Intermezzo – 95.000 euro

Op 1 september besloot ik voortaan niet meer dagelijks maar wekelijks berichten aan dit weblog toe te voegen. Dat heeft als vervelende consequentie dat er bij tijd en wijle zaken op de plank blijven liggen. Zo nam ik me al enkele keren voor een bijdrage te wijden aan de zeer geslaagde verbouwing van voormalig café De Sport in Horst. Ik had willen schrijven over de mooie, rustige belettering in zilvergrijze tint, over het ontbreken van schreeuwerige reclame-uitingen en over de vervanging van de lelijke aangeplakte serre door niet of nauwelijks storende zwarte jaloezieën. Om de een of andere reden kwam het er steeds niet van en nu ben ik dan genadeloos ingehaald door de actualiteit.
Afgelopen donderdag onthulde Dagblad De Limburger namelijk dat de gemeente Horst aan de Maas 95 duizend euro heeft betaald voor het laten afbreken van de serre. 95 duizend euro! Voor dat geld had de gemeente ook andere goede daden kunnen verrichten: een nieuw gemeentelogo laten ontwerpen, een of meerdere kunstwerken aanschaffen, de windwatermolen aan de Witveldweg opkopen, Horster zegswijzen aanbrengen op trottoirbanden of het Horster dorpscentrum voorzien van strakke, moderne banken. Thijs Coppus voegt daar op zijn weblog nog de realisatie van een nieuwe hangplek en herinvoering van het schoolzwemmen aan toe. Allemaal waar. En toch … kan ik me, anders dan Thijs, wél vinden in het besluit om die 95 duizend euro uit te trekken voor de verfraaiing van het aanzicht van het Wilhelminaplein. Als – om maar eens een dwarsstraat te noemen – voor vele tonnen een weg wordt aangelegd of gereconstrueerd (denk bijvoorbeeld aan de volstrekt overbodige rotonde op de t-splitsing Midden Peelweg-Laagheideweg)wordt dat meestal als onvermijdelijk gezien en is er niemand die zich afvraagt of dat geld niet nuttiger besteed had kunnen worden. Gaat het om iets esthetisch, dan is de wereld meteen te klein. Besturen is keuzes maken en in het geval van de serre van De Sport had ik waarschijnlijk dezelfde keuze gemaakt. Als de vinger dan toch op de zere plek moet worden gelegd, zoek dan eerder in de richting van de onvergeeflijke blunder die de gemeente heeft begaan door ooit een bouwvergunning voor de serre af te geven. Dat het herstellen van die stommiteit 95 duizend euro kost, is bijzonder pijnlijk, maar als hiermee een lesje is geleerd, ben ik bereid door de zure appel heen bijten.