De twee hutten die ik afgelopen week op het spoor kwam, zijn elk op hun eigen manier bijzonder. Laat ik beginnen met de hut midden op een perceel met coniferen tussen Campsbosweg, Australiëweg en Veld Oostenrijk.
Type sleephut, hout, overstekend golfplaten dak, eenvoudige stoel zonder kussen. 
Vrij gewoontjes dus. Wat deze hut onderscheidt van alle andere hutten die ik tot dusverre in Horst ben tegengekomen, is haar aan arrogantie grenzende zichtbaarheid. Open en bloot staat ze daar in het veld alsof ze zich niet schaamt voor de duistere praktijken die vanuit haar binnenste worden bedreven, alsof ze wil zeggen: ‘Wie doet mij wat?’ Zum Kotzen.
Nee, dan is de tweede jachthut van vorige week me heel wat liever. Ontdekt tijdens een rondje rennen, bij een stal aan een onverhard zandpad aan de van Horst uit gezien rechterzijde van de Herenbosweg, evenwijdig aan de Eendenkooiweg. Eveneens een sleephut maar groter dan de hut van hierboven. Waarom deze hut me dan zo lief is? Omdat ze overduidelijk buiten gebruik is: 
Rijp voor de schroothoop dan wel het museum! Een lot dat wat mij betreft alle jachthutten beschoren zou mogen zijn. Liever vandaag nog dan morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten