Actualisatie – Waaraan herken ik een bos? (2)

Kijk en huiver:Hoe verzin je het? Woorden schieten werkelijk tekort.

Actualisatie – Waaraan herken ik een bos? (1)

De foto’s bij het stukje over de werkzaamheden in de Kasteelse Bossen had ik vorige week al gemaakt. Vandaag ontdekte ik bij toeval dat de leeuwen intussen al zijn geplaatst. Allemaal zijn ze uitgevoerd in mijn geliefde ultramarijn. Desondanks nodig ik u graag uit om deel te nemen aan de eerste actie van het Kasteelse Bossen Bevrijdingsfront: de bevrijding van de blauwe leeuwen. Morgenavond (maandag) om acht uur verzamelen op de parkeerplaats bij sportpark Ter Horst. Bivakmutsen, beitels, pikhouwelen, hamers en bijlen s.v.p. zelf meenemen.

Klein mysterie 80 – Waaraan herken ik een bos?

Zeg, Piet?
Ja, wat is er, Truus?
Wat zou dat daar eigenlijk zijn?Een hooiberg?
Nee, daarachter.
Bedoel je al dat groen?
Inderdaad.
Misschien een bos?
Ik zie wel bomen, ja. Maar een bos?
Ik heb ook m’n twijfels hoor. Een bos herken je toch aan z’n zuilen met leeuwen, aan z’n banieren, z’n slagbomen, z’n maaskeien, z’n informatieborden op markante plaatsen? Zie ik daar allemaal niet.
Je hebt gelijk, Piet. Natuurlijk is dat geen bos. Het lijkt me inderdaad eerder een fabriekshal.
Of een zwerm gele parkieten. Of nee, toch eerder een berg opgestapelde broodtrommeltjes.
Laten we maar fijn ergens anders naar toe gaan.
Lang geleden dat ik het zo met je eens was, Truus.Een vreemde dialoog. Maar die wordt in absurditeit overtroffen door een gemeentelijke mededeling van afgelopen week. Daarin valt te lezen dat ‘de projectmatige uitvoering van werkzaamheden’ in de Kasteelse Bossen – waarmee de afgelopen weken een begin is gemaakt – onder meer bestaat uit ‘het plaatsen van zuilen met leeuwen, banieren, slagbomen, maaskeien en informatieborden op markante plaatsen’. Dit alles om de herkenbaarheid van de Kasteelse Bossen te vergroten. Nog een keer: dit alles om de herkenbaarheid van de Kasteelse Bossen te vergroten. Bomen alleen zijn anno 2009 dus niet meer genoeg om duidelijk te maken dat het bij de Kasteelse Bossen om een bos gaat. Nee, daarvoor heb je ook banieren, slagbomen, maaskeien,informatieborden en zuilen met leeuwen nodig. Meebetaald door de Europese Unie. Ook dat nog.Als het allemaal niet zo triest was, zou je er bijna om gaan lachen. Maar het heeft ook iets beledigends: ‘Die mensen van tegenwoordig zijn zo dom, die weten niet eens meer dat een verzameling bomen een bos is.’ Vreemd eigenlijk dat we al deze onzin zo gelaten over ons heen laten komen. We zien het met z’n allen gebeuren en we doen niets. Zouden we niet eens een Kasteelse Bossen Bevrijdingsfront oprichten?

Zie ook: Actualisatie - Waaraan herken ik een bos?

Top 5 – Desolate Horster banken

Op 1 de voormalige ING-bank:En nu weer even serieus: dat viel dus nog helemaal niet mee, het samenstellen van een top 5 van desolate Horster banken. Horst zorgt goed voor z’n banken, is mijn voorzichtige conclusie na een week intensief speurwerk. Misschien had ik mezelf ook wat langer de tijd moeten gunnen. Want het ontbreekt Horst aan veel, maar beslist niet aan banken. Edoch: beloofd is beloofd, dus hierbij mijn top 5 (waarbij ik niet uitsluit dat die de komende tijd nog verandering ondergaat):

5. Elsbeemden (tipgeefster bedankt!)en VenlosewegEigenlijk meer idyllisch dan desolaat. Toch zit het niet echt lekker met die takken in je rug.

4. bij rotonde Meldersloseweg – Witveldweg en bij rotonde Westsingel – StationsstraatDesolaat betekent volgens Van Dale zowel ‘troosteloos’ als ‘in ontredderde, zeer verwaarloosde toestand verkerend’. Banken bij rotondes zou ik per definitie als ‘troosteloos’ willen omschrijven.

3. VossenheuvelEen Geheimtip zouden onze oosterburen zeggen, deze bank bij het op 21 maart 1996 door leerlingen van de groepen 7 en 8 van de basisscholen uit de gemeenten Horst en Sevenum aangeplante bos (herinnert u het zich nog?) aan de doodlopende Vossenheuvel.

2. hoek Jacob Merlostraat – MolenstraatHet smerige bankje, de lullige struikjes, het schreeuwerige informatiebord, de eeuwige paaltjes, de molensteen die alleen ingewijden als zodanig zullen herkennen: je zou er bijna neerslachtig van worden.

1. nabij kruising Stationsstraat – HandelstraatEnige beschutting is ver te zoeken en je kijkt uit op een bedrijfsgebouw, een drukke weg of een bedrijfsgebouw. En toch, en toch zie je er wel eens mensen zitten. Gisterochtend bijvoorbeeld nog, een oude bekende zelfs:
Buiten mededinging: Kasteelse BossenDesolater tref je ze niet aan. Maar wat ik ook allemaal tegen heb op de Kasteelse Bossen, het zou niet eerlijk zijn deze bank in mijn top 5 op te nemen omdat ze met het oog op de herinrichting van het gebied waarschijnlijk vrijdag van haar planken is ontdaan en misschien morgen al wordt bijgezet op het nabije kerkhof van desolate banken.

Actualisatie – Plateauperikelen (3)

Vuurwerk over de Meterikse plateauperikelen bleef afgelopen dinsdag tijdens de raadsvergadering helaas uit. Raadslid Hoeijmakers (VVD) was de enige die inging op de meest recente briefwisseling tussen gemeente en buurtbewoners. Hij vroeg zich af waarom de gemeente niet gewoon tegemoet komt aan de wensen van de buurtbewoners. Waarop wethouder Stas (PvdA) nog maar eens duidelijk maakte dat het volgens de geraadpleegde deskundigen raadzaam is de drempel – weliswaar enigszins afgevlakt – gewoon te laten liggen. De wethouder volgt de deskundigen in die mening. Hij gaat derhalve niet inbinden. Maar de buurtbewoners evenmin, als ik het juist inschat. Dus vroeg of laat komt dat vuurwerk er toch. Ik verheug me er nu al op.

Intermezzo – Desolate banken

Op 16 mei las ik in Het Parool dat Yvette van der Does een boekje had gemaakt met foto’s van desolate Amsterdamse openbare (zit)banken: vieze banken, verscholen banken, bekladde banken, overbodige banken, vergeten banken, noodlijdende banken, banken zonder uitzicht. ‘Dat moet ik hebben’, dacht ik en bestelde het meteen. Het was even wachten op een herdruk, maar afgelopen vrijdag gleed het boekje dan toch door de brievenbus. Vijftig kleurenfoto’s van Amsterdamse banken, voorafgegaan door een korte inleidende tekst. Voor de ware liefhebber is Desolate stadsbanken een must. Banken die uitzicht bieden op telefooncellen, blinde muren of bumpers van auto’s, banken waartegen fietsen staan geparkeerd, door planten overwoekerde banken: je zou soms denken dat het geënsceneerde foto’s zijn, maar dat is toch echt niet het geval. Mensen zijn op de meeste foto’s in geen velden of wegen te bekennen, hetgeen de desolaatheid (desolatie?) van de banken uiteraard alleen nog maar versterkt. Bestellen dus: iejfette@hotmail.com
Heeft Horst behalve lelijke banken (zie klein mysterie 31 en actualisatie 1 december 2008) ook desolate banken? In gedachte de voormalige gemeente Horst rondgaand, kom ik zo al op drie banken die gezien hun ligging desolaat te noemen zijn. Dat geeft me het vertrouwen dat ik over een week een top 5 van desolate Horster banken moet kunnen publiceren. Zoals altijd staat het u natuurlijk vrij mij van tips te voorzien. Nog mooier: mail me úw top 5 van desolate (Horster) banken. Kunnen ze in Amsterdam zien dat wij hier in Horst echt niet voor hen onderdoen.

Klein mysterie 79 – Kapelkolder

Zou het hier hebben gestaan?Of hier?Hier misschien?Doet er ook niet zoveel toe. Waar het om gaat is dat de op te richten heemkundevereniging in Hegelsom van plan is de Sint-Joriskapel te herbouwen, aldus De Echo van Horst. U bent onbekend met de Sint-Joriskapel? Dat valt u niet euvel te duiden, want het heilig huisje had een levensduur van nauwelijks meer dan tien jaar. Gebouwd in 1952 aan de rand van het bos aan de Sint-Jorisweg, al snel aan verval en verwaarlozing ten prooi gevallen en midden jaren zestig weer afgebroken. Doel van de wederopbouw – nog altijd volgens De Echo – is Hegelsom meer op de kaart te zetten voor wandel- en fietsliefhebbers.
Wat ik van het plan vind? Wilt u het echt weten? Nou dan: dwaasheid in het kwadraat. Sowieso ben ik geen voorstander van herbouw van om wat voor reden dan ook verdwenen bouwwerken. Of het nu gaat om wederopbouw van het Paleis voor Volksvlijt in Amsterdam, het Berliner Stadtschloss, de Houthuizer molen in Lottumof de stationsgebouwen van America en Griendtsveen: ik ben tegen. Waarom? Omdat herbouw altijd surrogaat is. Omdat de ziel van het oorspronkelijke gebouw eenvoudigweg niet te herbouwen is. Omdat ik geloof in vooruitgang. Omdat herbouw namaak is en ik niet van namaak houd. Omdat het veel effectiever is om bestaande gebouwen voor afbraak te behoeden dan ze over enkele generaties weer op te bouwen.
Herbouw van verdwenen gebouwen is dus dwaasheid. Herbouw van de Sint-Joriskapel is dwaasheid in het kwadraat: het ding had geen historische waarde, afgaand op de tekening in De Echo ook geen architectonische waarde en hooguit beperkte nostalgische en emotionele waarde. Gelooft u trouwens werkelijk dat herbouw van de kapel Hegelsom meer op de kaart zou zetten voor wandel- en fietsliefhebbers? Als dat op de kaart zetten door middel van een kapel heus nodig is – waarom eigenlijk? – dan zou ik de vier oprichters van de heemkundevereniging Hegelsom een welgemeend advies willen geven: stap op een vrije dag in de auto, rijdt naar Wachendorf in de Eifel en bezoek daar de Bruder-Klaus-Feldkapelle. Als er in Hegelsom dan toch een kapel moet komen, lijkt me die kapel een betere inspiratiebron dan de Sint-Joriskapel. (Mocht er overigens nog een plaatsje vrij zijn in de auto, dan houd ik me aanbevolen, de Bruder-Klaus-Feldkapelle staat namelijk hoog op mijn lijstje van nog te bezoeken bezienswaardigheden.)

Actualisatie – Plateauperikelen (2)

Nieuws van het plateauperikelenfront!
Eerst een korte inhoud van het voorafgaande: op de kruising Schadijkerweg – Bondserf in Meterik ligt een verkeersplateau. Vanwege geluids- en trillingshinder willen buurtbewoners dat het verdwijnt. Daartegenover staat de gemeente Horst aan de Maas. Die wil het plateau handhaven omdat de geluids- en trillingshinder de wettelijke normen niet te boven gaan. Beide partijen proberen elkaar nu al meer dan een jaar van hun gelijk te overtuigen. Op 23 maart schreef ik teleurgesteld dat de plateauperikelen op een anticlimax dreigden uit te lopen. Inmiddels ben ik – sensatiezoeker pur sang – weer wat optimistischer gestemd. Tussen 23 maart en 1 april blijken ter plekke trillingsmetingen te zijn uitgevoerd. Daarbij voerde een lokaal loonbedrijf met diverse landbouwvoertuigen voertuigbewegingen uit op de Schadijkerweg (ik zou het op prijs hebben gesteld als iemand me daarover had getipt). Uitkomst: er is geen aanleiding het plateau te verwijderen.Het gemeentebestuur heeft dit de buurtbewoners op 11 mei per brief laten weten. Die hebben op 2 juni vervolgens weer gereageerd met een brief waarin ze vraagtekens zetten bij de conclusies van de gemeente. De toon van de brief is welwillend en vriendelijk. Beslist niet agressief en dreigend. Op één passage na dan: ‘Aan de hand van deze gegevens [onderliggende berekeningen en rapportages] zullen wij ons beraden over verder te nemen stappen waarbij het laten doen van een second opinion en het inschakelen van deskundigen niet uitgesloten moet worden.’ Kijk, dat biedt toch weer wat betere perspectieven op escalatie! Wordt vervolgd, mogelijk morgen al omdat beide brieven als ingekomen stuk op de agenda van de gemeenteraadsvergadering staan.

Intermezzo – Vuilnisman, kan deze zak ook mee? (1)

Henk Spaan had omstreeks 1980 een column in het radioprogramma Tussen Start en Finish. Hij sloot die steevast af met de vraag ‘Vuilnisman, kan deze zak ook mee?’ (uitgesproken met een sterke nadruk op het woord zak). Daar moest ik aan denken toen ik vanochtend in Dagblad De Limburger deze uitspraak van burgemeester Joep Hahn van Meerlo-Wanssum las: ‘Als Wolfs zo graag asielzoekers wil opvangen, dan moet ze dat maar bij de provincie doen.’ Persoonlijk vind ik deze uitlating schokkender dan het feit dat de PVV in Tienray 38 procent van de stemmen haalde bij de Europese verkiezingen. Wat denkt die man wel niet? De meest vreemde manoeuvres uithalen en het dan gek vinden als de gedeputeerde daar onderzoek naar wil doen. Hoe durf je? Voor de aardigheid heb ik eens even wat uitspraken van de afgelopen maanden van meneer Hahn achter elkaar gezet:

‘Het college heeft geen bezwaren tegen deze voorziening, mede omdat de vestiging ervan in het hotel past binnen het huidige bestemmingsplan.’ (brief van 2 april, geciteerd in Dagblad De Limburger van 13 juni)

‘De gemeente is eigenlijk geen partij in dezen. We hebben ons de laatste weken vooral beziggehouden met het opzetten van een duidelijk communicatieplan.’ (Peel en Maas, 14 mei)

‘De gemeente kan niet meer doen dan de bevoegdheid die ze heeft. Ik heb me inderdaad sterk gemaakt voor een goede bestemming van het klooster toen de zusters vertrokken en een Polenhotel is het niet geworden, maar dit kan en mag. Daar kan ik niets aan veranderen. Tijdelijke opvang past in het bestemmingsplan van het hotel.’ (Peel en Maas, 20 mei)‘Volgens het COA zou de opvang van asielzoekers in het hotel zonder meer mogen. Daar hadden we wel onze twijfels over. Maar ja, als het grote COA dat zegt.’ (Dagblad De Limburger, 28 mei)

‘We zullen niet toestaan dat asielzoekers in Tienray geplaatst worden. Laat het COA iets zoeken in de buurt van Schiphol, daar waar de asielzoekers binnenkomen. Maar niet in Tienray.’ (Dagblad De Limburger, 28 mei)

‘Ik heb steeds verteld dat de opvang van asielzoekers in het hotel moet passen binnen zowel het bestemmingsplan als de gebruiksvergunning. Maar als het in overeenstemming is met de regels, kan een gemeente de opvang van vluchtelingen niet tegenhouden. Dat heb ik gezegd.’ (Peel en Maas, 28 mei)

‘Het lijkt logisch dat asielzoekers mogen verblijven in een hotel, maar zoiets moet je vaststellen in het bestemmingsplan. Het hotel is een eet- en drinkgelegenheid en biedt ruimte aan logies. Asielzoekers vallen niet binnen die categorie.’ (NRC Handelsblad 9 juni)‘Opvang van asielzoekers past niet binnen het bestemmingsplan. De omwonenden en dorpsraad hebben ons via hun advocaat gevraagd handhavend op te treden. Dit is het enige middel dat we hebben. Ik kan niet voor de deur gaan liggen en zeggen: over mijn lijk. Door de dwangsom willen we zelf het initiatief houden.’ (Dagblad De Limburger, 12 juni)

‘De brief die ik 2 april aan het Centraal Orgaan Opvang Asielzoekers heb gestuurd was een beetje dom. Die brief had beter niet geschreven kunnen worden.’ (Dagblad De Limburger, 13 juni)

‘Toen we zelf het bestemmingsplan bestudeerden, werden we echt wakker. De opvang zou wel eens niet in het bestemmingsplan kunnen passen. Ook een beetje dom natuurlijk.’ (Dagblad De Limburger, 13 juni)

‘Het COA gaat over de opvang van asielzoekers. Wij als gemeente zijn verantwoordelijk voor de bestemmingsplannen.’ (Dagblad De Limburger, 15 juni)Vuilnisman, kan deze zak ook mee?

Klein mysterie 78 – Meinwegroute

Een richtingbordje van de Meinwegroute aan de oostzijde van de rotonde Venloseweg – Meldersloseweg. Weer typisch zoiets dat je moet hebben gezien om het te geloven. ‘Zou het Routebureau z’n zegenrijke werk al begonnen zijn?’, was de eerste gedachte die bij me opkwam na het waarnemen van het bordje. Het Routebureau? Inderdaad het Routebureau Noord- en Midden-Limburg. Een bureau dat de kwaliteit en het onderhoud moet bewaken van de vele fietsroutes die Noord- en Midden-Limburg rijk is. Kosten: 385 duizend euro. Op te brengen door de gemeenten. Die gaan 48 cent per inwoner bijdragen aan het bureau. Ter behoud van de kwalitatieve voorsprong die Noord- en Midden-Limburg op de rest van Nederland hebben qua fietsroutes. Opdat de 1,8 miljoen fietsers die jaarlijks gebruikmaken van de routes meer gaan besteden dan de huidige 13 miljoen euro. Waar ik al deze wijsheid heb opgedaan? Tijdens de gemeenteraadsvergadering van 21 april.Maar dit alles geheel terzijde. Terug naar die eerste gedachte: ‘Zou het Routebureau z’n zegenrijke werk al begonnen zijn?’ Nee dus, als ik het goed heb begrepen begint het pas komend jaar met zijn activiteiten.
Waarom hangt het bordje daar dan? Niet omdat de Meinwegroute langs of door Horst voert, ik kan althans op het worldwideweb niets ontdekken dat daar op wijst. Heeft de bordenbevestiger twee bordjes verwisseld, waardoor in de buurt van Vlodrop een bordje van de Blaktroute hangt? Niets is uitgesloten. Iemand die lollig heeft willen zijn? Daarvoor hangt het er eigenlijk net iets te professioneel. Hoewel: als het bord bedoeld is voor fietsers, was het logischer geweest het een kwart slag te draaien. Maar is het wel bedoeld voor fietsers? Voor automobilisten is het veel beter zichtbaar dan voor pedaleurs. Het zal toch niet zo zijn dat het bordje automobilisten die van plan zijn de Meinwegroute te fietsen, er op wil attenderen dat ze tweehonderd meter verderop rechtsaf moeten slaan, de A73 op? Intrigerend. Wellicht heeft u enig idee?

Actualisatie – Gastvrijheid (2)

Zo word je onverwacht flink voor het blok gezet. Terwijl ik voor het braakliggende terrein aan de Meterikseweg tegenover restaurant La Rondine een bestemming als noodopvang voor asielzoekers in gedachten had, lijkt het erop dat hier een trapveldje gaat komen. Wat een dilemma! Mijn hart ligt bij asielzoekers, mijn ziel bij trapveldjes (of net andersom, daar wil ik van af zijn). Verscheurd door twijfel bracht ik de afgelopen dagen door. Het ene moment asielzoekers, het andere trapveldje.Locaties voor trapveldjes zijn er genoeg te vinden, voor asielzoekers juist niet. Dus kiezen voor asielzoekers?
Maar ik ben tegen opvang van asielzoekers in tenten. Dus kiezen voor een trapveldje?
Maar asielzoekers kunnen beter in tenten worden opgevangen dan helemaal niet. Dus kiezen voor asielzoekers?
Maar het voormalige klooster in Tienray lijkt weer in beeld te komen als opvangcentrum voor asielzoekers. Dus kiezen voor een trapveldje?
Maar asielzoekers opvangen in een dorp waar de PVV 38 procent van de stemmen haalt, kan nooit goed gaan. Dus kiezen voor asielzoekers?
Maar je oren laten hangen naar die 38 procent? Dat nooit! Dus kiezen voor een trapveldje?Me niet het hoofd breken over zaken waar ik toch geen invloed op heb? Misschien in de gegeven omstandigheden nog wel het verstandigste.