Het voorbije half jaar kon ik slechts één (1) jachthut toevoegen aan mijn verzameling jachthutten op het grondgebied van de gemeente Horst aan de Maas. Bovendien betrof het toen een sleephut die ik eerder al op een andere locatie had waargenomen. Derhalve voegde ik haar niet toe aan mijn verzamellijst van Horster jachthutten (foetelen laat ik graag aan het CDA over). De teller stokte tot afgelopen zaterdag bij vijftien dan wel zestien (ik ben er nog niet uit of ik de omgevallen hut in Griendtsveen, ten zuiden van de spoorlijn Venlo-Eindhoven, mee zal tellen).
Maar sinds zaterdag staat de teller op negentien dan wel twintig. Ja, u leest het goed: in één klap heb ik vier (4) jachthutten aan mijn lijstje kunnen toevoegen. Alle vier in Kronenberg, alle vier aan de rand van een bosperceeltje tussen Blaktdijk, Tichelweg en Graafsebosweg. Rijdend over de Blaktdijk werd mijn aandacht getrokken door iets waarvan ik aanvankelijk het vermoeden had dat het een boomhut was.
Een volkomen onjuiste inschatting, zo bleek bij nadere inspectie:
Zo op het oog gloednieuw en in elk geval de grootste ooit door mij in Horst aan de Maas waargenomen jachthut. En daar bovenop de eerste met een puntdak! En op zo’n dag dat toch al alles meezit, krijg je als toegift ook nog eens drie andere jachthutten in de schoot geworpen. Alle drie eenvoudige Leitersitze, alle drie nog geen tweehonderd meter verwijderd van de hut met tentdak. 
Begrijpt u nu een beetje waarom die strijd tussen morele verontwaardiging en Entdeckerfreude in het voordeel van de laatste werd beslecht?Onopgehelderd blijft nog de herkomst van dit jagersjasje.
Ik trof het aan op een paal nabij een van de vier (onbemande) hutten. Van wie zou het zijn? En vooral: waarom hing het daar? Het zal toch geen waarschuwingsteken zijn geweest dat in het gebied jagers actief waren? Zo ja, dan ben ik zaterdag ook nog aan de dood ontsnapt. Ik zei toch dat alles meezat?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten