Klein mysterie 478 – Meteriksebaan (1)

De map ‘Horst-sweet-Horst’ in mijn pc zit vol ooit ambitieus begonnen maar nooit voltooide stukjes. ‘Bioscoop’, ‘Horster maat’, ‘Zichtstal’, ‘Geschokt’: bij allemaal is het mes in het varken blijven steken. Ingehaald door de actualiteit, geen einde aan weten te breien of bij nader inzien toch niet zo leuk/erg/interessant als in eerste instantie gedacht. ‘Meteriksebaan’ is ook zo’n onafgemaakt stukje. Het dateert van 24 mei 2010 en telt niet meer dan 26 woorden: Vandaag voor de afwisseling ook weer eens iets waarover ik compleet in het duister tast. Het betreft de beukenhaag langs de Meteriksebaan. Of beter gezegd beukenhagen.

Waarom deze drie zinnen nooit een vervolg hebben gekregen? Geen idee. Wel herinner ik me dat het de bedoeling was die lullige, kort tevoren her en der verspreid aan beide zijden van de Meteriksebaan aangeplante beukenhaagjes er eens flink door te halen. Wie was nu toch weer op dát bespottelijke idee gekomen? Waarom beuken? Waarom niet langs de volledige lengte van de weg?

Maar goed dat het nooit tot voltooiing en publicatie van het stukje is gekomen. Anders had ik nu tot rectificatie moeten besluiten. Want hoe lullig ook, op een gegeven moment ben ik de beukenhaagjes toch gaan waarderen. En nu ze er, drie jaar later, niet meer zijn, mis ik ze, hoe triest ze op het laatst ook oogden.

De Meteriksebaan is de drukbereden belangrijkste verbindingsweg tussen de Midden Peelweg en Horst. Circa twee kilometer lang, voor het grootste deel kaarsrecht en voor het grootste deel geflankeerd door akkers en weilanden. Ideaal dus voor automobilisten om eens flink te gassen. Achteraf vermoed ik dat de beukenhagen bedoeld waren als visuele versmalling om dat gassen te beteugelen. Prettige bijkomstigheid voor fietsers was dat de hagen langs de zuidzijde van de weg dienstdeden als barrière tussen rijweg en fietspad. Creëerde (een gevoel van) veiligheid.

Vanaf het begin leidden de hagen een kommervol bestaan. Aan de noordzijde van de weg verloren ze de strijd tegen oprukkend onkruid. Aan de zuidzijde resteerden op het laatst slechts bladloze geraamtes.

Deze zomer zijn de restanten van de hagen verwijderd. De scheiding tussen rijweg en fietspad bestaat nu uit een betonverharding met in het midden om de paar meter een opstaand betonblok. Wekten de hagen tenminste nog de schijn van veiligheid, nu voel je je als fietser helemaal onbeschermd. Van toeschouwer van een racewedstrijd ben je verworden tot (kansloze) deelnemer.

Ik heb tot nu toe twee verklaringen gehoord voor de nieuwe scheiding tussen rijweg en fietspad. Hoewel ze me allebei niet plausibel lijken, wil ik ze u niet onthouden:

1. de uit de nieuwe scheiding voortvloeiende verbreding van de weg was noodzakelijk om ruimte te bieden aan vrachtwagens onderweg naar en afkomstig van de enkele kilometers verderop gelegen megahal;
2. al sinds jaar en dag verzinnen verkeersdeskundigen oplossingen om automobilisten op de Meteriksebaan minder hard te laten rijden en dit is het volgende probeersel.

Waarom me dit geen plausibele verklaringen lijken? Wat betreft 1: omdat het slechts een marginale wegverbreding is. Wat betreft 2: omdat het zelfs verkeersondeskundigen duidelijk moet zijn dat de ingreep niet snelheidsverminderend maar juist snelheidsbevorderend is.

Misschien iemand die wel een plausibele verklaring heeft?