Een groot nadeel van een autoloos bestaan is dat het
aanzienlijk lastiger is je bijdrage te leveren aan de milieuvervuiling. Van
elke moderne en plichtsgetrouwe burger wordt immers verwacht dat hij z’n
steentje bijdraagt aan de opwarming van de aarde. Frequent treingebruik zet
helaas weinig zoden aan de dijk. Daarom voelde ik me gedwongen tot een
rigoureuze stap: ik besloot voor het eerst van m’n leven een vliegreis te
maken. Niet dat ik daar nou zoveel zin in had, maar plicht roept. Want: niets
zo vervuilend als vliegen. Vorige week vrijdag was het zover. Bestemming:
Sint-Petersburg. Een behoorlijk straatje om inderdaad, maar je moet toch wat
ter compensatie van een half jaar niet autorijden.
Viel er nog wat te zien daar in het verre Rusland? Wat dacht
je wat! Om te beginnen putdeksels in talloze variaties en met de meest
fantastische patronen:
Kunnen we hier nog wat van leren. Andersom hangen de
Petersburgse bloemen er wel erg slapjes bij vergeleken met die alhier:
Merk trouwens op dat die Petersburgse en Horster bakken wel
bij een en dezelfde leverancier konden zijn aangeschaft:
Van het straatmeubilair aldaar was ik sowieso niet bijster
onder de indruk: veel rechttoe rechtaan, weinig fantasievol, voor een dubbeltje
op de eerste rang willen zitten.
Al dient gezegd dat deze afvalemmer alle Horster
soortgenoten naar de kroon steekt:
En de volkomen gedateerde eendimensionale gepersonifieerde dan wel geanimaliseerde figuratieve reclame-uitingen, die juist vanwege die
oubolligheid tegelijkertijd ook wel weer charmant zijn, zijn er aanzienlijk
opwindender dan in Horst aan de Maas:
Olifantenpaadjesliefhebbers zijn hier daarentegen weer beter
af dan het – in tegenstelling tot wat je misschien zou denken – behoorlijk aangeharkte
en vooral ontzettend dicht bebouwde Sint-Petersburg. Veel beter dan dit
exemplaar heb ik ze niet gezien:
Vorig jaar in Frankrijk al gesignaleerd, ook in
Sint-Petersburg alomtegenwoordig, maar in Horst nog altijd niet ten tonele
verschenen: stoplichten voorzien van een digitale klok die aangeeft hoe lang
het nog duurt voordat het licht weer op rood springt.
Ondoorgrondelijke verkeersborden heb je over de hele wereld, dus ook in
Sint-Petersburg:
Grote vraag is natuurlijk wat je daar nou niet mag op die
parkeerplaats voor de monstrueuze Izaäkkathedraal: ballonnen achter je auto
aanslepen? De wolken die er voor het grijpen zijn (zie ook links naast het
bord) aan je auto vastbinden en mee naar huis nemen? Of zou je er misschien
toch je motor niet stationair mogen laten lopen? Maar hoe moeten de Russen dan
hun bijdrage leveren aan de milieuvervuiling?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten