Klein mysterie 409 – Muur (3)

Precies een maand geleden constateerde ik dat het er verdacht veel op leek dat met het plaatsen van een heuse poort

de nieuwe Muur van Stroucx na meer dan twee jaar van nijvere arbeid dan toch was voltooid. Dit heuglijk feit moest hier natuurlijk worden gemarkeerd met een stukje, al was het maar omdat ik de afgelopen jaren al tweemaal eerder (klik hier en hier) aandacht aan de muur had geschonken.
Maar daarna liep ik vast.
Moest ik weer teruggrijpen op de Grands Travaux van het vorige stukje? Toch maar niet: één keer is misschien nog een heel klein beetje leuk, een tweede keer wordt het echt vervelend.
Moest ik een lofzang houden op de oude Muur van Stroucx? Nee, had ik de eerste keer al gedaan, ik zou slechts in herhaling vervallen.

Moest ik een boos stukje schrijven waarin ik voor eens en voor altijd uit de doeken deed dat de nieuwe muur van Stroucx symbool stond voor de architectonische vertrutting die Horst de afgelopen decennia heeft getroffen? Ook niet, ofschoon dat van die architectonische vertrutting natuurlijk wel klopt. Maar de Muur van Stroucx is te klein om er het Horster neotraditionalisme aan op te hangen.
Moest ik het oneindige bouwproces van de nieuwe muur in verband brengen met het begrip ‘geduld’ en er vervolgens een filosofische duiding aan geven? Beslist niet: ik houd me het liefst verre van filosofische duidingen.

Moest ik een vergelijking trekken met het voetbalmuurtje en daarbij refereren aan de geitenkaas van Cruijff als hij gatenkaas bedoelt? Eigenlijk wel, maar misschien moest ik er ook maar eens van af om werkelijk alles in verband te brengen met voetbal.

Moest ik een badinerend stukje schrijven waarin ik me afvroeg of het niet mooi zou zijn om op die abaci nog wat nepklassiek beeldhouwwerk van bijvoorbeeld Europa Stock Tuindecoratie uit Siebengewald te zetten? Hoewel mijn vingers jeukten, besloot ik er toch vanaf te zien omdat me niet duidelijk is of die zuilen van de Ionische, Dorische of Korinthische orde zijn en ik zeker als gymnasiast genadeloos door de mand zou vallen bij een verkeerde inschatting.

Moest ik het stukje dan ophangen aan de twee vrouwen die terwijl ik er foto’s van aan het maken was tegen elkaar zeiden dat die muur toch zo’n prachtige poort had? Misschien wel, maar weet u, eigenlijk heb ik helemaal geen zin meer om ook nog maar iets over die stomme muur te schrijven.