Top 5 – Bakbelevenissen

Ja, lieve mensen, Horst aan de Maas heeft weer een USP’tje te pakken! U weet niet wat een USP is? Niet getreurd, ik leg het u uit. Een USP is een Unique Selling Proposition, ook wel Unique Selling Point genoemd. In gewoon Nederlands: iets waarmee je je onderscheidt van anderen, een troefkaart. De Knip in Grubbenvorst heb ik eerder al eens een Unique Selling Point voor Horst aan de Maas genoemd. Ger Driessen was het ook. Doomguyrick is het nog steeds.

Wat dat nieuwe Horster USP dan is? De groene afvalbakjes natuurlijk. Alle doemdenkers, zwartkijkers en azijnpissers ten spijt: ze geven Horst aan de Maas net die doorslaggevende impuls die noodzakelijk is om je te onderscheiden van de grijze middelmaat. Ze doen ons hoofd boven het maaiveld uitsteken. Hoewel ze pas een week dienst doen, heb ik er al de meest doldwaze avonturen mee beleefd. Mijn top 5 van bakbelevenissen van afgelopen week:

5. Het gedonder begon in feite al enkele weken voor de jaarwisseling. Ik had de bak nog maar nauwelijks ontvangen of ik was ’m alweer kwijt. Na enig zoeken vond ik ’m in de tuin. Gekraakt! Door een hoogzwangere vrouw en een man die wel wat weg had van een timmerman. Enkele dagen later werd een baby geboren. En geloof het of niet maar dat knulletje had meteen het hoogste woord. Een wereldverbeteraar in de dop?

Vrijdagmiddag kwamen drie vreemde snuiters op kraamvisite. Hadden allerlei cadeautjes bij zich, maar iets teveel blingbling als je het mij vraagt.

Hoe lang moet ik deze situatie nog gedogen? Aangeven bij de politie gaat me te ver, dan draaien die mensen geheid de bak in.

4. De reaguurders hadden het al massaal voorspeld: de groene bakjes zijn windgevoelig. Vorige week maandag waaide het hard. Een dag later vond ik mijn geledigde bakje (ik had inmiddels een tweede exemplaar ontvangen) vier kilometer verderop terug op de splitsing Schadijkerweg – Schadijkerpeelweg. Hangend aan een straatnaambordje. Dat dan weer wel.

3. Vorige week donderdag waaide het nog harder dan maandag. Vrijdag constateerde ik dat het geledigde bakje nu een reis van wel tien kilometer had gemaakt. Ik trof het aan op de Heesbredeweg in Kronenberg. Hangend aan de nummer 2 van mijn top 5 van Sevenumse corpussen met blauwe lendendoek. Dat dan weer wel.

2. De reaguurders hadden het al massaal voorspeld: die groene bakjes zijn een walhalla voor ongedierte. Altijd gedacht dat m’n aversie tegen reaguurders groter was dan m’n aversie tegen ongedierte, maar sinds ik vanochtend twee huiveringwekkende ratten uit m’n groene bakje zag kruipen, weet ik dat niet meer zo zeker.

Later op de dag kwamen er uit een bak aan de Deckersgoedtweg in Sevenum opnieuw twee van zo’n gluiperds gekropen:

1. Op m’n gemak maakte ik dinsdag een wandelingetje. Het stormde, maar dat mocht de pret niet drukken, ik houd wel van een beetje wind. Kom ik op de Afhangweg, waait me daar toch een groen afvalbakje op m’n hoofd! En wat denk je? Muurvast! Na oneindig gewrik en gewriggel kregen deskundigen het er pas twee dagen later weer van af.

Ik overweeg een aanklacht in te dienen tegen alle reaguurders omdat ze van tevoren niet hebben gewaarschuwd voor dit gevaar.

Overigens ben ik razend benieuwd naar úw bakbelevenissen. Mail ze me (liefst voorzien van een foto als bewijs) en ik publiceer ze hier.