Hallo Horst aan de Maas berichtte er twee weken geleden al over; Peel en Maas afgelopen week. Léés die stukken a.u.b.!
Roy Bouten ging zelfs helemaal door het lint in een vlammend betoog op z’n weblog. Lézen! Voor het geval u mijn bevel niet opvolgt, een citaat uit het stuk van het PvdA-PK-raadslid: ‘Als volksvertegenwoordiger zie ik het ook als mijn taak om mensen het overheidsbeleid uit te leggen, om mensen zo dichter bij de politiek te brengen, maar ik kan dit niet uitleggen, want ik snap het niet. Ik snap niet waarom wij in Nederland zo met mensen omgaan. Ik dacht dat wij een beschaafd land waren maar ik ben van gedachte veranderd. Wij zijn een land dat zich kapot moet schamen!’ Zo is het maar net.
Roy Bouten eindigt z’n stukje met de vraag hoe we deze mensen verder kunnen helpen. Goeie vraag. Houdt me al enkele dagen bezig. Wat kan ík doen? Wat kan ík doen om te voorkomen dat dit Iraans gezin terug moet naar Iran? Wat kan ík doen om te voorkomen dat Sahar terug moet naar Afghanistan? Wat kan ík doen om te voorkomen dat vierhonderd meisjes zoals Sahar terug moeten naar Afghanistan?
Ja, wat kan ik doen? Bijzonder weinig vrees ik. Een paar opties:- ageren tegen vooroordelen over asielzoekers? Doe ik al, maar misschien nog te weinig. Ik zal in dit opzicht mijn leven proberen te beteren;
- lullige stukjes schrijven over de verantwoordelijke minister, Gerd Leers? Doe ik al. Uit niets blijkt dat hij zich aangesproken voelt;
- het CDA aanspreken op begrippen als naastenliefde, barmhartigheid en solidariteit waarmee het altijd zo koketteert? Ik krijg niet de indruk dat het CDA naar mij luistert;- mijn woede, afkeer, verdriet, walging, frustratie, afschuw over het huidige Nederlandse vreemdelingenbeleid méér op dit weblog uiten? Misschien, al heb ik niet de illusie dat ook maar één asielzoeker daar profijt van zal hebben;
- hopen dat Horster CDA-raadsleden die vorige week een gesprek met de minister hadden (klik hier en hier) en hem karakteriseerden als een ‘integer en moedig mensenmens’, hun invloed aan zullen wenden om hem op andere gedachten te brengen? Dream on.
Schiet ik – of liever: de asielzoekers – dus allemaal niets mee op. Eerlijk, ik weet gewoon niet wat ik kan doen. Ja, bij verkiezingen op een partij stemmen die een veel ruimhartiger asielbeleid voorstaat en anderen oproepen hetzelfde te doen. Maar dat betekent naar alle waarschijnlijkheid nog drie jaar machteloos toekijken. Iemand enig idee wat ik nú kan doen? Wat wé nu kunnen doen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten