De komende weken op
Horst-sweet-Horst de inzendingen voor de Horst-sweet-Horst-schrijfwedstrijd.
Vandaag het door Jan Duijf (Kloosterstraat Horst) geschreven verhaal (kijk voor
andere verhalen en meer informatie over de schrijfwedstrijd in de balk links
naast dit verhaal onder het kopje ‘Labels’ en klik op ‘Schrijfwedstrijd’):
De vrouwelijke
selectieschoot
De hoek tussen de romp en de dijen van een vrouw leent zich
voor ontelbare doeleinden. Die gebruiksmogelijkheden zijn door mij elders
uitgebreid en beeldend beschreven, maar hier wil ik me beperken tot een korte
inleiding over de vrouwenschoot als selectiemiddel bij de partnerkeuze. De
meeste relaties lopen stuk op een ondermaatse of onevenwichtige
schootterreinverkenning, waardoor fysieke en geestelijke mankementen bij mannen
onvoldoende of te laat worden herkend. De gevolgen kunt u zich indenken.
In principe kan de methode door alle vrouwen worden
toegepast, maar voor een succesvol ‘opschootproces’ is een rechtopzittende en
onverzettelijke houding van de vrouw onontbeerlijk. Een zekere strengheid en
kortaangebondenheid is helpend. De schootgast is van harte welkom, maar dient
zich te voegen naar de wensen en leiding van de gastvrouw.
Allereerst moet de man schootrijp worden gemaakt. Maar, ‘ge
got toch ni zoëmá óppe slup ván en vremde vrouw zitte?’ Nou, mannen zijn daar
kinderlijk eenvoudig voor te porren. Fluitje van een cent. Eén verleidelijke
blik van de zittende vrouw, gevolgd door twee tikjes op haar bovenbeen, en hup:
het schootmanneke zit. Peulenschilletje als zijn vrouw of moeder niet in de
buurt verblijft. Onbegonnen werk als die wel present is.
Het ‘opschoten’ komt in een volgende fase als de man een uur
lang, met de rug naar de vrouw, plaats neemt op het schootuiteinde, de
bovenkant van de knieschijven van de vrouw: één bil (bats) per schijf. De
hamvraag is in hoeverre de man in staat zal blijken de vrouw met comfort te gerieven.
Stort hij zich als een egoïstische zak patatten op de tere knietjes, of komt
hij met creatieve zitoplossingen om de vrouw maximaal te ontlasten? Tijdens de
knieschijfselectiefase mag de vrouw onbeperkt aan de deodorantloze man ruiken.
Lichtjes knijpen met duim en wijsvinger in oorlel, biceps en zwemband is eveneens
gepermitteerd.
Het ‘opschoten’ krijgt een vervolg in de Piëtahouding. Piëta
betekent zoveel als compassie. In de kunstgeschiedenis staat het voor de
afbeeldingen op schilderijen, of als beeldhouwwerk, van Maria met de gestorven Christus op schoot.
Een uur lang vertelt de man over zijn traumatische jeugdervaringen en andere
beproevingen op zijn levenspad. De vrouw doet er het zwijgen toe. Het is wijs
om van de gelegenheid gebruik te maken het gezichtprofiel van de man aan een
nauwkeurige studie te onderwerpen. Hier moet je straks aan tafel en in bed
wellicht jarenlang tegen aan kijken. Voorkom dat kijken op den duur omslaat in
hikken.
De finale ‘opschoot-proef’ heeft het karakter van vrij
worstelen. Deze worstelvorm is aan strenge regels gebonden. Deze beslissende
fase is onderworpen aan vele regels die zijn afgeleid van de betamelijkheid en
goede zeden (zie bijlage). In de beste katholieke traditie geldt voor Horst aan
de Maas evenwel een behoorlijke mate van ruimte voor eigen interpretatie en
initiatief. De vrouw neemt de man gedurende een uur schrijlings op schoot. In
deze spannendste proef neemt de natuurlijke selectie haar eigen loop, maar wel
in de door de ‘opschoot-methode’ gevormde banen die leiden naar een gelukkige
en blijvende relatie.
Jan Duijf, Kloosterstraat Horst
Geen opmerkingen:
Een reactie posten