Horst aan de Maas liefdevol, verontwaardigd, uitdagend, kritisch en verwonderd beschouwd
woensdag 23 juni 2010
Intermezzo – Bekeerling
Uren, dagen, weken had Horst-sweet-Horst er op zitten wachten. Gisteren was het moment dan eindelijk daar: Wesley kwam uit de kast. Waarom hij juist De Volkskrant, de krant die Rome veertig jaar geleden al in de ban deed, de primeur gaf, zal wel altijd een mysterie blijven. Enfin, waar het om gaat: Wesley is bekeerd tot het katholicisme. En Wesley is niet zo’n laat-maar-waaien-katholiek, nee, het katholicisme zit bij hem tot in z’n haarvaten. Lees mee: ‘Het katholicisme geeft me kracht. Ik blijf nu sterk in bepaalde situaties. Als ik me even niet lekker voel, bid ik, en dan kan ik dat vervelende gevoel van me afwerpen. Ik ga nu echt makkelijker door het leven dan voorheen. Tijdens het WK bid ik elke dag een Onzevader met Yolanthe. Dat doen we telefonisch.’Allemaal goed en wel, maar wat heeft dit met Horst of Horst-sweet-Horst te maken? Alles! Zoals bekend brengt Horst-sweet-Horst regelmatig een bezoekje aan de Gele Madonna van Voor-America. Om Haar om raad te vragen, om Haar deelgenoot te maken van vreugde en verdriet. Zo ook in de vroege ochtend van 6 mei. En wie trof Horst-sweet-Horst daar aan, met een rozenkrans in de hand Weesgegroetjes prevelend? U raadt het al: de jonge bekeerling. We kunnen niet ontkennen dat hij zich aanvankelijk enigszins betrapt voelde, maar toen het de voormalige godenzoon eenmaal duidelijk was dat hij niet van doen had met een paparazzi, was het ijs snel gebroken. In weerwil van z’n imago bleek Wesley een fijne knul. In z’n eigen woorden: ‘Ik weet van mezelf dat ik goed in elkaar zit.’ Maar waarom kwam hij helemaal vanuit Milaan naar Voor-America? ‘Weet je dat niet? De Gele Madonna biedt speciale bescherming tegen de angstdroom van elke voetballer: een ruptuur van de musculus semitendinosis, een van de drie achterdijbeenspieren die samen hamstrings heten. Later vandaag ga ik nog naar de Blauwe Vrouwe van de Gun en naar de Wenende Maagd van het Zwaanenheike. Die beschermen tegen scheuren van de andere twee achterdijbeenspieren. Heb ik daar tijdens het WK in elk geval geen last van. Arjen zou hier eens wat vaker moeten komen, maar hij zweeft nog tussen atheïsme, ietsisme en katholicisme.’ En zo keuvelden we nog een tijdje gezellig door. Tegen het maken van foto’s had Wesley geen enkel bezwaar. Alleen vroeg hij om pas tot publicatie over te gaan op het moment dat hij uit de kast kwam. Geen probleem uiteraard. Vorige week mailde hij zelf nog foto’s van zijn bezoeken aan de Blauwe Vrouwe van de Gun en de Wenende Maagd van het Zwaanenheike. Vilein had hij erbij geschreven: ‘Arjen heeft te lang gezweefd. De straf van God was zijn deel. Nu is hij hier de godganse dag in de weer met een rozenkrans. Hij wil zelfs een bliksembezoek brengen aan Voor-America, de Gun en het Zwaanenheike. De opportunist.’
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten