Intermezzo – Asielzoekers (1)

Sinds augustus hebben 160 asielzoekers onderdak in de crisisnoodopvang voor asielzoekers in de Kasteelse Bossen in Horst. Vanaf eind deze week worden zestig alleenstaande minderjarige asielzoekers opgevangen in het Gr8-hotel in Sevenum. In tegenstelling tot het merendeel van de andere Nederlandse gemeenten neemt Horst aan de Maas wel zijn verantwoordelijkheid bij de opvang van asielzoekers en vluchtelingen. Dat valt zeer te prijzen, hoeveel er ook valt aan te merken op het Nederlandse asielbeleid en op de uitvoering daarvan, óók in Horst aan de Maas.

Gisteravond sprak de Horster gemeenteraad uitvoerig over de opvang van asielzoekers (klik hier en ga naar 21.10 minuten). Schokkend was het om te horen hoe generaliserend en stigmatiserend BVNL en vooral de VVD spraken over met name alleenstaande minderjarige asielzoekers. ‘Andere opvoeding, andere mentaliteit, wat onze fractie betreft heeft gastvrijheid een grens’, aldus Imke Emons (BVNL). VVD’er Peter Lalieu deed daar nog een aantal scheppen bovenop. Hij bleef tot in den treure herhalen: die jongeren zijn opgegroeid in andere culturen, hebben andere normen en waarden, zorgen voor problemen, vertonen ongewenst gedrag, gaan de omgeving verkennen. En wat als het misgaat? ‘Kunnen we dan stoppen? Kunnen we dan nog terug? Hoe snel kunnen deze mensen als het misgaat naar elders worden verplaatst?’

Wat dan weer wel goed deed, was de verontwaardiging die de woorden van Emons en Lalieu opriep bij de wethouders Roy Bouten (PvdA) en Eric Beurskens (Essentie) en bij de overige gemeenteraadsfracties. Roy Bouten: ‘Dat hier 2352 amv’ers [alleenstaande minderjarige vreemdelingen] die nu in Nederland worden gehuisvest op een bepaalde manier worden weggezet en wordt vergeten dat er ook heel veel kinderen zijn die gewoon voor oorlog en geweld zijn gevlucht, raakt mij.’ Eric Beurskens: ‘Ik zit me hier echt op te vreten van boosheid. Ik vind het van de zotte dat u hier stigmatiserend bezig bent en aan bangmakerij doet.’ Kay Thijssen (Essentie): ‘Als raad moeten we stoppen met het stigmatiseren van bepaalde groepen.’ Salwa Sohbat (PvdA): ‘Wij storen ons ontzettend aan dit gesprek. We missen het menselijke aspect in deze discussie. Het doet pijn dat we hier over kinderen durven te spreken die zwaar getraumatiseerd zijn en van wie al bij voorbaat een beeld wordt geschetst zonder dat we hen kennen. We moeten ons afvragen: hoe gaan we deze kinderen helpen?’

Winst van deze avond is dat het kaf van het koren is gescheiden en dat een grote raadsmeerderheid luid en duidelijk steun heeft betuigd aan het gemeentestuur en, belangrijker nog, de opvang van asielzoekers in Horst aan de Maas.       

Top 5 – Horst aan de Maasfoto’s in Typisch Nederland

Ben je in het eerbiedwaardig Nederlands Fotomuseum in Rotterdam en wie kom je daar tegen? Loempia Lei! Nota bene in een expositie die Typisch Nederland heet. Raar? Nee. Want: ‘Er is niet veel typischer Nederlands dan de Vietnamese loempiakraam. In Vietnam bestaat dit fenomeen niet.’ Aldus Jan Dirk van der Burg. En hij kan het weten: een grotere kenner van typisch Nederland dan de (nog even) Fotograaf des Vaderlands bestaat er niet.

Typisch Nederland zijn behalve loempiakramen ook slingerhekjes, Boeddhabeelden, cijferweergaveinletters (‘8enzeventig’), palmen, enzo’s, klikodecoraties, home-borden, huisnaamhuisvlijthumor (‘Kojutvindu’), vensterbanksymmetrie, voortuinparkeren en conifeerfiguratie. En meer van zulke fenomenen, enfin, u kent ze wel. Jan Dirk heeft de uitingen hiervan geïnventariseerd, gefotografeerd, gerubriceerd en voor de expositie in het Nederlands Fotomuseum van korte toelichtingen voorzien in zijn even onovertroffen als aanstekelijke stijl. Over Boeddhabeelden bijvoorbeeld: ‘Het is de versteende spirituele sterkhouder van de Nederlandse voortuin.’ Bezoek deze expositie (ze loopt tot en met 30 oktober) en de injectie met deze alledaagse shit verlost je voor even van andere alledaagse shit.

Toch, ondanks alle lof: het bezoek aan Typisch Nederland was voor mij óók enigszins ontnuchterend. Al veertien jaar pretendeer ik met Horst-sweet-Horst aan te tonen hoe enig in zijn soort Horst (aan de Maas) is. Jan Dirk prikt dit ballonnetje genadeloos door. Hoe meer ik van de expositie zag, hoe onontkoombaarder het besef doordrong dat Horst aan de Maas misschien wel het typischt Nederland is van typisch Nederland: het Horst aan de Maasgehalte van Typisch Nederland is onvoorstelbaar hoog. Zó hoog dat het nog een hele klus was een top 5 van Horst aan de Maasfoto’s in Typisch Nederland samen te stellen. Desalniettemin is het gelukt. Komt ie, de exclusieve Horst-sweet-Horst top 5 van Horst aan de Maasfoto’s in Typisch Nederland:

5.

Jan Dirk: ‘Volgens de laatste schattingen wonen er zo’n 50.000 boeddhisten in Nederland, maar dat staat in geen verhouding tot het aantal Boeddhabeelden.’ Dat betekent dat er in Horst aan de Maas waarschijnlijk honderden Boeddhabeelden moeten staan. En dat enorme aantal verklaart waarschijnlijk waarom zelfs deze Horstkenner niet weet waar hij de beide Boeddhabeelden uit Horst aan de Maas moet situeren die Typisch Nederland sieren.
 
4.

Een palmboom in de voortuin: ook al zo’n oprukkend fenomeen. Jan Dirk: ‘Een palm in de tuin is een beetje vakantie in de voortuin. De palmdichtheid in Limburg is vermoedelijk het dichtst in Limburg, maar de opmars gaat rap noordwaarts.’ Ook van de palmboom uit Horst aan de Maas in Typisch Nederland vraag ik me af waar ie staat. Wilde gok: de Zegersstraat in Horst.

3.

Ik beweer het zelf al jaren en word daarin nu bevestigd door Jan Dirk: niet het voormalige klooster maar de zwarte luiercontainer met rood deksel is hét pronkstuk van de Pastoor Notermansstraat in Meterik.

2.

Loempia Lei. The one and only.

1.

Een aparte categorie van Typisch Nederland is ‘Enzo’. Jan Dirk: ‘De terloopse afkorting voor enzovoort – ook bekend als ‘& zo’ – is het vangnet waar je als ondernemer altijd op kan vertrouwen.’ Dus barst het in Nederland van de enzo’s: ‘Knippen & Zo’, ‘Brokken & Zo’, ‘Mobieltjes & Zo’ & zo. Jan Dirk: ‘Het meest origineel is wat mij betreft Tuincentrum Groenzo uit Sevenum. Die besloot enzo te integreren in het woord groen en alle uitspraakproblemen voor lief te nemen.’