‘Heb ik dáár nu al die tijd voor om moeten fietsen?’, was mijn eerste reactie
bij het zien van de voorgevel van twaalf nieuwe appartementen aan de Veemarkt 5
in Horst, tussen het voormalige postkantoor (Veemarkt 3) en het voormalige
brouwershuis (Veemarkt 7), op de hoek met de Herstraat.
Maandenlang was mijn favoriete fietsverbinding met het Wilhelminaplein afgesloten
en daarna grotendeels geblokkeerd. Allemaal om de bouw van de twaalf
appartementen mogelijk te maken. Steeds koesterde ik de stille hoop dat tegenover
mijn tijdelijk ongemak een architectonische aanwinst zou staan. Hoop op een gebouw
dat niet per se de concurrentie zoekt met Veemarkt 3 en Veemarkt 7, maar dat wel
karakter en een eigen gezicht heeft.
Veemarkt 5 is in opdracht van Wonen Limburg gebouwd door Bouwmij Janssen uit
Venray. Nu de bouwhekken zijn verwijderd, mijn favoriete verbinding
met het Wilhelminaplein is hersteld en ik Veemarkt 5 met eigen ogen heb kunnen
aanschouwen, rijst bij mij de vraag of er wel een architect aan het
gebouw te pas is gekomen. Kan het misschien zo zijn dat het ontwerp afkomstig
is uit een catalogus en dat een bouwkundig ingenieur of engineer
vervolgens alles op maat heeft uitgewerkt?
Ja, Veemarkt 5 maakt de straatwand compleet. En nee, Veemarkt 5 zoekt niet de
concurrentie met Veemarkt 3 en Veemarkt 7. Maar karakter en een eigen gezicht
heeft het bepaald niet. Veemarkt 5 is kleurloos, mist een eigen identiteit, is
volstrekt inwisselbaar. Het had evengoed in Purmerend, Oudenbosch of
Stadskanaal kunnen staan. Dertien in een dozijn, nergens valt aan het gebouw af
te lezen dat het een aanwinst wil zijn voor deze toplocatie in het Horster centrum.
Op Facebook schrijft iemand over Veemarkt 5: ‘Ik ken nieuwe bewoners, die blij
zijn met hun nieuwe woning/appartement. Dat telt! En ach…, smaken verschillen.’
Natuurlijk zijn de bewoners blij met hun appartement (en het is heel goed dat
het Horster centrum er twaalf betaalbare appartementen bij heeft gekregen, meld
ik er ten overvloede ook nog maar even bij). Maar waarschijnlijk zouden de
bewoners even blij of misschien nog wel blijer zijn geweest met een gebouw met
een béétje architectonische ambitie. Die ambitie hoeft ‘m niet in allerlei
toeters en bellen te zitten, maar kan ook tot uiting komen in iets ingetogens,
in iets dat uitblinkt in bescheidenheid.
En inderdaad, smaken verschillen. Mijn
bezwaar in dit geval is dat elke smaak ontbreekt, het is zouteloos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten