Horst-sweet-Horst uitte gisteren (klik hier) felle kritiek op de corona-videoboodschap van burgemeester Ryan Palmen van afgelopen woensdag. Jan Duijf (Kloosterstraat Horst) vraagt zich in een ingezonden bijdrage af of ‘Wim zich niet teveel heeft laten meeslepen in zijn streven naar “sterk schrijverschap”.’
De maat van onze burgemeesterDe uitlatingen van burgemeester Palmen over de nieuwe
maatregelen ter bestrijding van het Coronavirus worden door Wim Moorman
samengevat als een blijk van ‘zwak leiderschap’. Zijn eindconclusie over de
boodschap van de burgervader luidt: ‘Kunt u zich niet verenigen met de inhoud
van overheidsmaatregelen die u moet uitvoeren, ga dan niet in het openbaar
zitten mokken, maar kras gewoon op.’ Blijkbaar voelt hij zich geroepen de
burgemeester stevig de maat te nemen. De vraag is of dat terecht is; of Wim
zich niet teveel heeft laten meeslepen in zijn streven naar ‘sterk
schrijverschap’?
Zolang de angst regeerde, was er in de politiek en samenleving een grote
bereidheid de overheidsmaatregelen te respecteren. Nu het virus al geruime tijd
onderdeel is van ons dagelijks leven en het einde nog niet in zicht, neemt de
bereidheid om de overheid in zijn beleid te volgen af. Daar komt bij dat de
overheid niet constant met één mond spreekt: er moet heel wat werk worden
verricht om landelijk, provinciaal en lokaal beleid zoveel mogelijk op elkaar
af te stemmen. Tot een definitieve afstemming zal het nooit kunnen komen,
alleen al omdat het virus een grillig verloop kent. Dat gegeven veronderstelt een
voortgaand proces van samenwerking, flexibiliteit en een voortdurend streven
naar maximale consensus. Van een burgemeester mag worden verwacht dat hij of
zij een positieve bijdrage levert aan die overeenstemming in zijn eigen
gemeente en tegelijkertijd loyaal de maatregelen van de landelijke overheid
uitvoert.
De burgemeester doet in zijn toespraak een poging de
situatie van jongeren en middenstand/horeca in zijn gemeente op een empathische
wijze te koppelen aan landelijk beleid: hij toont begrip voor hun lastige
situatie door zijn eigen twijfels over het beleid kenbaar te maken, maar doet
wel tegelijkertijd wel degelijk de oproep aan iedereen zich te houden aan de
landelijke maatregelen ten einde het virus terug te dringen. Ik hoor in de rede
een burgemeester praten die wat krampachtig probeert een brug te slaan tussen
noodzakelijke maatregelen en burgers die de keiharde economische gevolgen ervan
aan den lijve ervaren of in hun jeugdige vrijheid worden beperkt. De
persoonlijke noot die burgemeester Palmen als uiting van zijn begrip toevoegt,
is wellicht niet in alle opzichten gelukkig gekozen, maar rechtvaardigt bij
lange na niet een oproep op te krassen. Wel moet dat virus opdonderen! Liefst
doordat we allemaal zoveel mogelijk aan hetzelfde touw trekken.
Jan Duijf Kloosterstraat
Geen opmerkingen:
Een reactie posten