maandag 26 februari 2024

Intermezzo – Peelkabouters

Er was eens een burgemeester van Horst die een sprookje schreef. Het sprookje ging over kabouters in de Peel. En over paddenstoelen. En over een Peelmanneke dat kabouter Wijsneus heette. En over iedereen die nog lang en gelukkig leefde.


Er was ook eens een kunstenaar. Die heette Nicolas van Ronckenstein. Nicolas van Ronckenstein maakte zeventien bronzen beelden die het sprookje van kabouter Wijsneus tot leven brachten. De beelden van Nicolas van Ronckenstein leidden enkele jaren een zwervend bestaan in het centrum van Horst.


Uiteindelijk vonden ze een vaste woon- en verblijfplaats voor het Patronaat. Daar leefden ze lang en gelukkig. En toen kwam er een olifant met een lange snuit en die blies het sprookje vakkundig uit. Die olifant heette Gemeente Horst aan de Maas. Gemeente Horst aan de Maas deelde op een vrijdagochtend in januari mee dat een klimaatboom in het centrum van Horst zou worden geplant. En dat die klimaatboom precies op de plek van de zeventien beelden van Nicolas van Ronckenstein zou komen te staan.


Gemeente Horst aan de Maas schreef:
‘Samen met belanghebbenden hebben we gekeken hoe we De Peelkabouters zoveel mogelijk kunnen behouden en tegelijkertijd het plein een kwaliteitsimpuls kunnen geven. Het sprookje blijft en de Peelkabouters blijven staan, maar zij mogen voortaan koel en droog onder de klimaatboom staan.’
Uit de bijgevoegde artist’s impression (zoals op alle artist’s impressions schijnt ook op deze artist’s impression heel verneukeratief de zon) kon je opmaken dat Gemeente Horst aan de Maas de hoofdrolspeler in het sprookje, kabouter Wijsneus, had verbannen naar een oord in Verweggistan.


Inmiddels is de klimaatboom geplant. Van kabouter Wijsneus inderdaad geen spoor meer te bekennen. Evenmin van de zes paddenstoelen met daaromheen jonge padjes. Waarmee ook de geluksboodschap die de zeventien beelden samen bevatten, teniet is gedaan.


Of je de beeldengroep nu mooi of lelijk, goed of slecht vindt, doet niet ter zake. Waar het om gaat is dat Gemeente Horst aan de Maas welbewust, samen met belanghebbenden, een kunstwerk heeft geamputeerd. Dat getuigt van geen enkel respect voor de kunstenaar.


Wie zijn eigenlijk die belanghebbenden waarover Gemeente Horst aan de Maas het heeft? Ik zou denken vooral kinderen (voor wie het sprookje en de beelden in de eerste plaats zijn bedoeld), de inwoners van Horst en de schepper van het kunstwerk. Waren zij daadwerkelijk bij de besluitvorming betrokken? Of zou dat  een fabeltje zijn?

woensdag 21 februari 2024

Top 5 – Intrigerende boodschappen op de verwijderde Westsingel-JOP

Nauwelijks een week geleden door de gemeente verwijderd en toch mis ik ‘m nu al: de jongerenontmoetingsplek (JOP) aan de Westsingel in Horst. Toegegeven, een héél frequent bezoeker was ik niet, maar met tussenpozen mocht ik er graag vertoeven. Niet zozeer om te chillen, wel om te zien of de wanden van de JOP nog waren voorzien van nieuwe intrigerende taaluitingen.


Geloof me: misschien wel het beste argument voor behoud van de JOP was de kwaliteit en diepgang van een aantal van de in de loop der jaren aangebrachte intrigerende boodschappen. Daarbij dient meteen gezegd dat je bereid moest zijn teksten van een wat lager allooi voor lief te nemen. Denk daarbij aan zinnetjes in het genre van ‘Ow nee, piemel is te klein’, ‘Truusje Spetter kwak zaad connie komen’, ‘K stuur nudes als je vraagt’ en ‘Pijp me voor geld’. Ook mededelingen als ‘Geef mijn aansteker terug’ of ‘Save the whales’ waren niet meteen om steil van achterover te slaan. Aanzienlijk boeiender was al ‘Hoi, ga met mij trouwen en dan krijgen we kids en die gaan Peuk, Boom en Ranchelina heten’.


Verreweg het fijnst waren de opschriften waarvan je je afvraagt wat de jongeren er toch in godsnaam mee bedoeld kunnen hebben. Codetaal of geheime boodschappen vermoedelijk. In elk geval opschriften die uitnodigden tot eindeloos mijmeren, speculeren en fantaseren.

Komt ie, de exclusieve Horst-sweet-Horst top 5 van intrigerende boodschappen op de verwijderde Westsingel-JOP:

5.

Is de enige bestaansreden van een tafelkleed niet altijd geweest dat het ideaal is om er de legpuzzel veilig onder op te bergen?

4.

‘Paas’ is straattaal voor ‘geven’ (‘Paas die cash!’). ‘LV’ zou kunnen staan voor ‘Louis Vuitton’. Blijft over ‘tip’. En het aanbrengen van een verband tussen deze drie woorden.

3.

Zou zomaar de naam kunnen zijn van een vette drum'n-bass-artiest. De houten leuningen van de monumentale trap in de voormalige Weisterbeekschool waren voorzien van ijzeren knopjes. Die moesten voorkomen dat durfals zich naar beneden lieten glijden.

2.

Heerlijk woord dat je vandaag de dag te weinig hoort. In en om de JOP was regelmatig trammelant als je de berichten moet geloven. Zou het verwijderen van de JOP leiden tot het verdwijnen van de trammelant? Of eerder tot verplaatsing van de trammelant? Antwoord laat zich raden. Trammelant is trouwens een verbastering van het Franse woord ‘trémulant’. Trammelant in trammenland.  

1.

Het woord ‘zult’, en dan vooral zijn betekenis, beneemt mij elke lust tot interpretatie van deze hoogst intrigerende boodschap. Zegt u het maar.