Intermezzo – Renschdaelbeelden

Honderden vragen moeten het zijn, die ik inmiddels op Horst-sweet-Horst heb opgeworpen. Het gros is onbeantwoord gebleven. In de meeste gevallen geen probleem: het antwoord kan in de vraag besloten liggen of beantwoording van de vraag zou zomaar een heel stukje teniet kunnen doen. Soms ligt het anders en ben ik daadwerkelijk op zoek naar een antwoord dat me kan helpen bij het ontrafelen van een klein dan wel groot mysterie. Meestal komt dat antwoord niet, af en toe komt het wel. Die enkele keer dat het wel komt, is dat doorgaans binnen korte tijd. Soms kunnen er ook jaren overheen gaan. Zoals in dit geval.

Op 28 juni 2010 schreef ik (klik hier) over twee beelden die enkele weken eerder zonder enige toelichting ineens in de voortuin van Villa Renschdael op de splitsing Gasthuisstraat – Venloseweg in Horst waren verschenen. Bronzen sculpturen van een man

en een vrouw.

Ik stelde er allerlei vragen over, maar het bleef stil. Ook toen ik enkele weken later tot de ontdekking kwam dat ik een derde beeld in de voortuin van Villa Renschdael over het hoofd had gezien en daar hier kond van deed, volgde geen reactie.

En nu, ruim vijf jaar later, lees ik ineens op de Facebookpagina van Dion Wijnands (klik hier):

‘Je moet wel goed opletten als je langs Villa Renschdael aan de Venloseweg loopt. Anders zie je hem niet. In de tuin voor het huis zag ik het beeld staan. Was me nog nooit opgevallen. Maar nu herkénde ik het beeld zelfs. Heb ik een paar weken geleden in Berlijn gezien. In het Käthe Kollwitz Museum. En hier gewoon anoniem in de voortuin van Villa Renschdael: Hommage to Käthe Kollwitz van de Nederlandse kunstenares Lotta Blokker. Een mooi beeld als je het mij vraagt.’

Al googlend ging er daarna een hele wereld voor me open. Lotta Blokker (1980) blijkt een Amsterdamse kunstenares te zijn. Grote namen uit de kunstgeschiedenis vormen de inspiratiebronnen voor haar levensgrote figuratieve sculpturen, uitgevoerd in brons. Op haar website wordt het zo geformuleerd: ‘In de beelden van Lotta Blokker liggen de hoogtepunten uit de geschiedenis van de beeldhouwkunst besloten. Van de Venus van Milo via Donatello’s Maria Magdalena tot De Denker van Auguste Rodin. Maar zij vertaalt ook het werk van grote schilders als Vincent van Gogh, Lucian Freud en Marlene Dumas naar haar sculpturen.’ Anderhalve week geleden nog maar was het televisieprogramma Het uur van de wolf exclusief gewijd aan haar beeldengroep Wolfsuur (klik hier). Die stond ook centraal op een expositie vorig jaar in Museum De Fundatie in Zwolle. En op het moment is er inderdaad in het Berlijnse Käthe-Kollwitz-Museum een tentoonstelling van haar werk te zien (nog tot 2 november). Met, zoals Dion schrijft, het uit 2008 daterende Hommage to Käthe Kollwitz. Maar – als ik de website van het museum goed interpreteer – ook met Pas de Deux (zoals het eveneens uit 2008 daterende vrouwenbeeld bij Villa Renschdael blijkt te heten). Dat zou ook meteen de momenteel lege sokkel bij Renschdael verklaren.

Het derde ‘Horster’ beeld, ook al uit 2008, heeft als titel I am here now.

Zijn hiermee alle vragen beantwoord? Nee. Hoe zijn de beelden bijvoorbeeld in Horst terechtgekomen? In welke oplage zijn ze gemaakt? En bevindt Pas de Deux zich nu inderdaad in Berlijn? Het zal me benieuwen hoe lang de antwoorden ditmaal uitblijven.