Prachtige boeken, cd’s en dvd’s gekocht.
Ik waande me in Berlijn soms net in Horst (aan de Maas). Berlijn kan met Horst bijvoorbeeld wedijveren op het gebied van onbegrijpelijke voetbalverboden,
mooie oude kassahuisjes,
kitscherige kunst,historische dorpspompen,
en trainende voetballers (hoewel Horst het zonder scorende Santi Kolk moet stellen).Op andere terreinen ligt Berlijn mijlenver voor op Horst aan de Maas. Denk bijvoorbeeld aan origineel straatmeubilair,
prachtig verval
en modernistische architectuur, zoals het Corbusierhaus
en delen van Siemensstadt.
Maar de grootste voorsprong op Horst heeft Berlijn op het punt van street art. Moet je die in Horst met een vergrootglas zoeken, Berlijn is er werkelijk van vergeven. Geen muur (blind of niet),
trafohuisje,
garagedeur 
of rolluik 
is er veilig voor de spuitbussen van straatkunstenaars. Verlaten of verwaarloosde panden 
moeten er sowieso aan geloven. Louis van Gaal sprak enkele maanden geleden in lovende zin over het feit dat je in München geen graffiti op muren aantreft. Enkele malen in München geweest zijnde, vroeg ik me toen af of hij behalve een leesbril onderhand ook geen gewone bril nodig heeft. Maar dat terzijde. Waar het om gaat is dat meneer Van Gaal en ik qua graffiti diametraal tegenover elkaar staan. In mijn ogen verlenen graffiti een stad juist karakter en getuigen ze van levendigheid. Een stad of dorp zonder voldoende graffiti oogt opgepoetst, aangeharkt, zielloos. Ok, ik geef toe, ook van mij hoeven die tags niet altijd. Echter: die talloze, vaak onleesbare handtekeningen zinken wat mij betreft volkomen in het niet bij al het moois dat daar tegenover staat. Ik zou zeggen: straatkunstenaars van Horst (aan de Maas) er is een schone taak voor jullie weggelegd.
Ik zal het nu toch niet hebben verkorven bij meneer Van Gaal?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten