Elke gek z’n gebrek. Zo ben ik sinds enkele jaren opraper
van Horster boodschappenbriefjes. Hoewel ik mezelf niet als dwangmatig opraper
zou willen betitelen heb ik inmiddels wel een collectie opgebouwd die bestaat
uit meer dan honderd exemplaren. Met het interpreteren van die briefjes kun je
avonden vullen: zou de schrijver nou een bijstandsmoeder met drie kinderen of
een bankdirecteur zijn? Hoeveel gezinsleden hebben een bijdrage geleverd aan
het briefje? Leiden schrijvers van chaotische briefjes ook een chaotisch leven?
Is de auteur dialectspreker? U ziet, een vrij onschuldig vermaak, zonder enige
wetenschappelijke pretentie.
Het merendeel van de opgeraapte briefjes is niet heel
bijzonder. Iets in de trant van ‘1 pond suiker, 2 kroppen sla, 2 pakken
yoghurt, Pringles (paprika), 1 fles cola’ en dat was het dan. Valt niet zo heel
veel aan te interpreteren. Zo af en toe doe ik ook wel eens mooie vondsten.
Doemt er ineens ‘petatte’ op tussen de afbakbroodjes, de peperkoek en de
muntthee. Is ‘muziek’ verdwaald op een briefje met biogarde, brie en avocado.
Stuit ik op het prachtige ‘kluutjes’, zonder te weten wat de schrijver daarmee
zou kunnen bedoelen. Tref ik een klassieker als ‘champions’ aan in het
gezelschap van kougum, foolie en ertesoep.
Bijzonder zijn ook de niet in het Nederlands geschreven
briefjes. Zo bevinden zich in mijn collectie Duits-, Pools- (minder dan je
misschien zou verwachten) en Engelstalige briefjes. Absoluut pronkstuk in dit
genre is een briefje dat ik een jaar of twee geleden opraapte bij de ingang van
Albert Heijn:
Arabisch? Farsi? Omdat ik het opraapte bij Albert Heijn ging
ik er vanuit dat het een boodschappenbriefje is, maar voor hetzelfde geld zou
het ook een doktersrecept of spiekbriefje kunnen zijn. Bij gebrek aan iemand in
mijn omgeving die het Arabisch of Farsi machtig is, leidde het briefje twee
jaar lang een slapend bestaan. Totdat ik onlangs mijn kans schoon zag, toen ik dankzij
de 1e Horster Twittershow in contact kwam met Shatha Jahola –
Horsterse van Irakese afkomst. Kon zij het briefje misschien duiden? Jazeker! Shatha
was zelfs meteen bereid het uit het Arabisch in het Nederlands te vertalen
(waarvoor ik haar bij dezen graag mijn eeuwige dank betuig). Komt-ie:
5 Tonijn
4 Dressing
2 Zout
4 [doorgekrast]
4 [maar nu in het
Arabisch!] Dreft
pak melk
3 [in het Arabisch] olijfolie
2 [in het Arabisch] witte
kaas
1 [in het Arabisch] meel
Inderdaad een boodschappenbriefje! Fascinerend! En dan
bedoel ik niet zozeer de producten als wel de cijfers. Hoewel niet helemaal
valt uit te sluiten dat het om 5 tonijnen, 4 dressings enzovoort gaat, houd ik
het erop dat hier sprake is van een nummering. Is dat op zich al vrij uniek,
het feit dat de schrijver met de nummering ogenschijnlijk flink in de knoop is
geraakt, maakt dit briefje helemaal tot een topstuk in mijn collectie. Op 5 en 4 valt niets aan te merken. Daarna lijkt de auteur
de draad te zijn kwijtgeraakt: hij of zij laat de 4 volgen door een 2, begint
te krassen, schakelt van onze Arabische cijfers over op Arabisch-Indische, gebruikt
weer een 4, laat het pak melk ongenummerd en telt vervolgens doodleuk terug van
3 tot 1. Waarom trouwens beginnen bij 5 en eindigen bij 1? Andersom had toch
veeleer voor de hand gelegen? Volledig van het padje, deze meneer dan wel
mevrouw? Of bevat dit briefje een logica die te hoog is gegrepen voor deze
kaaskop?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten