1. De reflectie van felgekleurde schommels in ramen van woonkamers. Allemaal leuk en aardig, mensen die in hun woongenot worden bedreigd door een schommel die reflecteert in de ramen van hun woonkamer, maar het trieste is natuurlijk dat er al maanden geen schommel meer hangt in het speeltuintje van Op de Vlis.
De nieuwe wethouder van schommelzaken – whoever that may be – zou zich onsterfelijk maken door op de dag na zijn of haar ambtsaanvaarding persoonlijk de schommel terug te gaan hangen op de plaats waar hij thuishoort.
De afgelopen maanden bezocht ik regelmatig Op de Vlis om te zien of de zoveel overlast veroorzakende en in juni plotsklaps spoorloos verdwenen schommel intussen was teruggehangen. Telkens kwam ik van een koude kermis thuis. Alvorens ik tot publicatie van die top 5 van vreemd genoeg compleet uit de aandacht verdwenen zaken overging, wilde ik me er gisteravond van vergewissen dat Op de Vlis inderdaad nog altijd schommelloos was. Wat schetst mijn verbazing – u voelde ‘m natuurlijk al aankomen: de schommel is terug! (In tweevoud nog wel, constateerde ik vanochtend toen ik enkele foto’s maakte.)
Hoe de glorious return of the swings te verklaren? Zijn de bewoners die klaagden over de reflectie van de schommels in de ramen van hun woonkamer misschien verhuisd? Met zachte drang uit de buurt verwijderd? Heeft de schommeldief wroeging gekregen? Zijn de schommels voorzien van een onzichtbare antireflectiecoating? Wat is trouwens de rol van verantwoordelijk wethouder Marcella Dings-Polderman in dezen? Heeft ze haar probleemoplossend vermogen opnieuw aangesproken en zich onsterfelijk gemaakt door na de skatebaankwestie op de valreep nog een tweede vlekje weg te werken?
Me dunkt dat hier wederom een schone taak is weggelegd voor de lokale en regionale media.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten