Klein mysterie 250 – AFCA

‘Ik bin geen voetballiefhebber, maor dè Ajax … Dan bende toch en stelletje grote klootzakken bij elkaor. Staon ze met 2-0 veur en verlieze ze nag met 3-2. Miljoene verdiene ze …’

Vanochtend in alle vroegte zó luidkeels verkondigd door een man van middelbare leeftijd met een moddervet Brabants accent in de eersteklascoupé van de Veoliatrein van Venlo naar Roermond dat het tot in de tweede klas hoorbaar was. Ik heb een aversie tegen mensen die luidkeels hun mening verkondigen, zeker als het geschiedt door mannen van middelbare leeftijd met een moddervet Brabants accent en al helemaal als het plaatsvindt in een eersteklascoupé. En alsof dat allemaal al niet erg genoeg is, ook nog geen voetballiefhebber.

Wat allemaal niet wegneemt dat Ajax al jarenlang belabberd presteert. Zelfs tot niet-voetballiefhebbers is dat dus doorgedrongen. Je zou je bijna gaan generen fan van die club te zijn. Precies dat is wat er met de Horster Ajax-aanhangers aan de hand moet zijn. Schaamte om de naam van hun geliefde club in het openbaar te uiten. Anders kan ik moeilijk verklaren waarom ze de afgelopen tijd talrijke Horster lantaarnpalen en verkeersborden hebben behangen met deze stickers

en waarom ze diverse schrikhekken aan de Afhangweg met de spuitbus hebben bewerkt.

Want, Horster niet-voetballiefhebbers, u vroeg zich beslist al wekenlang vertwijfeld af waar die afkorting toch voor zou kunnen staan. Anti Fascisme Comité Afhang? Autonoom Front Cuppenpedje Anders? Nee, nee, nee. Ik zal u uit uw lijden verlossen: AFCA is de afkorting van Amsterdamsche Football Club Ajax.

Voortbordurend op mijn schaamtetheorie: die AFCA-stickers en –graffiti moeten niet zozeer worden gezien als een uiting van trots op hun clubje, maar als een levensteken van fans aan elkaar. ‘We zijn er nog, maar we houden ons schuil totdat de storm voorbij is.’ Ajax-supporters bang weggekropen in een hoekje. ‘Veel gekker moet het niet worden’, zou de Grote Gedoger zeggen. Waar zijn die spreekwoordelijke branie en arrogantie gebleven?

Ik hoor het die man van middelbare leeftijd met z’n moddervette Brabantse accent in de eersteklascoupé van de Veoliatrein van Venlo naar Roermond al zó luidkeels verkondigen dat het tot in de tweede klas hoorbaar is:

‘Laot ze en veurbeeld neme an VVV. Die durreve tenminste in goeie en in slechte tijden veur hunne naom oit te kaome.’

Braobantse humor.

(Misschien kan de man waarvan ik bijna zeker weet dat ie in een reactie op dit stukje gaat betogen dat ik het helemaal verkeerd zie, tegelijkertijd even uit de doeken doen wat deze, eveneens op een schrikhek aan de Afhangweg aangetroffen afkorting betekent:

Of was het een slip of the spuitbus?)