Kijk nou toch eens, zeg!
Toen ik vrijdagavond omstreeks zeven uur de Prinses Beatrixstraat passeerde, geloofde ik m’n ogen niet. Lag daar nu werkelijk een van een nieuwe laag asfalt voorzien wieler- annex skelter- annex step- annex rolschaatsbaan? Ja! Ook na twee keer kijken. Ook na tien keer kijken. Ook de volgende dag. Ook de dag daarna. Dus moet het wel waar zijn: het baantje blijft behouden voor het nageslacht.
Hoewel ik hier vurig voor dat behoud heb gepleit en acteerde dat ik daar alle vertrouwen in had, moet ik eerlijk bekennen dat ik de afgelopen maanden geen seconde heb geloofd dat dat aftandse wielerbaantje de revitaliseringsoperatie van de plantsoenen aan de Prinses Beatrixstraat zou overleven.
Omdat er bij mijn weten nooit erg intensief gebruik van is gemaakt. Omdat het niet van deze tijd was. Omdat het een wat vaag, verwaarloosd baantje betrof.
Begin mei leek het einde inderdaad te naderen. Hoewel ik schreef dat het ‘er verdacht veel op [begint] te lijken dat de baan de renovatie van de plantsoenen aan de Prinses Beatrixstraat gaat overleven’, gaf ik er in werkelijkheid geen cent meer voor. Alles wees erop dat de baan ten dode was opgeschreven.
Drie weken later blijkt dat dus een volkomen verkeerde inschatting te zijn geweest. Ik zet mijn hoed af en maak een diepe buiging voor de redders van de wieler- annex skelter- annex step- annex rolschaatsbaan, wie dat dan ook moge(n) zijn.Ik ben trouwens wel benieuwd naar de functie van de gerenoveerde baan. Zouden mijn eerdere suggesties misschien worden opgevolgd?
Ceterum censeo Horst skatebaan acquirendam esse.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten