Vandaag weer eens een bericht in de categorie Ik woon er nog geen kilometer vandaan, ik
ben er honderden, zo niet duizenden keren langsgekomen, toch heb ik het nooit
opgemerkt, ineens zie ik het en nu is het verdomme hoogstwaarschijnlijk te laat.
Terwijl ze er in Sevenum om de een of andere, waarschijnlijk
alleen bij Sevenummers bekende reden een eer in lijken te scheppen bij elke
boom een bordje met een tekst erop te plaatsen – een top 5 van bordjesloze
Sevenumse bomen zit er al niet meer in, hoogstens nog een top 3 – krijg je in
de rest van de gemeente als boom pas een bordje als je er ook recht op hebt. ‘Zoals
het hoort’, ben ik geneigd te zeggen. Vergelijk het met een lintje: als
iedereen er een zou krijgen, was het niet bijzonder meer.
In Horst is het opsporen van boombordjes dus nog een sport.
(Er zou ook al lang een Horst-sweet-Horst top 5 van Horster boombordjes zijn
geweest, ware het niet dat mijn fototoestel de vervelende gewoonte heeft
onscherp te worden als objecten van dichtbij moeten worden gefotografeerd,
hetgeen bij boombordjes het geval is. Nu hoeven niet alle foto’s perfect te
zijn – ik ben ten slotte geen fotograaf – maar een béétje leesbaar zou toch wel
aardig zijn. En dat lukt dus bij boombordjes niet.) Elk nieuw boombordje
bezorgt me een kick. U kunt zich dus wel een voorstelling maken van mijn
gemoedstoestand toen ik vorige week ineens tot de ontdekking kwam dat er op de
hoek van de kruising Wittenhorststraat – Prinses Irenestraat een boom met een
boombordje staat. Ik woon er nog geen
kilometer vandaan, ik ben er honderden, zo niet duizenden keren langsgekomen,
toch heb ik het nooit opgemerkt, ineens zie ik het.
Onmiddellijk volgde de domper. De boom is springlevend maar
het bordje verkeert in staat van ontbinding waardoor de tekst vervaagd en nagenoeg
onleesbaar is – en nu is het verdomme
hoogstwaarschijnlijk te laat. Wat zou er in hemelsnaam op dat bordje staan?
(Zo zien dus al mijn foto’s van boombordjes eruit, alleen
ligt het ditmaal dus mede aan het bordje.)
Uit de schaarse fragmenten van woorden die met het blote oog
vallen te onderscheiden, meen ik te mogen opmaken dat het om een dialecttekst
gaat. Dat leidt dan weer tot de gedachte dat AMC, de voormalige lokale buurtvereniging
die een aantal dialectfreaks telde, wel eens het initiatief kan hebben genomen
tot het plaatsen van het bordje (en de boom?). Maar wat was de aanleiding? Een
of ander jubileum? De oprichting of juist de opheffing van AMC? Of misschien
wel het feit dat de legendarische Nollen Hay hier zo ongeveer recht tegenover
zijn kas had?
Wie verschaft duidelijkheid?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten