Klein mysterie 555 – (Cham)pignons

Tja, nu zelfs ministers het veroordelen als je niet ‘actief naar buiten’ treedt met je zonden, wordt de grond me te heet onder m’n voeten. Daarom bij dezen een openbare schuldbekentenis, een actief naar buiten treden met míjn begane zonde.

Het is een nog vrij verse zonde: ik beging haar afgelopen zaterdag, 12 april 2014, tussen 16.39 en 16.41 uur, aan de Peelheideweg in America, iets voorbij de kruising met de Gerard Smuldersstraat en de Lorbaan. Daar ligt het voormalige Proefstation voor de Champignoncultuur, van Horst uit gezien aan de linkerkant van de weg. Ik passeerde het op de fiets, komend vanuit westelijke richting. Hoewel ik het voormalige Proefstation wel vaker fietsend passeer, viel nu ineens mijn oog op dit aan een verroeste paal bevestigde bordje:

Een vrij curieus bordje, zo bleek me bij nadere inspectie:

Het bordje bevatte de met twee grijze gleufschroeven bevestigde restanten van wat ongetwijfeld ooit een Art. 461-bordje was geweest. Het bijzondere was dat onder de restanten van dat Art. 461-bordje een ander bordje schuilging. Een bordje met een slechts gedeeltelijk zicht- en leesbaar opschrift. En dat slechts gedeeltelijk zicht- en leesbare opschrift prikkelde mijn nieuwsgierigheid zodanig, dat ik na een minutenlange innerlijke worsteling (‘Gij zult zelfs restanten van verweerde Art. 461-bordjes onaangeroerd laten’), in kleine stapjes mijn zonde beging.  

‘Verkoop van champignons’, zult u zeggen. Lijkt op het eerste gezicht inderdaad voor de hand te liggen. Maar als er daadwerkelijk ‘Verkoop van champignons’ op het onderliggende bordje had gestaan, zou het er ongeveer zo hebben uitgezien:

Hoewel ik op het gebied van bordjes-met-opschrift al heel wat heb meegemaakt, zou dat qua vlakverdeling toch wel heel erg kras zijn. Wie weet is het bordje wel gemaakt door een vrij formeel iemand en stond er dit:

Andere optie: de medewerkers van het voormalige Proefstation waren het moe dat mensen de godganse dag kwamen vragen of ze de champignons ook verkochten. Om van het gezeik af te zijn hingen ze op een gegeven moment dit bordje op:

Al is het natuurlijk ook mogelijk dat het voormalige Proefstation, toen het al wat slechter ging, een verkoper van fietsonderdelen onderdak heeft geboden:

Terwijl ik verwachtte dat mijn burgerlijke ongehoorzaamheid tot duidelijkheid zou leiden, heeft ze het raadsel slechts vergroot. Boontje komt om zijn loontje – berouw komt na de zonde. Wat rest is de hoop op genade van Hem.