Twee weken geleden riep ik weekblad
De Echo van Horst op een mooie reportage te maken over de achtergronden van het
frustratiebord van J. Cox bij de bladkorf op kruising Veld-Oostenrijk – Australiëweg.
Die oproep was niet aan dovemansoren gericht. Afgelopen woensdag onthulde
De Echo dat Jan (dat bleek zijn voornaam) Cox zich met het bordje richt tot enkele inwoners van Castenray:
‘Zij gooien van alles in de korf. Van weipalen tot zware boomstronken. En als de korf vol zit, gooien ze het gewoon ernaast. Mooie puinhoop wordt het op die manier.’ 
Duidelijk. Klaar. Zand erover. Mysterie opgelost. Zou je denken, want vrijdag was het bordje plotseling verdwenen:
Hebben de boosdoeners hun excuses aangeboden en zijn de problemen opgelost? Zijn de bladkorfvervuilers ingerekend en achter slot en grendel gezet? Of hebben die vermaledijde Castenrayse onverlaten nu ook al het bordje weggehaald?
Die oproep was niet aan dovemansoren gericht. Afgelopen woensdag onthulde De Echo dat Jan (dat bleek zijn voornaam) Cox zich met het bordje richt tot enkele inwoners van Castenray: ‘Zij gooien van alles in de korf. Van weipalen tot zware boomstronken. En als de korf vol zit, gooien ze het gewoon ernaast. Mooie puinhoop wordt het op die manier.’ 
Duidelijk. Klaar. Zand erover. Mysterie opgelost. Zou je denken, want vrijdag was het bordje plotseling verdwenen:
Hebben de boosdoeners hun excuses aangeboden en zijn de problemen opgelost? Zijn de bladkorfvervuilers ingerekend en achter slot en grendel gezet? Of hebben die vermaledijde Castenrayse onverlaten nu ook al het bordje weggehaald?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten