Top 5 – Mogelijke verklaringen voor de betekenis van de pleisters op de kont van het paard voor het gemeentehuis

Gisteravond, 19.28 uur. Ik nestel me voor m’n pc: live uitzending raadsvergadering, met op de agenda enkele heikele punten. Smullen! Maar godverdegodver: ‘In verband met een technische storing op locatie is er momenteel geen audio/video.’ Er zit weinig anders op dan op de fiets te springen en naar het gemeentehuis te racen. Om tien voor acht betreed ik het gemeentehuis. Klokslag twaalf uur verlaat ik het weer, terwijl de vergadering nog in volle gang is. Onderweg naar m’n fiets zie ik dat de kont van het paard voor het gemeentehuis is beplakt met pleisters.

Mijn top 5 van mogelijke verklaringen voor de betekenis van de pleisters op de kont van het paard voor het gemeentehuis:

5. De pleisters zijn bestemd voor de diepe wonden die het vier uur en tien minuten zitten op de bepaald niet comfortabele banken van de publieke tribune in mijn kont heeft geslagen.

4. De pleisters zijn bestemd voor de diepe wonden die wethouder Geurts in mijn gemoed sloeg toen ik hem tot drie keer toe hoorde zeggen dat het vernieuwde Gasthoês vooral ‘netjes’ moet zijn. Netjes! 😢😢😢 Grrrr.   

3. De pleisters waren bestemd voor de diepe wonden die het niet hijsen van de regenboogvlag in januari sloeg. Dit vanwege het ontbreken van een protocol. Een protocol is er denk ik nog steeds niet, maar gisteren maakte wethouder Beurskens bekend dat er in elk geval een regenboogzebrapad komt. En wel in de omgeving van de Sint-Lambertuskerk (symbolisch?). Dus die pleisters kunnen voorzichtig worden losgeweekt, dunkt me.

2. De pleisters zijn bestemd voor de diepe wonden die het Nieuw Gemengd Bedrijf nog steeds slaat. Ook gisteren weer. Richard van der Weegen (PvdA) in een indrukwekkend betoog (misschien moet ik hem eens lief aankijken en hem vragen of ik de tekst hier mag publiceren): ‘In het Witveld werken we willens en wetens mee aan het verder om zeep helpen van ons milieu. Met het houden van dieren op deze schaal kunnen we een milieuramp niet uitsluiten.’

1. De pleisters zijn bestemd voor de diepe wonden die de renovatie van het Gasthoês nu al jaren slaat. Ook gisteren weer. Wat een feest zou moeten zijn, roept al jaren onbegrip en ergernis op. De ene fout wordt op de andere blunder gestapeld. Ten hemel schreiend.

Intermezzo – Handig overzicht voor wie de weg dreigt kwijt te raken in Horst aan de Maas

Handig overzicht voor wie de weg dreigt kwijt te raken in Horst aan de Maas (klik op de afbeelding om haar te vergroten):

Intermezzo – OptiZeen (3) / Jan Philipsen: Rowwen Hèze

Tommenach! staat op het T-shirt dat in de etalage hangt. Tommenach, misschien wel de mooiste van alle zachtaardige vloeken. In tommenach schijnt optimisme door. Nu is het mislukt, maar uiteindelijk komt het zeker goed. De aanhouder wint. Geen frustratie, dit is slechts een tussenfase. Niet bij de pakken neerzitten, pluk de dag. Na regen komt zonneschijn. En mocht het hier onverhoopt niet goedkomen, dan is er altijd de hemel nog. Is tommenach behalve de mooiste van alle zachtaardige vloeken ook de meest katholieke van alle vloeken? Gezegend zij de tommenach-vloeker. (Zegt deze frustratievloeker par excellence – in mijn godverdommese kutzooi schijnt maar heel weinig optimisme door.)

Zou tommenach de favoriete vloek van Christiaan Hesen (‘Rowwen Hèze’) zijn geweest? Zou zomaar kunnen. Tommenach, bijkans het hele leven diep in de shit zitten. En toch 93 worden. Tommenach, één oog moeten missen. En toch dankbaar zijn dat je nog een tweede hebt. Tommenach, in een armetierige plaggenhut wonen. En toch blij zijn dat je ten minste een dak boven je hoofd hebt, al lekt het dan. Tommenach, zelden werk en vaak honger hebben. En toch altijd weten te overleven. Tommenach, vrouw en kinderen verliezen. En toch gewoon doorgaan. Tommenach, allerlei dingen gedaan die niet mogen. En toch geen verschoppeling worden.

Het Tommenach! T-shirt is onderdeel van een installatie die Jan Philipsen heeft opgebouwd in de etalage van het pand waarin voorheen opticien Kruytzer was gevestigd in het Horster winkelcentrum Kloosterhof. Die installatie bestaat verder uit attributen waarmee een Peellandschap is geschapen, pentekeningen van Ruud van der Beele van fragmenten uit het leven van Christiaan Hesen en een oude grammofoonspeler – Christiaan draaide naar verluidt geregeld een plaat van Lou Bandy. Boven dit tafereel zweeft een volle maan, die verdacht veel overeenkomsten vertoont met het gelaat van Christiaan.

Aanleiding voor deze installatie is de verschijning op 11 maart van Icoon, een roman gewijd aan het leven van Christiaan Hesen (1853-1947). Met Icoon debuteert Jan Philipsen als schrijver. Aan de hand van het geromantiseerde levensverhaal van Rowwen Hèze geeft hij in Icoon een inkijkje in de geschiedenis en ontwikkeling van Noord-Limburg in de periode 1865-1929. Jan Philipsen was vanaf de oprichting in 1985 28 jaar lang bassist van de band Rowwen Hèze.

De installatie van Jan Philipsen is de derde in de reeks OptiZeen. Daarin tonen leden van het Horster kunstenaarscollectief Zeen tussen januari en mei onderdelen van hun werk in het tot sloop veroordeelde leegstaande winkelpand. De installatie is nog te zien tot en met 15 maart.

Top 5 – Vragen bij de aankoop van Aardbeienland door de gemeente Horst aan de Maas

Wat is dat toch met die Horster politiek? Een jaar lang gebeurt er niets en nu ineens is het allemaal niet meer bij te benen: Rabobank in gemeentehuis, Afslag10, miljoenenoverschrijdingen bij ’t Gasthoês, mestputje van Limburg, zwembad, sporthal. En vandaag is daar dan ook nog eens de aankoop van Aardbeienland bijgekomen.

‘We stellen deze toeristische parel veilig, we stimuleren de zachtfruitsector en we kunnen consumenten in contact brengen met al die mooie producten die op onze grond worden geteeld.’

Dat zijn, aldus wethouder Eric Beurskens (Essentie) vandaag in De Limburger, de beweegredenen voor de gemeente Horst aan de Maas om voor 830 duizend euro Aardbeienland te kopen en vervolgens voor vijf jaar in erfpacht te geven aan de stichting Berry Promotions. ‘Bedoeling is, dat dit geld binnen vijf jaar weer helemaal terugvloeit naar de gemeentekas’, volgens De Limburger (klik op de afbeelding om haar te vergroten).

Het kan dus altijd nóg gekker in Horst aan de Maas. Ook na het weggeefprijsje voor de Kasteelboerderij. En zelfs na de verhuizing van de Rabobank naar het gemeentehuis. Mijn top 5 van vragen bij de aankoop van Aardbeienland door de gemeente Horst aan de Maas:

5. Waren er geen private financiers te vinden? Waarom hoesten de ondernemers waaruit Berry Productions bestaat het aankoopbedrag niet zelf op? Onder welke voorwaarden krijgt Berry Promotions Aardbeienland in erfpacht? Welke afspraken zijn er gemaakt? Wat als Berry Promotions er niet in slaagt het aankoopbedrag (volledig) terug te betalen?

4. Heeft de gemeente ook voorwaarden aan de bedrijfsvoering gesteld? Horst aan de Maas heeft duurzaamheid bijvoorbeeld steeds hoger in het vaandel staan. Hoe zit het met het pesticidengebruik door Berry Productions? Heeft de gemeente de mate van duurzaamheid laten meewegen? Er eisen aan gesteld?

3. Met deze aankoop (en ook met de vestiging van de Rabobank in het gemeentehuis) rekt het gemeentebestuur de grenzen tussen publiek en privaat, tussen overheid en markt weer een stukje verder op. Is of wordt dit beleid? Wat zijn de voorwaarden, de criteria? Kan elk bedrijf bij de gemeente aankloppen voor financiële steun? Zo nee, welke bedrijven en sectoren komen dan wel in aanmerking? De aspergesector? De intensieve veehouderijsector? De metaalnijverheidssector? De logistieke sector? De middenstandssector? De bankensector? De horecasector? De vastgoedsector?
  
2. Is het een gemeentelijke taak om een toeristische parel veilig te stellen? Om de zachtfruitsector te stimuleren? Om consumenten in contact te brengen met ‘al die mooie producten die op onze grond worden geteeld‘?

1. Wat is eigenlijk de rol van de gemeenteraad in dezen? Heeft de gemeenteraad wel een rol? De Rabobank zou waarschijnlijk niet in het gemeentehuis zijn gekomen als de gemeenteraad van tevoren was geconsulteerd. De raad zou op voorhand ook zeker vraagtekens hebben gezet bij de verkoop van de Kasteelboerderij. Volgens de regeltjes zal het gemeentebestuur Aardbeienland best zonder goedkeuring van de gemeenteraad mogen aankopen. Maar zou het niet netjes zijn geweest de gemeenteraad vooraf om een oordeel te vragen bij zulke bedragen en zulke principiële keuzes?

Intermezzo – Afslag10, het Valencia van het Noorden

Ja hoor, we hebben er eindelijk weer een te pakken: een vergelijking van Horst (aan de Maas) met een archetypische plaats. Na eerdere vergelijkingen van Horst (aan de Maas) met onder meer Wageningen, Toscane, Florence, Volendam en de Rivièra (klik hier voor een lijst van vergelijkingen van Horst (aan de Maas) met archetypische plaatsen) is ditmaal Valencia het haasje. Meer in het bijzonder de Jardin del Turia in Valencia. Dit park, dat is aangelegd rondom de oude bedding van de Turia, staat namelijk model voor Afslag10 (voorheen bekend als ‘Sportzone’), zo blijkt uit de Visie Afslag10 (klik hier). En ook wethouder Bob Vostermans refereerde er vorige week aan in de gemeenteraadsvergadering.

Horst, het Valencia van het Noorden! Tegelijkertijd raken we wel een vergelijking met een andere archetypische plaats kwijt. ‘Afslag10, het Papendal van het Zuiden’ is namelijk bij het oud vuil gezet, aldus de wethouder. Want ‘Afslag10 is méér dan alleen sport’. Wat dan precies? Dat wist de wethouder dan weer niet duidelijk te maken. Tot ergernis van de gemeenteraad (klik hier en ga naar 2.56.30). Jim Weijs (D66+GroenLinks): ‘Wat wil je nu concreet gaan doen?’ Bart Cox (SP): ‘Is er iets wat Afslag10 niet zou kunnen?’ Jeroen Brouns (Essentie): ‘Er past zoveel in dat het straks geen identiteit meer heeft.’ Roy Bouten (PvdA): ‘Waar willen we eigenlijk naartoe?’ De wethouder wist het zelf ook niet: ‘We zijn nog op reis.’

Lachen jongen! Biedt de Visie Afslag10 dan geen aanknopingspunten? Niet in het minst! Die visie munt uit in geleuter, praatjes voor de vaak. Mijn top 5 van nietszeggende passages uit de Visie Afslag10:

5. ‘Door de bestaande waarden te combineren met nieuwe, weloverwogen functies slijpen we de ruwe diamant die Afslag10 is, waardoor 1 + 1 meer wordt dan 2!’

4. ‘Een gebied dat vrij toegankelijk is voor jong en oud en dat openstaat voor nieuwe ontwikkelingen die passen bij de Horster cultuur. Met behoud van het fundament en de natuurlijke uitstraling van rust en ruimte en waar je op elk plekje in de parkachtige sfeer de meest bijzondere dingen tegenkomt en waar misschien wel een klein beetje georganiseerde chaos heerst.’

3. ‘Afslag10 biedt volop ruimte voor verbindingen waar ondernemerschap synoniem staat voor samenwerking, positiviteit en het benutten van kansen.’

2. ‘Door de aanwezigheid van cultuur, natuur, historie en recreatie is Afslag10 bij uitstek geschikt om kruisverbanden te leggen tussen mensen, middelen en accommodaties.’

1. ‘Afslag10 is dé plek waar maatschappelijke initiatieven op grote schaal tot stand komen en waar ze zorgen voor kruisverbanden tussen mensen, middelen, verenigingen en accommodaties. Dit om zodoende bij mensen een positieve grondhouding te creëren waarmee zin in én aan het leven wordt bevorderd.’

En toch gaat de gemeenteraad op basis van deze visie komende dinsdag gewoon een ton beschikbaar stellen als werkkrediet voor Afslag10, nadat eerder al een bijdrage van 75 duizend euro was verstrekt. Lachen jongen!

Intermezzo – OptiZeen (2) / Vandaag in de trein (2)

‘Beste reizigers, de intercity (zie ook hier) die vandaag om 18.23 uur met onbekende bestemming zou vertrekken vanaf station Kloosterhof, vertrekt vandaag niet. Dit vanwege een defect aan de startmotor. Het vertrek is nu voorzien voor morgen, dinsdag 19 februari om 13.47 uur, mits het mankement aan de startmotor dan verholpen is, hetgeen naar verwachting het geval zal zijn. Reizigers die tot morgen 13.47 uur met onbekende bestemming wensen te vertrekken, wordt geadviseerd gebruik te maken van een ander station. Reizigers die ondanks het malheur wensen te vertrekken met de trein van morgen 13.47 uur, wordt geadviseerd tijdelijk domicilie te kiezen in het gemeentehuis van Horst, dé zichtbare, duurzame en unieke ontmoetingsplek in het centrum van Horst waar hulpbehoevenden tegen een vriendenprijsje welkom worden geheten. Wij vertrouwen op uw begrip.’

Waarvan akte.

Top 5 – Momenten waarop ik mijn oren niet geloofde toen tijdens de raadsvergadering de verhuizing van de Rabobank naar het gemeentehuis ter sprake kwam

De verhuizing van de Rabobank naar het gemeentehuis (klik hier) kwam gisteravond ook aan de orde tijdens de gemeenteraadsvergadering. Dit mede naar aanleiding van kritische schriftelijke vragen die de fractie van D66+GroenLinks hierover had gesteld (waarvoor hulde!). Gedurende de ruim twintig minuten dat over de verhuizing werd gesproken (klik hier en ga naar 2.12.45), ben ik regelmatig van verbazing van mijn stoel gevallen en nóg regelmatiger van ergernis tegen het plafond gesprongen over wat ik allemaal hoorde. 

Mijn top 5 van momenten waarop ik mijn oren niet geloofde toen tijdens de raadsvergadering de verhuizing van de Rabobank naar het gemeentehuis ter sprake kwam:

5. Ik kon m’n oren niet geloven toen ik hoorde dat zelfs de meest gezagsgetrouwe partij in de gemeenteraad, het CDA, bij monde van Annemie Craenmehr-Hesen liet doorschemeren grote twijfels te hebben bij deze deal: ‘Ik vond het een beetje een vreemde dat je publiek en privaat met elkaar vermengt. De Rabobank kiest voor fuseren en verkoopt panden en vervolgens krijgt ze plek hier in de herberg. Dat lijkt me niet zo’n goede zaak.’ Hulde!

4. Ik kon m’n oren niet geloven toen ik hoorde dat verantwoordelijk wethouder Bob Vostermans (CDA) geen antwoord paraat had op de vraag of de Rabobank een marktconform huurtarief betaalt. Schaam je! Wat is me dat nu? Als je al zo nodig commerciële instellingen onderdak wilt geven in het gemeentehuis, dan is een marktconform huurtarief wel de allereerste voorwaarde, dunkt me.

3. Ik kon m’n oren niet geloven toen ik hoorde dat Peter Elbers – hij ontwikkelt zich in rap tempo tot een van de beste raadsleden – zo ongeveer het meest kritisch was over de deal tussen gemeente en Rabobank: ‘Het gemeentebestuur heeft zijn mandaat overspeeld, het had eerst een dialoog met de gemeenteraad moeten voeren. Wij zouden het op prijs stellen als het college ons niet meer verrast met dit soort initiatieven.’ En dat voor een VVD’er! Hulde! Driewerf hulde! Daar stak Bart Cox (SP) toch wat magertjes tegen af met z’n ‘Niet zo’n strak plan om dit te doen’.

2. Ik kon m’n oren niet geloven toen ik hoorde dat Richard van der Weegen zei dat het mandaat juist wel bij het gemeentebestuur ligt. En: ‘Wij vinden het goed dat de gemeente dit soort initiatieven aanmoedigt.’ (Een opvatting waarin de PvdA alleen lijkt te staan.) Geen wóórd over de vermenging van publiek en privaat, geen wóórd over mogelijke belangenverstrengeling, geen wóórd over mogelijk in het geding zijnde integriteit. En dat voor een PvdA’er! Schaam je!

1. Ik kon m’n oren niet geloven toen ik hoorde hoe wethouder Vostermans regelrechte prietpraat verkocht, om de hete brij heen draaide en cruciale vragen onbeantwoord liet. Vostermans: 

‘We  hebben als college lang gediscussieerd over de vraag of er commerciële instellingen in het gemeentehuis moeten komen. Daar moeten we het antwoord nog op vinden. Ook voor het college is het best wel even spannend.’ 

Vreemd dat zo’n simpele vraag (natuurlijk moet je bedrijven geen onderdak bieden in een gemeentehuis) zoveel discussie behoeft. Maar nog vreemder is dat terwijl de discussie blijkbaar nog woedt, een commerciële instelling toch al haar intrek in het gemeentehuis mag nemen. Over de redenen daarvoor bleef de wethouder vaag, hij kwam niet veel verder dan ‘We willen een bredere invulling geven aan dit huis’, ‘Het is maar tijdelijk’, ‘De Rabobank is zichzelf opnieuw aan het uitvinden’, ‘Er is een aparte ingang’, ‘De privacy is gewaarborgd’ en ‘Dit is een opmaat om de Rabobank voor het centrum van Horst te behouden’. Zelfs aan het begin van een antwoord op de principiële vraag of bedrijven wel op hun plaats zijn in het gemeentehuis (en zo ja, welke criteria daar dan voor gelden) en op de principiële vraag waarom de gemeente een bedrijf zou moeten helpen met ‘ontmoeten en verbinden’, durfde de wethouder zich niet te wagen. Schaam je! Onbegrijpelijk dat de gemeenteraad de wethouder hiermee liet wegkomen.

Top 5 – Vragen bij de verhuizing van de Rabobank naar het gemeentehuis

‘Rabobank is sterk verbonden met de regio en wil meer zijn dan een bank. Ontmoeten en verbinden staan centraal in onze huisvesting. We blijven het pand huren aan Kerkeveld 21 in Horst centrum waar onze inwoners terechtkunnen voor hun dagelijkse bankzaken. Naast deze locatie gaan we ons midden in de gemeenschap vestigen, ín het gemeentehuis van Horst aan de Maas. Met het tijdelijk betrekken van het gemeentehuis is een mooie locatie gevonden om onze dienstverlening in Horst aan de Maas voort te zetten. Het is een zichtbare, duurzame en unieke ontmoetingsplek voor het marktteam Horst en onze klanten.’

Aldus Edwin de Bruijn, directeur Rabobank Horst Venray, in een bericht dat gisteren verscheen op de website van de bank. Daarin heet het verder:

‘De gemeente Horst aan de Maas stelt vanaf maandag 11 februari een ruimte in het gemeentehuis beschikbaar voor de Rabobank, voor adviesgesprekken op afspraak. Gemeente en Rabobank hebben hiervoor een tijdelijke overeenkomst gesloten.’

Ik kon m’n ogen nauwelijks toen ik het allemaal las, maar het staat er toch echt (klik hier). Het roept bij mij een karrevracht aan vragen op. Mijn top 5 van vragen bij de verhuizing van de Rabobank naar het gemeentehuis:

5. Is het geen gemiste kans dat een ‘unieke ontmoetingsplek’ uitsluitend voor adviesgesprekken op afspraak wordt gebruikt? Is dat geen héél beperkte opvatting van het begrip ontmoetingsplek?

4. Wat wil die zichtbaarheid en duurzaamheid van deze ‘unieke ontmoetingsplek’ eigenlijk zeggen? Hoe gaat die zichtbaarheid zich uiten? In een Rabovlag aan de gevel van het gemeentehuis? En wat is er duurzaam aan het gemeentehuis? Wat maakt het gemeentehuis duurzamer dan eender welk kantoorgebouw?

3. Waarom wil de Rabobank uitgerekend in het gemeentehuis zitten? Was er geen andere kantoorruimte beschikbaar? Was het misschien ook een overweging dat de lijntjes naar ambtenaren en gemeentebestuur op deze manier nog korter worden? Of heeft juist de gemeente en niet de Rabobank het initiatief genomen?

2. Wat moet worden verstaan onder ‘beschikbaar stellen’ en ‘een overeenkomst’? Gaat het om een marktconform huurtarief? Gratis beschikbaar stellen? Een symbolische vergoeding?

1. Welke overwegingen heeft de gemeente Horst aan de Maas in vredesnaam om een ruimte in het gemeentehuis beschikbaar te stellen aan een bedrijf? En dan ook nog aan een bank waarmee ze zaken doet? Moet de overheid er niet alles aan doen om (de schijn van) belangenverstrengeling en partijdigheid te voorkomen? Wat zijn de criteria om in aanmerking te komen voor een ruimte in het  gemeentehuis? Zijn de Triodosbank, een escortbureau, een makelaarskantoor, het adviesbureau van Ger Driessen of de peuterspeelzaal – om maar eens paar dwarsstraten toe noemen – bijvoorbeeld ook welkom?

Intermezzo – OptiZeen (2) / Vandaag in de trein

'Gisteren heb ik officieel besloten dat ik hem officieel haat. Hij is zó focking narcistisch! Hij praat alleen maar de hele dag over bessen plukken.'

Jongen van een jaar of achttien in gesprek met twee medescholieren: 'Ik kan echt niet unjustifyen dat mijn verslag gewoon superkut is. Ik ga entrepreneurship trouwens skippen. Heb je niets aan, gaat alleen maar over abstract denken of zo.' En toch lijkt het een doodnormale jongen.

'Die ene chick die beweerde dat ze van koninklijke afkomst was en die ik vóór Lina bangde, die was real good. That pussy felt like royalty.'

'Dat kwam ook omdat ik toen in een dubstemming was, maar dat kwam ook omdat ik toen ongesteld was.'

Als je in de trein zit, hoor je soms de vreemdste dingen. Meisjes die telefonisch hun relatieproblemen bespreken terwijl de hele coupé zit mee te genieten, bespiegelingen over de jongste ontwikkelingen in de zaak Nicky, managerstypes die verwikkeld zijn in onbegrijpelijke Nederengelse dialogen, bravoureuze verhalen van jongens over hun escapades tijdens het voorbije weekend, collega’s die samen hun baas tot op het bot fileren. Argeloze treinreizigers worden deelgenoot gemaakt van ontboezemingen die voorheen beperkt bleven tot de huis- dan wel slaapkamer. Exhibitionisme? Een schreeuw om aandacht? Zelfkastijding? Zeg het maar! Hoe het ook zij: het mag duidelijk zijn dat we de schaamte voorbij zijn, in elk geval in de trein.

Als frequent treinreiziger noteerde ik de afgelopen twee jaar op gezette tijden wat ik zag en hoorde in de trein. Niet alleen inkijkjes in iemands privéleven maar bijvoorbeeld ook raadselachtige mededelingen via de omroepinstallatie en observaties van medereizigers die om de een of andere reden mijn aandacht trokken.

Ik publiceerde die ervaringen geregeld op Facebook. Maar vanaf vandaag zijn 36 van deze treinbelevenissen onder de titel Vandaag in de trein ook twee weken te lezen en te zien in het centrum van Horst. En wel in de etalage van de winkel in Kloosterhof waarin voorheen opticien Kruytzer was gevestigd.

Vandaag in de trein is onderdeel van OptiZeen, het project waarbij leden van kunstenaarscollectief Zeen tussen januari en mei onderdelen van hun werk exposeren in het leegstaande winkelpand. Gaat dat zien/zeen!