Intermezzo – TerugBlik (2)

Schuldgevoel, heeft u daar ook wel eens last van? Ik heb er sinds afgelopen donderdag weer mee te kampen. Aanleiding is deze miniadvertentie in Hallo Horst aan de Maas:

Finito voor de eerste (?) en enige Horster tweedehandsboekenwinkel (lijkt me, hoewel Word het woord rood onderkringelt, beter dan tweede handsboekenwinkel – dan zou namelijk de indruk kunnen ontstaan dat de boekenwinkel tweedehands is, en dat is niet het geval: de boeken zijn tweedehands). Dat doet pijn. Elke verschraling van het boekenaanbod in Horst doet pijn. Temeer omdat het boekenaanbod in Horst toch al zo schraal is.

Zonder dat ik weet waarom TerugBlik sluit, zou een gebrek aan klandizie zomaar een van de redenen kunnen zijn. Als in een kleine kern de laatste kruidenier het niet langer kan bolwerken, schreeuwen de dorpsbewoners doorgaans moord en brand. Terwijl ze al jaren hun boodschappen doen bij de Albert Heijn twintig kilometer verderop. Zouden ze met z’n allen misschien een héél klein beetje medeoorzaak zijn van de sluiting van hun laatste dorpswinkel? Typisch gevalletje van eigen schuld dikke bult.

Ik wil niet verhelen dat ik altijd wat heb neergekeken op die dorpsbewoners. Sinds afgelopen donderdag realiseer ik me dat ik zelf geen haar beter ben. Mijn boekenkasten heb ik de afgelopen maanden aangevuld met boeken die ik kocht of bestelde bij Bruna, De Slegte, De Tribune (zoals bekend de beste boekenwinkel van Nederland), Selexyz, bol.com, boekwinkeltjes.nl en nog zo wat (web)winkels. Mijn laatste bezoek aan TerugBlik dateert van 4 december 2010. Mijn destijds aan de eigenaar gedane belofte om mijn overtollige en dubbele boeken aan hem te schenken, heb ik nooit ingelost. Dus ik kan me wel gaan beklagen over de verdwijning van de enige Horster tweedehandsboekenwinkel, ik ben er op z’n minst medeschuldig aan. Dat voelt niet goed, kan ik u verzekeren.

Behalve met een schuldgevoel zadelt de aanstaande sluiting van TerugBlik me ook op met een dilemma. Kan ik het maken alsnog een bezoek aan de winkel te brengen, nu alle boeken weggaan tegen een korting van vijftig procent? Of is dat onkies? Bezondig ik me dan aan lijkenpikkerij? Van de andere kant: als ik me niet vertoon, blijven die deeltjes van De kleine geschiedenis van Limburg

waarschijnlijk helemaal onverkocht. Zou daar iemand bij gebaat zijn? Misschien vrijdag of zaterdag met de staart tussen de benen toch eens een kijkje gaan nemen. Mocht de eigenaar me briesend van woede de toegang tot z’n winkel ontzeggen, dan kan ik hem geen ongelijk geven.