Klein mysterie 117 – Applaus

Als u een regelmatig bezoeker bent van wat we voor het gemak maar even de Kasteelse Bossen zullen noemen, is het u ongetwijfeld ook opgevallen: het applaus dat daar de laatste weken met enige regelmaat weerklinkt. Dat het niet is gericht tot de spelers van het standaardteam van Wittenhorst leek me duidelijk, of het zou cynisch bedoeld moeten zijn. Evenmin is het waarschijnlijk dat het ploegje plichtsgetrouwe metselaars aan wat ooit een kasteelruïne was, om de paar minuten spontaan wordt toegeklapt. Maar voor wie is dat applaus dan in godsnaam wel bestemd? Zoals zo vaak biedt die goeie ouwe Echo van Horst weer eens uitkomst. Het weekblad berichtte twee weken geleden over de slachting die aalscholvers onder vissen aanrichten: ‘Deze vogel kan op één dag gemakkelijk 3 kilo vis opeten (…), alleen de grote vis kan overleven, vis onder de 30 cm. is een geliefde prooi.’ Om de visstand in de visvijver van de Kasteelse Bossen toch op peil te houden, zo gaat De Echo verder, heeft Hengelsportvereniging ’t Bliekske op 24 oktober in samenwerking met onderwatersportvereniging Quintus acht grote visbeschermingskooien in de vijver geplaatst. Graag zou ik alles willen weten over werking, effectiviteit et cetera van die enkele duizenden euro’s kostende kooien die de zwarte moordenaar het leven zuur moeten maken. Gelukkig is er van het project ‘een mooie film’ gemaakt, lees ik op de website van HSV ’t Bliekske. Misschien moet ik die maar eens op m’n verlanglijstje voor Sinterklaas zetten, want ongetwijfeld geeft de film antwoord op tal van mijn vragen.Maar ik moet terug naar dat applaus, daar draait dit stukje tenslotte om. Welnu, het bericht in De Echo sluit af met een oproep van het bestuur van de hengelsportclub: ‘Wandelaars in de bossen om de vijvers zouden ook hun steentje kunnen bijdragen. Als je ze ziet met hun lange zwarte nek in het water, probeer ze dan te verjagen door in je handen te klappen, de sportvisser zal er jullie dankbaar voor zijn.’ Kijk, zonder dat u er iets voor heeft hoeven doen, heb ik zomaar een wonderlijk mysterie voor u opgelost. Soms heb ik het idee dat ik te goed ben voor deze wereld.

Klein mysterie 116 – Lullige leuning

Eigenlijk zou ik eens wat vaker moeten schrijven over de Horster gebouwen. De (min of meer) gelukte en de (min of meer) mislukte. De Librije is zo’n gebouw waar ik graag eens m’n gedachten over zou laten gaan. Maar vandaag niet. Vandaag dwingt de actualiteit me tot een korte beschouwing over een ondanks haar pietepeuterigheid ingrijpende toevoeging aan De Librije. Zeer onlangs is de trap die toegang geeft tot de in De Librije gevestigde bibliotheek namelijk voorzien van een leuning. Vergeef me, maar ik zou die leuning willen betitelen als een lullige leuning. Vanwege de volstrekte onnozelheid die deze leuning uitstraalt (en ook een beetje vanwege de alliteratie, moet ik eerlijk toegeven).
Dat die trapleuning er is gekomen, lijkt me vrij verklaarbaar. Bij het ontwerpen van het gebouw is wel gedacht aan een hellingbaan. Maar de behoefte aan een trapleuning is over het hoofd gezien. Bezoekers klagen daar over. De klant is koning. Dus komt er een aanvankelijk niet geplande trapleuning. ‘Da’s logisch’, zou JC-superstar zeggen.
Minder verklaarbaar, althans voor mij, zijn de gekozen kleurstelling, de vormgeving en vooral de locatie van de leuning. De leuningloze sobere witte betonnen trap ademde een bepaalde rust. De fietsenrekken en de hellingbanen sloten daar mooi op aan. Dat hele beeld is nu echter verstoord door die ene lullige leuning, die alle aandacht naar zich toe trekt. Alsof die hele trap is ontworpen om de leuning maar goed tot z’n recht te laten komen. Zou het een mooie leuning zijn geweest, dan had ik er wellicht nog mee kunnen leven, maar we hebben hier te maken met een dertien-in-een-dozijnleuning. Als die leuning al noodzakelijk was, waarom is ze dan niet wat meer gemaskeerd? Waarom is ze zo nadrukkelijk vormgegeven? Waarom die donkere kleur (omdat de fietsenrekken die ook hebben, maar die springen veel minder in het oog)? Waarom desnoods de leuning niet geplaatst tegen een van de muurtjes die de afronding van de trap vormen (en dan bij voorkeur het wat minder in het zicht staande muurtje aan de gemeentehuiskant)?Allemaal vragen waar de architect ongetwijfeld een antwoord op kan geven. Of zou er soms geen architect aan te pas zijn gekomen? Hoe het ook zij, tot nader order blijf ik dit een lullige leuning vinden.

Klein mysterie 115 – Weisterbeek

Openbare basisschool (want daar staat die afkorting voor) Weisterbeek. ‘Hoe lang nog?’, vraag ik mij sinds gisteren af. Tweeënhalf jaar terug in de tijd. In Horst bestaat grote behoefte aan een openbare basisschool. Het gemeentebestuur speelt hierop in en stelt voor van de katholieke Weisterbeekschool een openbare basisschool te maken. Om dit te realiseren, zou het voor de hand liggen dat het college in zee gaat met Akkoord, de overkoepelende stichting voor openbaar basisonderwijs in vijf Noord-Limburgse gemeenten. Maar het college kiest vreemd genoeg voor Dynamiek, de overkoepelende stichting voor bijzonder (lees: katholiek) basisonderwijs in drie Noord-Limburgse gemeenten die tot op dat moment ook de Weisterbeek onder haar hoede heeft. Emotionele betogen van insprekers die pleiten voor aansluiting bij Akkoord kunnen een uit CDA en PvdA bestaande raadsmeerderheid niet vermurwen. SP en VVD stemmen tegen. De Weisterbeek krijgt nieuwe statuten en geldt vanaf het schooljaar 2008/2009 als een openbare school onder de vlag van Dynamiek. Maar hoe lang nog?Het was Thijs Coppus die middels een tweet (zijn die tenminste nog ergens goed voor) en een bericht op zijn weblog de wereld opmerkzaam maakte op het VPRO-radioprogramma Argos. Dat wijdde zaterdag een lang item aan het openbaar onderwijs in Noord-Limburg (klik hier om het in z’n geheel te beluisteren). Hierin komt ook de gedaanteverwisseling van de Weisterbeek aan de orde. Na een dikke twintig minuten krijgt Mart Mertens, voorzitter van het college van bestuur van Dynamiek, de vraag voorgelegd of voor de noodzakelijke statutenwijziging ook advies is gevraagd aan het bisdom. Hij antwoordt: ‘Hebben we niet gevraagd. Maar goed, in die zin heeft de kerk natuurlijk geen invloed op ons beleid.’ Everard de Jong, hulpbisschop van het bisdom Roermond, reageert daar als volgt op: ‘Wij weten daar niets van af. Dat hebben ze blijkbaar helemaal buiten ons om gedaan, wat dus niet kan. Nee, dat kan zeker niet. In de statuten van elke katholieke school staat dat er geen verandering van statuten kan plaatsvinden zonder dat de NKSR [Nederlandse Katholieke Schoolraad, WM] daar toestemming voor geeft. Als dus een school katholiek vervangt door openbaar, zullen ze daar toestemming voor moeten vragen en ook omgekeerd. Als dat niet het geval is, dan zitten ze buiten de katholieke regelgeving. Wij zullen geen enkel samenwerkingsbestuur goedkeuren als dat niet met ons is overlegd. En bij deze is dit niet door ons goedgekeurd en daar zullen we dus achteraan gaan.’Begrijpt u nu dat ik me afvraag hoe lang deze letters de voorgevel van de Weisterbeek nog zullen opfleuren?

Actualisatie – Dendrofiel (3)

Je zult maar tegenstander zijn van (gedeeltelijke) verplaatsing van de Horster kermis van het Wilhelminaplein naar parkeerplaats Patronaat. Je zult daarom woensdag hebben gestemd op de gemeenteraadskandidaat die zich vanaf het begin in woord en daad het felst heeft verzet tegen verplaatsing van de kermis. Dan moet je je nu toch wel behoorlijk bekocht voelen, om het maar eens heel netjes uit te drukken.Via InHorst.nl werd vandaag bekend dat de nummer twee op de kandidatenlijst van D66, Wil Lucassen (want over hem hebben we het hier), afziet van de hem na het afhaken van Jos Gubbels (ook al zoiets trouwens) toekomende raadszetel. Wil is niet in staat zijn drukke werkzaamheden te combineren met het raadswerk, zo heet het. Het bestuur van D66 respecteert zijn besluit. Ook dat nog. Een flinke schop onder z’n kont, dát is wat Wil Lucassen verdient. En je zult zien dat hij straks ondanks z’n drukke werkzaamheden toch weer de tijd vindt om geheel vrij van eigenbelang te ageren tegen verplaatsing van de kermis naar ‘zijn’ parkeerplaats. Zou die lage opkomst van vorige week misschien een heel klein beetje verband houden met dit soort praktijken?

Intermezzo – Kerstverlichting

Terwijl Sinterklaas nog maar net is gearriveerd, daalt de terreur van de opgelegde kerstgezelligheid alweer op ons neer. Persoonlijk heb ik de schurft aan kerstbomen, kerstdrukte, kerstverlichting en kerstmuziek, maar ik zou het niet durven zoiets hardop uit te spreken. Voordat je het weet, ligt een enkeltje Venray voor je klaar. Dat wens ik mezelf nu ook weer niet toe: het moet geen pretje zijn te worden verbannen naar een oord waar de PvdA-lijsttrekker op vrijdag zijn ongefundeerde gal spuit over een collega-lijsttrekker en op zaterdag door laat schemeren niet gelukkig te zijn met twee van z’n drie fractiegenoten die op basis van voorkeurstemmen in de gemeenteraad zijn gekozen. Dus daarom geen afkeurend woord over de kerstverlichting die de centrumring van Horst (ja hoor, die heeft Horst) sinds enkele dagen opfleurt. Zo weten we tenminste ook waar de opbrengsten van de reclameheffing voor ondernemers in het Horster centrum naartoe gaan. Maar mag ik misschien wel opmerken dat degene die in de Kloosterstraat een Sinterklaasmijter heeft bevestigd aan de kerstverlichting in mijn ogen in aanmerking komt voor een lintje?

Actualisatie – JPB in Horst!

Het is nauwelijks te geloven, maar het is pas drie weken geleden dat Jan Peter Balkenende naar Horst afreisde voor het optrekken van een muurtje. En voorwaar, er is een vakkundig metselaar aan Jan Peter verloren gegaan! Waarschijnlijk omdat dit soort exercities bij mij steevast in een driftbui eindigt en tastbare resultaten doorgaans uitblijven, heb ik een heilig ontzag voor mensen die wél over dergelijke praktische vaardigheden beschikken. Dus de premier is na zijn bezoek aan Horst behoorlijk in mijn toch al hoge achting gestegen. Wist u trouwens dat onze minister-president over nog veel meer, u waarschijnlijk onbekende, kwaliteiten beschikt? Laat ik er één noemen: hij schijnt een vaardig billenknijper te zijn. Staat u van te kijken, nietwaar? Waaraan ik deze wijsheid ontleen? Aan De lachende derde, een recent verschenen bundeling columns van Peter Middendorp die samen een portret van Jan Peter Balkenende vormen.Op de achterzijde van het omslag wordt het boek omschreven als: ‘De eerste, vlijmscherpe en buitengewoon rake beschrijving van premier Balkenende. Het is een schitterend geschreven, geestig en ook enigszins verontrustend boek over de man, zijn manieren en mankementen, macht en onmacht, de waarheid en de leugen.’ Hoewel ik in de regel allergisch ben voor dit type ronkende tekst, moet ik na lezing van het boek toegeven dat er nauwelijks een woord aan gelogen is. Mijn welgemeende advies: lezen, liefst vandaag nog. Ik garandeer u dat u het fenomeen Balkenende voor altijd met andere ogen gaat bekijken.

Klein mysterie 114 – Religieuze kerst

En toen, na een intensieve verkiezingscampagne, na al die bezoeken van landelijke politieke kopstukken, na honderden tweets, na een lange uitslagenavond, na de eerste toekomstbespiegelingen, toen lag daar vrijdag ineens een strookje wit papier. Met opschrift. Op het trottoir voor de Rabobank in de Steenstraat in Horst. Een magisch strookje mogen we wel zeggen: het curieuze opschrift deed in één klap alle frustratie over de verkiezingsuitslag naar de achtergrond verdwijnen en de fascinatie voor de kleine mysteries heropleven:Religieuze kerst. Een witte kerst, een groene kerst, een eenzame kerst, een vreugdeloze kerst, een gezellige kerst desnoods, kende ik allemaal al. Net als een religieuze beleving, een religieuze feestdag, een religieuze afbeelding, een religieuze revival desnoods. Maar religieuze kerst? Ik geloof niet dat ik beide woorden ooit eerder in deze combinatie ben tegengekomen. Je zou toch zeggen dat kerst per definitie religieus is. Dat ‘religieuze kerst’ dus een heel eind de richting van een pleonasme op koerst. Of is de ontkerkelijking inmiddels zo ver voortgeschreden dat dat ‘religieuze’ een noodzakelijke toevoeging is om het begrip ‘kerst’ te duiden? Onzin natuurlijk. Maar waar slaat het opschrift op dat strookje wit papier dan op? Laat ik voor de verandering maar weer eens een gokje wagen. Zou het misschien zo kunnen zijn dat het strookje is achtergebleven na de weekmarkt? Dat het afkomstig is van een kraam waar je cd’s kunt kopen? Dat de betreffende marktkoopman op het moment kerstcd’s in zijn assortiment heeft? Dat hij zelfs zoveel kerstcd’s in zijn assortiment heeft dat hij een onderscheid heeft gemaakt tussen ‘populaire kerst’ (Bing Crosby en consorten) en ‘religieuze kerst’ (‘Nu zijt wellekome’ en meer van dat soort klassiekers in dit genre)? Het is dat ik verhinderd ben, anders zou ik mijn theorie morgenvroeg op de markt meteen aan de praktijk kunnen toetsen. Maar misschien wilt u eens voor mij kijken?

Actualisatie – Socialsofa’s (2)

Het zal toch niet waar zijn? Zou hij het echt zijn? Jawel hoor, hij is het echt: Wouter Bos op het stapbankje bij de Sint-Lambertuskerk, geflankeerd door drie jongerenambassadeurs, blik gericht op de puist van het Lambertusplein, open mond van ontzetting!(Met dank aan de moeder van een trouwe lezer voor de foto.)

Actualisatie – Dendrofiel (2)

Op 29 september hing er dit: Van 30 september tot en met 15 november hing er dit:Sinds vandaag hangt er dit:(Voor een inhoudelijk commentaar klik hier.)

Actualisatie – Kiosktournure (4)

Vindt u het goed als ik mezelf voor één keer feliciteer met mijn profetische gaven? Anderhalve week geleden voorspelde ik dat alle partijen in de gemeenteraadsvergadering van 10 november bij hun eerder ingenomen standpunt zouden blijven in de kioskkwestie. En precies zo was het gisteren. Een herhaling van zetten: een meerderheid van CDA en SP voor de bouw van een nieuwe kiosk; PvdA en VVD tegen. Wethouder Litjens die voor de 367e keer (en vandaag voor de 368e keer op Dreksbak) herhaalde dat de door alle partijen aanvaarde structuurvisie (waarin bebouwing aan die zijde van het Lambertusplein taboe wordt verklaard) ‘geen dogma is’. Die verder niet inging op de door diverse onafhankelijke deskundigen, bezorgde Horstenaren én enkele raadsleden geuite vrees voor aantasting van het plein.Onbegrijpelijk in dezen is voor mij de opstelling van de SP-fractie. Die partij heeft zich tot mijn volle tevredenheid de afgelopen jaren keer op keer sterk gemaakt voor behoud van Horster cultureel erfgoed. Denk onder veel meer aan gebouw Mooren, pand Cuppen en de fabriek van Douven aan de Americaanseweg. Waarom ze dan nu het belang van één ondernemer vooropstelt terwijl het karakter van een heel plein op het spel staat, is moeilijk te bevatten. Koren op de molen trouwens van PvdA-fractievoorzitter Birgit op de Laak, die fijntjes constateerde dat het niet zo heel vaak voorkomt dat de SP het ondernemersbelang laat prevaleren. De bewering van SP-woordvoerder Frank Spreeuwenberg dat een nieuwe, transparante kiosk tenminste het zicht ontneemt op het lelijke pand waarin modewinkel Frans Theelen is gevestigd, werd even later eveneens vakkundig onderuit geschoffeld door diezelfde Birgit op de Laak: ‘Als die kiosk echt zo transparant is, blijven we toch nog steeds zitten met het uitzicht op dat lelijke pand Theelen?’ Viel er toch nog wat te lachen.

Intermezzo – Verkiezingen

Bent u al dat gedoe over de verkiezingen onderhand kotsmoe? Ja? Klik dan vooral niet hier. Want als u hier klikt, belandt u op Stemmingmakerij, een tijdelijk weblog van Horst-sweet-Horst. Exclusief gewijd aan de gemeenteraadsverkiezingen van 18 november. Voor dagelijkse analyses, commentaren, terugblikken, top 5-en, prognoses, tweets en noem allemaal maar op, bent u vanaf nu tot 20 november bij Stemmingmakerij aan het goede adres (uiteraard allemaal onder voorbehoud van de varkensgriep). Horst-sweet-Horst doet het daarom even wat rustiger aan, maar laat natuurlijk gewoon van zich horen bij urgent niet-verkiezingsnieuws (bijvoorbeeld over Passi).

Actualisatie – Kasteelpark (4)

Ik kijk wel uit om inzake de Moelbaerenbos opnieuw de hoon van allerlei columnisten over mij af te roepen. Dus van mij geen kwaad woord over dit dubbele hekdat sinds afgelopen week de toegang tot de Kasteellaan opsiert. Een bijzonder geslaagd staaltje oud-Hollandse hekwerkkunst, als je het mij vraagt. Degelijk maar toch elegant. De aandacht trekkend maar niet dominant. Precies de juiste kleurstelling ook. Bovendien perfect matchend met de fraaie zuiltjes en leeuwen. Kortom een voorbeeldig ensemble. Het zou van een misselijkmakende mierenneukerigheid getuigen om nu weer moeilijk te gaan zitten doen over het ontbreken van een slot op het hek of je af te vragen waar het voor dient. Dat zou weer zo typisch Hollands zijn: alles moet nuttig zijn, een doel hebben en geld opleveren. Waarom kunnen mensen nou nooit eens genieten van de pure, intrinsieke schoonheid van zo’n hek?

Actualisatie – Socialsofa’s (1)

Op 14 oktober schreef ik over de socialsofa’s die een verrijking vormen voor het Horster centrum. Verder meldde ik dat het een coproductie betrof van de gemeente Horst aan de Maas, de gemeentelijke jongerenambassadeurs, de sociale werkplaats en ‘een mij vooralsnog onbekende kunstenares’. Welnu, de naam van laatstgenoemde is mij niet langer onbekend: beeldend kunstenaar en docent Jacqueline Hanssen (woonachtig in Maashees, maar geboren Horsterse) is degene die de jongeren heeft begeleid tijdens het ontwerpproces van de tekeningen van de banken.

Intermezzo – JPB in Horst!

Waar was je, Jan Peter, toen heel Den Haag schreeuwde om een reactie van jou na enkele grove opmerkingen van Geert Wilders? Waar was je, Jan Peter, toen heel Europa zat te wachten op een inspirerende leider? Waar was je, Jan Peter, toen in de Tweede Kamer het debat over de verhoging van de AOW-leeftijd werd gevoerd? Waar was je, Jan Peter? In Horst! Om een muurtje te metselen met enkele leerlingen van het bouwopleidingscentrum!Kijk, dat heb ik nu altijd zo gewaardeerd in die man: first things first. Ach, dat AOW-debat kan Piet Hein alleen wel af. Zinkt ook helemaal in het niet bij de symboliek van een muurtje metselen met jongeren. Chapeau!

Intermezzo – Hand- en spandiensten

Het CDA liet vorige week weten dat troubadour Math Craenmehr op 4 en 12 november een muzikaal programma ten gehore zal brengen voor de bewoners van de verzorgingshuizen Berkele Heem en Sevenheijm. Raadskandidaten van de partij zullen tegelijkertijd hand- en spandiensten verrichten. Gemeld werd voorts dat dit bij gebleken succes ‘een jaarlijkse happening’ zal worden. Tevens kondigde de partij aan ‘dat zij deze vorm van vrijwilligerswerk structureel in haar activiteitenprogramma zal opnemen’.Ik kan er niets aan doen, maar bij het lezen van dit bericht kreeg ik een vieze smaak in de mond. Niet dat ik de bewoners van de verzorgingshuizen een muzikaal verzetje misgun, verre van dat. Alle lof ook voor iedereen die zich als vrijwilliger nuttig maakt voor de samenleving. Anders wordt het wanneer dit in partijverband gebeurt. Zeker als dit aan de grote klok wordt gehangen. En al helemaal in verkiezingstijd. Dan laad je onvermijdelijk de verdenking op je dat je bezig bent met het winnen van zieltjes. Op zich is daar geen enkel bezwaar tegen – een politieke partij is geen knip voor haar neus waard als ze geen zieltjes probeert te winnen. Ben dan wel gewoon eerlijk. Organiseer een CDA-propagandamiddag in de verzorgingshuizen en mij zul je niet horen. Maar doe je niet fijner voor dan je bent en probeer niet onder het mom van betrokkenheid in de gunst van de oudere en hulpbehoevende kiezer te komen. Want of het nu expliciet wordt uitgesproken of niet: de bedoeling is uiteraard dat al die senioren op 18 november in ruil voor de hand- en spandiensten als wederdienst voor het CDA zullen kiezen. Overigens, ik weet niet hoe het met u zit, maar tegen vrijwilligers die van de daken schreeuwen dat ze vrijwilligerswerk doen, koester ik enige argwaan. Geef mij maar de vrijwilliger die twintig jaar zijn of haar werk in stilte doet zonder te hengelen naar een complimentje. Als zijn of haar verdiensten daar aanleiding toe geven, komt die waardering vanzelf wel.

Klein mysterie 113 – Fiets (2)

Langzaam begin ik te geloven dat van alle kleine mysteries dat van de fiets misschien wel een van de grootste is. Op 19 oktober schreef ik er al over. Sindsdien is het er allemaal niet veel duidelijker op geworden. Wat in elk geval vaststaat, is dat de fiets zich nog op ongeveer dezelfde positie bevindt als drie weken geleden. ‘Ongeveer’ omdat ik zaterdag, onderweg naar Steeghs voor de wekelijkse kersenkruimelvlaai, ontdekte dat de fiets niet meer met het rode kabelslot aan het hek bevestigd was, maar met slot en al op de grond lag. Dit nadat ik een week eerder al had geconstateerd dat de fiets wat onderuitgezakt was. Bij dit laatste kan ik me nog wel iets voorstellen. Maar aan de binnenkant van het hek geraken, de fiets van zijn slot ontdoen om hem vervolgens gewoon te laten liggen? Merkwaardig. Ik begin me trouwens nog iets af te vragen. Toen de bouw van De Smidse (ja, zo gaat het complex heten) pas begonnen was, stond er dagelijks een fiets tegen een hek bij de uitgang van het bouwterrein. Ik registreerde dit zonder er verder al te veel gedachten aan te wijden omdat ik er van uitging dat de fiets aan een van de bouwvakkers toebehoorde. Maar nu begin ik me dus af te vragen of die fiets en de fiets die zich nu al minstens twee weken in de buurt van het hek aan het steegje bevindt, misschien dezelfde zijn. Dat zou er namelijk op kunnen duiden dat de fiets als een mascotte of beschermengel voor de bouwvakkers fungeert. Dat ze het geloof in hun patroonheilige, Jozef, zijn verloren. Dat ze zich voor hun voorspoed en geluk voortaan wenden tot iets materieels. Interessante gedachte, nietwaar?Doe me trouwens één lol en ga niet aan de bouwvakkers ter plekke vragen hoe het nu zit met de fiets. Ik erken grif dat ook ik op een onbewaakt ogenblik wel eens die neiging heb, maar tot nu toe heb ik alle aanvechtingen weten te weerstaan. Het is toch veel aardiger om erover te speculeren, er allerlei theorieën op los te laten? Kleine mysteries van dit soort dienen te worden gekoesterd.

Actualisatie – Kiosktournure (3)

Is het ijsseizoen afgelopen, staat Passi plotseling weer in het middelpunt van de belangstelling. Wie had dat kunnen denken? Ik in elk geval niet. Na de gemeenteraadsvergadering van 21 april leek het allemaal een gelopen koers: een raadsmeerderheid bestaande uit een gelegenheidscoalitie van CDA en SP stemde in met de bouw van een nieuwe, grotere kiosk op de kop van het Sint-Lambertusplein. De noodzakelijke vaststelling van het bestemmingsplan, aan de orde in de raadsvergadering van volgende week dinsdag, leek een hamerstuk. Hoogstwaarschijnlijk een foute inschatting mijnerzijds, maar héél erg rouwig ben ik daar niet om. Dit voorjaar heb ik al beargumenteerd uiteengezet waarom ik tegen de nieuwe kiosk ben (klik hier, hier, hier, hier, hier en hier). Voor de meest recente ontwikkelingen verwijs ik naar de website van De Echo van Horst en InHorst (lees óók de reacties). Wie zijn Passihonger dan nog niet heeft gestild, kan ik de stukken voor de komende raadsvergadering aanraden: maar liefst 55 bladzijden over Passi. Ik heb ze alle 55 gelezen. Met rode oortjes? Soms. Meest interessant is het Zienswijzeverslag ontwerpbestemmingsplan St. Lambertusplein 10a te Horst. Hierin reageert de gemeente op de door vijf (indirect) belanghebbenden geuite bezwaren tegen de voorgenomen nieuwbouw. Duidelijk wordt dat enig eigenbelang de bezwaarmakers niet vreemd is. Van de andere kant hanteren ze verrassend vaak argumenten die je onder de noemer ‘algemeen belang’ kunt scharen. Maar wat ze ook aanvoeren, de reactie van de gemeente is telkenmale dezelfde: ze is het oneens met de bezwaarmaker. De conclusie verrast daarom niet: ‘De zienswijzen hebben geen aanleiding gegeven tot aanpassingen van het definitieve bestemmingsplan.’Wat wel verrast, is dat de gemeentelijke tegenreactie soms in het geheel niet wordt onderbouwd. Zie bijvoorbeeld de reactie van architect Ben Keijsers (toch niet de eerste de beste, zou je zeggen) op het ontwerp van de nieuwe kiosk. Hij concludeert dat het ontwerp ‘niet voldoet op de punten transparantie, bescheiden, één bouwlaag en het niet afsluiten van het plein’. Je zou dan verwachten dat de gemeente beargumenteert waarom het ontwerp wél voldoet aan de eisen. Maar nee, dit is de tegenreactie: ‘Het ontwerp is beoordeeld en akkoord bevonden door de bouwmeester.’ Ja, zo kan ik het ook: omdat ik zeg dat het zo is, is het zo.Hoe gaat het nu verder? Ik voorspel dat alle partijen volgende week dinsdag (een week voor de verkiezingen!) na veel gewik en geweeg bij hun eerder ingenomen standpunt blijven en dat die nieuwe kiosk er dus komt. Een beetje hoop put ik nog uit het feit dat het verleden heeft uitgewezen dat mijn voorspellende gaven slecht ontwikkeld zijn.

Klein mysterie 112 – PTT

Ik mag hier dan wel regelmatig de progressieveling uithangen, in de alledaagse werkelijkheid ben ik zo conservatief als maar zijn kan. Dat valt u tegen? Kan ik me voorstellen, maar het is gewoon zo, ik kan er niet omheen. Zo doe ik boodschappen bij de EDAH (ofschoon die winkel toch al weer drie jaar Plus heet), koop ik boeken en tijdschriften bij Willems en Rietjens (ofschoon zeker die Rietjens al een eeuwigheid uit Horst weg is), woon ik in de gemeente Horst (ofschoon die sinds 2001 niet meer bestaat), ren ik regelmatig in de Moelbaerenbos (ofschoon die sinds deze zomer Kasteelpark Ter Horst heet) en haal ik op donderdag altijd met veel plezier de Horster Bode uit de brievenbus (ofschoon het oudste Horster nieuwsblad die titel al sinds 1941 niet meer draagt). Is de post te laat of doet de telefoon het niet? Dan kanker ik op de PTT, ofschoon de naam PTT (‘Posterijen, Telegrafie, Telefonie’ – voor de jongere lezers) zeven jaar geleden plaatsmaakte voor TPG Post. Wat ik maar wil zeggen, is dat ik er grote moeite mee heb me aan te passen aan nieuwe werkelijkheden. Ik troost me maar met de gedachte dat ik niet de enige ben. Of ik dat wel zeker weet, dat ik niet de enige ben? Ja. Kijk maar:Ongelooflijk dat die bordjes er vier maanden moesten hangen voor het me opviel, maar in Horst bestaat de PTT dus gewoon nog. Horst-sweet-Horst! Nu ook nog de Witte School, de boerderij van Hoogers, Cox Jeu, slagerij Kersten (‘Braadworst van Kersten – da’s pas lekkere’) en B.A.P. Titseler - om maar eens een paar zijstraten te noemen - terug en je zult zien dat alles weer goed komt.