Klein mysterie 454 – Niet poepen (5)

Zó frustrerend: Hallo Horst aan de Maas ontdekt een hondenpoepfrustratiebordje eerder dan Horst-sweet-Horst! Tot overmaat van ramp ook nog een absolute topper in dit genre. Daarom kan ik er niet onderuit het hier ten tonele te voeren. Het is te vinden naast het veldkruis op de kruising Langstraat – Kruisstraat in Hegelsom. Ziehier het opschrift:

Wat maakt dit bordje nu tot een topper in zijn genre? Laten we dat eens objectief vaststellen aan de hand van de criteria waaraan het ideale frustratiebordje moet voldoen:

1. het moet gaan om een kleine, liefst particuliere ergernis. Van toepassing, hoewel het er alle schijn van heeft dat Lambert het niet als een kleine ergernis ziet.   
2. de ergernis moet een beetje aardig zijn verpakt. Niet helemaal van toepassing: Lambert laat gewoon z’n frustratie de vrije loop. Ironie, sarcasme, cynisme of ingehouden woede zijn ver te zoeken. Of moeten we het feit dat zijn oproep is gericht aan de hond opvatten als staaltje van superieure humor? 
3. het moet een geïmproviseerde indruk maken. Van toepassing; zie bijvoorbeeld het later toegevoegde ‘Langst. 23’.
4. de tekst op het bordje moet minstens één taalfout bevatten. Absoluut van toepassing.

Wat ik Hallo kwalijk neem is dat het contact heeft opgenomen met Lambert. Beginnersfout! Aanbeveling 1 uit de Handleiding voor de hondenpoepfrustratiebordjesduider luidt: ‘Vermijd te allen tijde contact met de bordplaatser. Spreek desnoods met buurtgenoten of toevallige passanten, maar laat de bordplaatser er beslist buiten.’ Achterliggende gedachte van die aanbeveling: elke bordplaatser vertelt hetzelfde verhaal en het is veel spannender je eigen fantasie op zo’n bordje los te laten.

Geheid dat ik in dit geval op de proppen zou zijn gekomen met de suggestie dat in huize T. driemaal daags een rolwisseling plaatsvindt waarbij hond Fikkie z’n agressieve baasje Jan uitlaat. Fikkie als asociale hond en Jan als beest. Je ziet het helemaal voor je: de woest grommende Jan in z’n tuigje die ternauwernood door Fikkie in bedwang kan worden gehouden, maar desondanks door Fikkie wordt gedwongen bij het bankje een kleine dan wel grote boodschap te deponeren. Lambert slaat het tafereel driemaal daags met grote ergernis gade, maar slaagt er niet in contact te leggen met Fikkie omdat die doofstom is. Ten einde raad besluit Lambert een bordje te plaatsen met een emotionele oproep aan Fikkie, de asociale hond.

Verdere details zal ik u besparen omdat Hallo toch al alles heeft verpest door Lambert aan het woord te laten: ‘Ik houd de omgeving van het kruis bij en moet nu telkens ook allemaal die hondendrollen opruimen. Mensen kunnen er soms niet eens gaan zitten. Waarschijnlijk zijn het mensen uit de buurt die hun hond hier uitlaten. Als ze nu twee meter verder door lopen, zijn ze buiten de bebouwde kom en heeft niemand er last van. Ik hoop dat mensen er zo op geattendeerd worden dit niet meer te doen.’