maandag 6 juli 2009

Intermezzo – Verschnaufpause (2)

Afgelopen woensdag bestond Horst sweet Horst precies een jaar. Een feit dat gevierd moest worden. Daarom een paar dagen naar München geweest. Waarom München? Uiteraard om Louis van Gaal tijdens z’n eerste werkdagen in actie te zien en horen. Als München niet veel meer te bieden had, was ik waarschijnlijk drie dagen blijven hangen aan de Säbener Straße, waar het trainingscomplex van Bayern ligt. Want fascinerend is het, om Louis – gewapend met Trillerpfeife – op z’n Van Gaals in het Duits (‘Komm auf, einfach spielen’) tekeer te horen gaan (zet s.v.p. geluid aan bij filmpje).
Gaan mannen als Borowski, Demichelis en Altintop het redden? Afgaand op de twee trainingen die ik gadesloeg, vrees ik het ergste voor hen. Opvallend detail: het verder perfecte gras was volgens mijn stellige indruk wat aan de lange kant. Moet Louis toch eens de Platzmeister over aanspreken.München heeft zoals gezegd nog meer te bieden dan Van Gaal. Enkele prachtige stadions bijvoorbeeld.
Veel wijzer maak ik u niet. Ga zelf kijken, zou ik zeggen, ook München ist eine Reise wert. Bovendien gaat dit weblog over Horst en niet over München. Kan Horst nog iets van München leren? Ja. Bijvoorbeeld hoezeer kunst het verblijf in de openbare ruimte kan veraangenamen. Zelfs de meest lelijke winkelstraten en de meest non-descripte gebouwen krijgen allure door kunstwerken als dit van Stephan Balkenhol en dit van Jonathan Borofsky.Al bij voorbaat hulde voor de Horster politieke partijen die het aandurven in hun verkiezingsprogramma te pleiten voor het zo noodzakelijke eerherstel voor de commissie Kunstvoorzieningen.
Kan Horst nog meer van München leren? Ja. Bijvoorbeeld hoezeer muziek het verblijf in de openbare ruimte kan veraangenamen. Zelfs de Beierse blaaskapel op die malle Chinesischer Turm heeft wel iets, of je nu van de muziek houdt of niet.
Maar verder vooral veel straatmuzikanten gehoord en gezien de afgelopen dagen in en op de Münchense straten, pleinen en parken: trommelaars, gitaristen, saxofonisten, accordeonisten. Hoogste tijd dat er ook in Horst weer eens zo iemand opduikt, al is het er maar één.
Allemaal goed en wel, maar kan München ook nog iets van Horst leren? Ja. Wat? Dát ga ik ze nu eens niet aan hun neus hangen. Laat ze maar mooi naar Horst komen, die Münchenaren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten