Let je even niet op, zijn ze verdorie ineens verdwenen …
Ik heb het uiteraard over de afgedankte abri’s die de oevers van de Gubbels Vijver in
Broekhuizenvorst sinds jaar en dag opsierden. Enig schuldgevoel bekruipt me:
waarom heb ik, in de wetenschap dat de vijver midden in het reactiveringsgebied
van de oude Maasarm lag, de afgelopen jaren dan ook geen oogje in het zeil
gehouden? Van de andere kant: het kan toch niet zo zijn dat ik de enige ben die
de teloorgang van het betonnen erfgoed in Horst aan de Maas pijn doet?
‘Maar we hebben de betonnen abri’s in Meerlo, Swolgen en Tienray toch nog?’, zal
deze of gene wellicht opmerken. Klopt. Maar hoe lovenswaardig hun behoud en hoe
fraai hun aanblik ook is, de beschildering van die abri’s doet toch afbreuk aan
hun oorspronkelijke kale schoonheid.
Puristen zullen nu ongetwijfeld tegenwerpen dat de abri’s langs de Gubbels
Vijver eveneens beschilderd waren. Ook dat klopt. Maar omdat die beschildering egaal
en in een niet-schreeuwerige kleur was aangebracht, schemerde in deze abri’s
het origineel toch aanzienlijk meer door.
Wat ook klopt, is dat de Gubbels Vijver-abri’s er niet al te florissant meer
bijstonden. Maar alles is te herstellen, zelfs afbrokkelend beton, dus het
verval lijkt me geen overtuigend argument om die abri’s dan maar naar een andere
wereld – in dit geval de betonhemel – te helpen.
Zijn ze dan inderdaad naar een andere wereld geholpen? Ik moet eerlijk bekennen
dat ik dat niet weet. Maar iets zegt me dat het wel eens heel slecht kon zijn
afgelopen met deze abri’s. Net als met de Gubbels Vijver zelf trouwens, die ten
prooi is gevallen aan het geweld van de reactivering van de oude Maasarm.
Of vergis ik me en liggen de abri’s ergens in een loods te wachten op betere
tijden? Of, nog mooier, zijn ze gerestaureerd en zijn ze een tweede leven begonnen aan de oever van een andere visvijver?
Wie het weet, mag het zeggen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten