag op
Dreksbak.nl. Nog een keer wethouder Dings-Polderman:
‘Ik weet momenteel niet hoe ik dit dossier nog goed kan afsluiten.’
Treurigheid ten top natuurlijk. Vijf jaar sta je iets toe en dan ga je het met een oplossing in zicht ineens verbieden. Zouden die paar extra maanden skaten (ik ga er tenminste van uit dat dat de korte termijn is waar wethouder Litjens op doelt) de marmeren tegels nu werkelijk funest zijn geworden? Waarom trouwens de schade aan de tegels niet voor lief genomen na alle leed dat de skaters de afgelopen jaren al is aangedaan? En zo zijn er nog wel meer vragen die schreeuwen om een antwoord.
Maar de hamvraag in dit specifieke geval is een esthetische: wat heeft het aanzien van die marmeren tegelvloer voor eeuwig en altijd verpest: de skatesporen of die blokjes? Over een antwoord op die vraag hoef ik niet zo heel lang na te denken.
Eerder dit jaar wisten buurtbewoners de komst van een skatebaan aan de Van Merwijckstraat te verhinderen. Vorige week heeft de gemeente rond het eigen huis orde op zaken gesteld. Vóór de verbouwing van 2004 was de hellingbaan van het Horster gemeentehuis een geliefde plek voor skaters. Na de verbouwing heeft de enkele tientallen centimeters boven het maaiveld gelegen marmeren tegelvloer langs de voor- en westgevel het gemeentehuis er zo mogelijk nog aantrekkelijker op gemaakt voor skaters. Bijna dagelijks vertoonden ze er – tot in elk geval mijn genoegen – hun kunsten, maar vorige week heeft de gemeente plotseling bruut ingegrepen. Twee hekken aan de uiteinden van de tegelvloer en daartussen om de zoveel centimeter dwars geplaatste blokjes aan de randen maken de skaters voortaan het leven zuur. 
‘We hebben het vijf jaar getolereerd, maar er gaat te veel stuk’, aldus wethouder Marcella Dings-Polderman in Dagblad De Limburger van 2 december. ‘Ik verwacht dat er op korte termijn helderheid komt’, aldus wethouder Leon Litjens diezelfde dag op Dreksbak.nl. Nog een keer wethouder Dings-Polderman: ‘Ik weet momenteel niet hoe ik dit dossier nog goed kan afsluiten.’
Treurigheid ten top natuurlijk. Vijf jaar sta je iets toe en dan ga je het met een oplossing in zicht ineens verbieden. Zouden die paar extra maanden skaten (ik ga er tenminste van uit dat dat de korte termijn is waar wethouder Litjens op doelt) de marmeren tegels nu werkelijk funest zijn geworden? Waarom trouwens de schade aan de tegels niet voor lief genomen na alle leed dat de skaters de afgelopen jaren al is aangedaan? En zo zijn er nog wel meer vragen die schreeuwen om een antwoord. 
Maar de hamvraag in dit specifieke geval is een esthetische: wat heeft het aanzien van die marmeren tegelvloer voor eeuwig en altijd verpest: de skatesporen of die blokjes? Over een antwoord op die vraag hoef ik niet zo heel lang na te denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten