Ingezonden – In de biechtstoel

Horst-sweet-Horst ontving een ingezonden bijdrage van Jan Duijf (Kloosterstraat Horst), die onderstaand gesprek opving uit de biechtstoel.

IN DE BIECHTSTOEL

Dag meneer Lenssen, hoe komt u zo bij mij in de biechtstoel terecht?

Ik heb eerlijk gezegd behoefte aan een open en eerlijk gesprek.

Eerlijk gezegd heb ik u al tientallen jaren niet meer hier in de kerk gezien. En de deur stond altijd voor u open.

Ik ben eerlijk gezegd te druk met politiek geweest.


Er zijn in Hegelsom toch genoeg mensen waarmee u open en eerlijk kunt praten. Je hebt hier vlakbij toch die Alex die altijd zo open en eerlijk is?

Die is eerlijk gezegd van het CDA. Dus niet open en onbetrouwbaar. Ik mis gewoon die openheid en eerlijkheid bij anderen in de politiek.


Ook bij uw eigen Socialistische Partij?

Daar ben ik eerlijk gezegd bij weggegaan, omdat ze niet open en eerlijk zijn.

En toen?

Ben ik voor D66/GroenLinks in de gemeenteraad gaan zitten. Ik dacht dat die open en eerlijk zouden zijn.

En dat viel tegen?

Eerlijk gezegd: bitter. Net als de openheid en eerlijkheid van de gemeenteraadsleden van Essentie, CDA en PvdA. Ik vergeet de burgemeester. De gemeentesecretaris. De wethouders vooral.


Twijfelt u eigenlijk nooit aan uw eigen openheid en eerlijkheid?

Jawel, ik ben eerlijk gezegd natuurlijk niet voor niets uit mijn éénmansfractie gestapt.

Ik denk dat u met uw soort van eerlijkheid en openheid aan het goede adres bent. Wij krijgen tegenwoordig ook niet altijd onze zin. Onze zegen hebt u. Wij zullen u helpen.

Dank u pastoor: ik werk eerlijk gezegd graag samen met gelijkgezinden.

Ja, laten we samen met onze openheid en eerlijkheid voor u de hemel op aarde realiseren. En voor mij het paradijs in de hemel. Ik stap dan ook uit mijn partij.

Intermezzo – Ruud

Greenport Venlo is de fancy naam voor het gebied tussen Venlo en Venray. Ontwikkelbedrijf Greenport Venlo beheert en ontwikkelt Greenport Venlo. Ontwikkelbedrijf Greenport Venlo heeft als missie, aldus zijn website, ‘het aanbieden van vestigingsmogelijkheden voor bedrijven om zo economische groei en werkgelegenheid te realiseren in een aantrekkelijk ingericht en duurzaam functionerend gebied’. Aandeelhouders zijn de gemeenten Horst aan de Maas, Venlo en Venray en de provincie Limburg.

Directeur van Ontwikkelbedrijf Greenport Venlo is Ruud van Heugten, voorheen onder meer Tweede Kamerlid en Brabants gedeputeerde voor het CDA. Ruud kwam in maart van dit jaar in aanvaring met de gemeenteraad van Venray. Die moest een besluit nemen over de aanleg van De Spurkt, een bedrijventerrein van dertig hectare. Voorafgaand daaraan dreigde Ruud: ‘Ik zal uw besluitvorming nauwlettend volgen en zo nodig voor de belangen van het ontwikkelbedrijf opkomen, langs welke weg dan ook.’ De gemeenteraad liet zich niet van de wijs brengen door het dreigement van Ruud en zette een streep door de voorgenomen aanleg van het bedrijventerrein.

Vorige week dinsdag deed Ruud opnieuw van zich spreken. De Limburger publiceerde een artikel over de aantasting van het Limburgse landschap door de bouw van gigantische distributiecentra. Kan en moet dit wel zo doorgaan, was de vraag. Nee, aldus Ruud in het artikel: ‘Ik ben voorstander van strengere richtlijnen.’ Ruud is ook voorstander van een tijdelijke stop op gronduitgifte: ‘Ook omdat we door de voorraad grote kavels heen zijn.’ Oh zo! Eerst alles volplempen en dan pleiten voor strengere richtlijnen en een tijdelijke stop op gronduitgifte. En evengoed op je achterste benen staan als je De Spurkt niet mag ontwikkelen.

Is Ruud trouwens met zijn Ontwikkelbedrijf Greenport Venlo niet op z’n minst medeverantwoordelijk voor de aantasting van het landschap, vooral tussen Venlo en Sevenum? Nee hoor, dat zien we dan toch helemaal verkeerd. Ruud in De Limburger: ‘De distributiecentra zijn geclusterd met respect voor de omgeving en voldoen aan tal van voorwaarden. Je zou kunnen zeggen dat Greenport een schoolvoorbeeld is van hoe het zou moeten.’ Grapjurk, die Ruud. Meneer beweert daar met droge ogen dat Greenport een schoolvoorbeeld is van hoe het zou moeten. Rijd, fiets of loop door het gebied tussen Venlo en Sevenum en probeer dan eens géén tranen in je ogen te krijgen.

Wordt het geen tijd dat de aandeelhouders gaan ingrijpen?

(Dit stukje verscheen gisteren in iets andere vorm in Via Horst-Venray)

Intermezzo – Thijs

Thijs Lenssen is een van de beste raadsleden die de gemeente Horst aan de Maas heeft. Hij neemt zijn taak, het controleren van het gemeentebestuur, uiterst serieus, heeft verstand van zaken, kan zijn mening goed verwoorden, is nooit te beroerd die mening ook te spuien en is als een van de weinigen in de Horster gemeenteraad sterk in het debat. Thijs is kortom de luis in de pels die elk gemeentebestuur zich zou moeten wensen. Dat hij zich soms teveel door zijn emoties laat leiden, zij hem vergeven.

Thijs werd in maart 2018 voor een tweede periode gekozen als gemeenteraadslid namens de SP. Ruim een jaar later, in mei 2019, zegde hij zijn lidmaatschap van de SP op. Hij besloot zijn raadszetel te behouden en stapte over naar de fractie van D66+GroenLinks. Nu, weer ruim twee jaar later, houdt hij het ook daar voor gezien, want – ik citeer het persbericht dat hij gisteravond verspreidde –  ‘Ik kan niet bereiken waar ik voor sta in mijn huidige rol in de Horster politiek’. De laatste vier maanden van deze raadsperiode gaat hij ‘vooralsnog’ verder als eenmansfractie, waarna hij met een nieuw te vormen partij deelneemt aan de verkiezingen.

Het is beslist niet uitgesloten dat ik op die nieuwe partij ga stemmen. Dat laat onverlet dat ik grote moeite heb met deze gang van zaken. Niemand is groter dan zijn of haar partij. Dat Thijs in 2018 een raadszetel behaalde, had hij in de eerste plaats te danken aan de SP: hij was bepaald geen stemmenkanon. Het had hem daarom gesierd als hij in 2019 zijn raadszetel had teruggegeven aan de SP. Dat hij ook bij D66+GroenLinks niet kan bereiken waarvoor hij staat, roept de vraag op hoe weloverwogen zijn besluit twee jaar geleden was om zich aan te sluiten bij die partij. Realiseerde hij zich wel voldoende dat een partij die deel uitmaakt van de coalitie per definitie concessies moet doen? En zegt het feit dat Thijs binnen twee jaar tot twee keer toe een partij verlaat misschien iets over zijn vermogen tot samenwerken?

Tot slot: dat Thijs in de resterende vier maanden in zijn eentje wél kan bereiken waarvoor hij staat is natuurlijk een utopie. Hoewel, ‘in zijn eentje’? Wat betekent dat ‘vooralsnog’ eigenlijk in de zin ‘De resterende raadsperiode zal ik, vooralsnog, verder gaan als eenmansfractie’? Is Thijs soms van plan een nieuw wereldrecord te gaan vestigen door in één raadsperiode, na lid te zijn geweest van de fracties van de SP en D66+GroenLinks en z’n eigen eenmansfractie, ook nog lid te worden van een vierde fractie? Of zinspeelt hij er met dat ‘vooralsnog’ op dat een of meerdere zittende raadsleden zich bij hem zullen aansluiten?

Ingezonden – Fruitbomenfruitnavelgif

Horst-sweet-Horst ontving het volgende gedicht van Jan Duijf (Kloosterstraat Horst) over fruitbomenfruit, de navel van het fruitbomenfruit en een gifspuiter.

FRUITBOMENFRUITNAVELGIF

Jij spuit nonchalant gif op mijn fruitbomenfruit.

Spuit. Elke keer weer. Mijn fruitbomenfruit.

Spuit. Elke keer weer. Mijn fruitbomenfruit.

Spuit. Elke keer weer. Mijn fruitbomenfruit.

Spuit. Elke keer weer. Mijn fruitbomenfruit.

Jij spuit nonchalant gif in mijn fruitbomenfruitnavel.

Spuit. Elke keer weer. Spuit in mijn fruitbomenfruitnavel.

Spuit. Elke keer weer. Spuit in mijn fruitbomenfruitnavel.

Spuit. Elke keer weer. Spuit in mijn fruitbomenfruitnavel.

Spuit. Elke keer weer. Spuit in mijn fruitbomenfruitnavel.

Klein mysterie 795 – Caroline

Caroline is in town vanmiddag! In Melderslo nog wel! Uit het persbericht dat Horst-sweet-Horst deze week ontving van Yvonne Douven, fractievoorzitter van de VVD in de Horster gemeenteraad en getrouwd met blauwebessenteler Leon Driessen:  

‘Onlangs is de VVD Horst aan de Maas benaderd door de blauwe bessen sector, zij ervaren enkele uitdagingen die op landelijk niveau onder de aandacht gebracht dienen te worden. Als politieke partij hebben wij de faciliterende rol opgepakt zodat hun boodschap ook daadwerkelijk bij de Tweede kamer terecht komt, hiervoor is 21-10 Caroline van de Plas van de Boer Burger Beweging uitgenodigd. Zij gaat graag in gesprek met enkele woordvoerders namens de blauwe bessen sector.’

Dan ben je verreweg de grootste partij in de Tweede Kamer, dan heb je in Thom van Campen een Tweede Kamerlid dat landbouw in zijn portefeuille heeft en dan vraag je uitgerekend een van je grootste concurrenten om de uitdagingen van de blauwebessensector in Den Haag onder de aandacht te brengen …  

Een van de sprekers vanmiddag in Melderslo is overigens Marcel Driessen, mede-eigenaar van Driessen Blueberries. De andere eigenaar van Driessen Blueberries is Leon Driessen.

Zonde dat ik vanmiddag andere verplichtingen heb.

Intermezzo – Symboolpolitiek

Vorige week maandag, 11 oktober, was het Coming Out Day. Op deze sinds enkele decennia in tal van landen gevierde dag wordt benadrukt dat iedereen zichzelf moet kunnen zijn. Een dag ook met extra aandacht voor lhbtiq+’ers (het lijkt wel alsof dat woord met de dag langer wordt). In het kader van Coming Out Day hing elke gemeente in Limburg de regenboogvlag uit. Dat wil zeggen op één gemeente na: Horst aan de Maas.

In De Limburger noemde een gemeentelijk woordvoerder het hijsen van de regenboogvlag symboolpolitiek: ‘Die vlag zegt niets over hoe we hier omgaan met mensen van de LHBTI-gemeenschap. Stel, een gemeente vlagt op 11 oktober en doet de rest van het jaar niets voor de LHBTI-gemeenschap. Wat heeft die vlag dan voor waarde?’ Vorig jaar, toen Horst aan de Maas de vlag evenmin hees, kwam de gemeente met een vergelijkbare verklaring: ‘Wij staan voor acceptatie en tolerantie van de LHBTI community, 365 dagen per jaar. Juist daarom ligt er in het centrum van Horst ook permanent een regenboogzebrapad om dit te vertegenwoordigen.’

Op deze redenering valt het nodige af te dingen. Is bijvoorbeeld het hijsen van welke vlag dan ook niet altijd symboolpolitiek, omdat een vlag per definitie iets symbolisch is? En hoe moeten we een regenboogzebrapad van niets naar nergens op een plein dan beoordelen? Getuigt dat niet evenzeer van symboolpolitiek?

Verder: de gemeente Horst aan de Maas vroeg het afgelopen jaar prominent aandacht voor onder meer de Verspillingsvrije Week, de Week van het Jonge Kind, de Nacht van de Nacht, Wereld Alzheimer Dag en World Cleanup Day. Dat beschouwt de gemeente blijkbaar niet als uitingen van symboolpolitiek? Of mogen we daar, andersom redenerend, soms uit concluderen dat de gemeente Horst aan de Maas 51 weken per jaar géén aandacht heeft voor verspilling en voor jonge kinderen? En 364 dagen per jaar géén aandacht heeft voor lichtvervuiling, alzheimer en zwerfvuil? Natuurlijk niet! We mogen hieruit concluderen dat de gemeente Horst aan de Maas verspilling, jonge kinderen, lichtvervuiling, alzheimer en zwerfvuil zo’n belangrijke maatschappelijke thema’s acht dat ze die graag een extra steuntje in de rug verleent, of dat nu symboolpolitiek is of niet.

Bezien in dit licht geeft het behoorlijk te denken dat de gemeente niet thuis geeft op Coming Out Day. En verdient de politie, die in hetzelfde gebouw huist als de gemeente, een pluim dat zij de regenboogvlag wél hees op 11 oktober.

(Dit stukje verscheen vandaag ook in Via Horst-Venray)

Ingezonden – Een zandloper kent geen tijd

Horst-sweet-Horst ontving onderstaande ingezonden bijdrage van Jan Duijf (Kloosterstraat Horst). Over een zandloper. Voor de omnivoor. Voor de fijnproever. Voor de tussen-de-regels-door-lezer. Om te lezen. En te herlezen. En te herlezen.

EEN ZANDLOPER KENT GEEN TIJD

Wat heb je al allemaal gesneden? Een koe, een paard, een varken, een kip, een haan, een ezel, een geit, een schaap, een eend, een gans, een poes, een hond en een alpaca? Allemaal uit lindenhout? Net als de heiligenbeelden in de kerk? Ja, die lange winteravonden op de boerderij. Geen reet te doen met die computers? Op het moment valt er ook niks te demonstreren? Saai, ja. Heel saai op het platteland. Wat deden ze vroeger nog meer? Bedenk eens wat.

Waarom vul je die zandloper niet bij met onze hoge zandgrond? Zuiver de grond dan eerst. Daar word je nederig van. Je leeft in een enclave van een volgehouden verleden. Je bent allang uit de tijd gevallen. Je moet de zandloper op zijn kop zetten. Je blaast nog altijd van torenhoog in de kaarsentijd. Je bezweert de verloren tijd door priester en pastoor niet meer te citeren. Heb je niets meer te melden? Je zingt een verloren halleluja en zegent het land met sproei. Je kijkt alsof je te groene rabarber hebt gegeten. Je bent een ouderwetse zandloper.

Teel wat meer bedrijven in onze aarde. Stamp laboratoriumopstellingen uit de volle grond. Schiet teveel op mest. Ga door met je soortenpolitiek. Discrimineer lekker door. Bankleen ook duchtig. Aan de roze einder gloort de zegen! Snij letters uit dat lindenhout. Leg daarmee het woord megastal. Zet je houten beesten daar dan in. Doe wat. En loop verdomme niet zo rond te strompelen. Te broeien. Broei. Boer. Broei. Ben jij een zandloper? Leg eens! Broed. Boer. Broed. Het gouden.

Jan Duijf  Kloosterstraat 

Slow farming

Zondag 10 oktober 2021, 12.15 uur, Meterikseveld tussen Crommentuijnstraat en Dr. Droesenweg (klik op pijltje, afspelen met geluid aan):

Ingezonden – Henk Weijs keurt voortaan de teksten van insprekers?

Horst-sweet-Horst ontving onderstaande ingezonden bijdrage van Andries Brantsma naar aanleiding van de bijdrage van inspreker Geert Ambrosius aan de gemeenteraadsvergadering van afgelopen dinsdag. Diens bijdrage (klik hier en ga naar 21.05 minuten) handelde over opmerkingen van gemeenteraadslid Henk Weijs (CDA) over houtige biomassa.

Henk Weijs keurt voortaan de teksten van insprekers?

Henk Weijs neemt in de raad graag anderen de maat. Dat mag. Hij krijgt daarvoor onevenredig veel tijd. In lange monologen legt hij andere raadsleden of fracties uit waar ze fout zitten. Zonder ruimte voor andere gedachtes. Ook zegt hij soms dat een onderwerp hem raakt. Dat mag. Dat gebeurt wel wat vaak.

Bij insprekers maakte hij een nieuwe bedenkelijke stap. Henk meent dat hij bepaalt waarover insprekers het mogen hebben. Dat bleek dinsdagavond 5 oktober. In een voorgaande vergadering had Henk een brief van de tuinbouworganisatie gebruikt om aan te tonen dat het college het besluit om geen nieuwe biomassacentrales te vergunnen, op verkeerde gronden had genomen. De inspreker gaf aan dat er over de teksten van de Regionale Energie Strategie valt te twisten. Ook zei de inspreker dat gegevens van de tuinbouworganisatie noch van de gemeente door hem beoordeeld konden worden.

De inspreker vroeg de raad om, wanneer bij dit onderwerp de onderste steen boven moest komen, dat ook te vragen voor de zaak Knops en bijvoorbeeld de door wethouder Tegels gesubsidieerde huizenbouw in Meterik. De zorg van Henk Weijs voor de glastuinbouw en de mening van de tuinbouworganisatie over de kwalitatief beschreven beschikbare hoeveelheid houtige massa, werd door de inspreker vergeleken met de twijfels van Henk Weijs over de hoeveelheden regionale mest. Daar bleek Henk helemaal mis te zitten, ook volgens de LLTB.

Dat vergelijk kon niet volgens Henk Weijs. Er mocht alleen gesproken worden over zijn opmerkingen dat het college op grond van gemanipuleerde informatie een besluit had genomen. Geen nieuwe biomassacentrales meer. De inspreker diende zich wel aan de regels van Henk te houden. Henk mag dat vinden. Maar een dictaat voor een inspreker? Niet in een democratie. Daar zijn dictaturen voor. Hoe was het ook weer? Gewoon samen doen? Of Jullie doen samen gewoon wat ik zeg.

Wethouders hadden al een jaar geleden een besluit over houtige massa genomen. In november 2020 legde een ambtenaar namens wethouder Tegels aan de buurt rond de Schengweg uit dat een eventuele biomassacentrale alleen lokaal hout mocht verbranden en zeker geen import. Een betrouwbare wethouder zal dat niet aanpassen..

Mevrouw Douven (VVD) wilde weten waarom de inspreker twijfelde aan de cijfers van de tuinbouwbond. Dat niet kunnen controleren wat anders is dan twijfel, was haar ontgaan. Ze wilde feiten. Maar feiten gaf de tuinbouworganisatie niet, slechts een kwalitatieve mening. Wilde ze meer weten of alleen de inspreker in verlegenheid brengen? Stoer, maar mislukt. De inspreker had helder aangegeven dat hij noch cijfers van het college noch kwalitatieve gegevens van de tuinbouworganisatie kon controleren.

Het is lastig voor rechts (raadsleden Weijs en Douven) te accepteren dat er ook weldenkende andersdenkenden zijn. In ieder geval viel het lobbywerk van de tuinbouworganisatie bij hen in vruchtbare aarde. Dat verkleint wel de kansen voor klimaat op moeder aarde, maar ja, rentmeesterschap is van een vorige generatie in het CDA.

Andries Brantsma

Intermezzo – Wijsheid

‘Met Ruimte voor Ruimte aan de macht wordt onze democratie verkracht.’ ‘Politiek zet de boeren geen hak, zonnepanelen horen op het dak.’ ‘250 hectare zonnepanelen in Evertsoord is echt gestoord.’ ‘Geen vrijheid van mening met deze dubieuze verkenning.’ Het mag duidelijk zijn: op een spandoekje meer of minder kijkt men in Evertsoord niet bij het protest tegen de mogelijke aanleg van grootschalige zonneweides in het dorp. De spandoeken fleurden vorige week de Horster raadszaal op bij een massaal door Evertsoordtenaren bezochte bijeenkomst over de opwekking van duurzame energie in de gemeente.

Evertsoord staat niet alleen: overal in den lande, overal in deze regio wordt geprotesteerd tegen de voorgenomen komst van windmolens en zonneweides. Wordt daarbij inderdaad onze democratie verkracht? Is er inderdaad geen vrijheid van mening? Begrijpelijk dat het fors wordt aangezet, maar nee, ik geloof niet dat onze democratie hier wordt verkracht of dat de vrijheid van meningsuiting in het geding is. Om even bij het geval Evertsoord te blijven: inwoners krijgen juist alle ruimte om hun mening te uiten. Een andere zaak is dat die mening niet door iedereen wordt gedeeld. Kwalijk is wel dat het er alle schijn van heeft dat de belangen van boomkwekers en exploitanten van recreatiecentra meer gewicht in de schaal leggen dan die van andere burgers.

Wat zich wreekt in dit soort gevallen is dat van gemeentewege vaak de indruk wordt gewekt dat burgers nog van alles te vertellen hebben. Termen als ‘het gesprek aangaan’, ‘omgevingsdialoog’ en ‘keukentafelgesprekken’ wijzen nadrukkelijk in die richting. De praktijk is anders: veel meer dan het aanhoren van de plannen en die in de marge bijstellen zit er voor burgers doorgaans niet in. Dat mag en dat kan, maar ben daar dan vanaf het begin gewoon eerlijk over: zo is het spel en zo zijn de regels. Voorkomt een hoop onnodige frustratie.

De inwoners van Evertsoord vonden veel gehoor bij de gemeenteraad, zelfs bij de twee partijen die het meest volgzaam zijn van allemaal, CDA en Essentie. Opmerkelijk, omdat de raad zelf, inclusief CDA en Essentie, eind december vorig jaar heeft vastgesteld waar in Horst aan de Maas zonneweides en windmolens dienen te komen. Nog geen jaar later blijkt dat de raad voor de zoveelste keer de reikwijdte van een besluit verkeerd heeft ingeschat. Leiden in last. Terugtrekkende bewegingen zijn niet uitgesloten als in december definitieve besluiten moeten worden genomen. Wie bezint eer hij begint, heeft geen wijsheid achteraf nodig.

(Dit stukje verscheen gisteren ook in Via Horst-Venray)