Wat minder bekend is, is dat in het centrum van Horst al
enkele jaren een Grand Travail van
een andere orde gaande is. Ik doel op wat ik maar ‘de muur van Stroucx’ zal
noemen.
Ooit stond aan het begin van de Herstraat, tussen pand
Stroucx en pand Seuren, een blinde muur. Meter of tien lang, roodpaarse baksteen,
net hoog genoeg om je af te vragen wat zich erachter allemaal afspeelde. Aan
het linker uiteinde een bruin opgeschilderde houten deur, omstreeks een meter
breed. Met gespeelde overdrijving bestempelde ik de muur op 30 augustus 2010 tot
‘muur der Horster muren’. Waarom? ‘Die muur was Horst en Horst was die muur.
Geen franje, geen opsmuk, geen dikdoenerij.’ Die evenmin van enige overdrijving
gespeende woorden zagen het licht een week nadat de muur – zó gewoon dat ik er
nooit een foto van heb gemaakt – was afgebroken.
De sloop van de muur stemde me destijds verdrietig: toch
weer een karakteristiek stukje Horst naar de verdommenis. Had ik toen geweten
wat er voor in de plaats zou komen, dan had ik me dat verdriet kunnen besparen.
Ruim twee jaar later dringt langzaam het besef tot me door dat hier in alle
stilte wordt geboetseerd aan een Grand
Travail. Een van de kenmerken van de Grands
Travaux is namelijk hoe weloverwogen er te werk wordt gegaan. Niks
snelsnel, nee, er rustig de tijd voor nemen, je niet achter de vodden laten
zitten. Met die wetenschap in het achterhoofd valt onmogelijk aan de conclusie
te ontkomen dat de muur van Stroucx een waar Grand Travail is. Oordeel zelf maar aan de hand van de foto’s, let daarbij
ook op de datering en duidelijk wordt dat de bouwers niet over een nacht ijs
gaan.
28 augustus 2010:
23 januari 2011:11 september 2011:
7 oktober 2012:
Nu alleen nog dat plastic scherm vervangen door een
deugdelijke poorten Horst heeft er een Grand Travail bij dat de vergelijking met De Librije en De Smidse grandioos kan doorstaan. Wanneer? Zullen we het houden op het derde decennium van deze eeuw?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten