maandag 10 juni 2013

Intermezzo – Verschnaufpause (7)

Een groot nadeel van een autoloos bestaan is dat het aanzienlijk lastiger is je bijdrage te leveren aan de milieuvervuiling. Van elke moderne en plichtsgetrouwe burger wordt immers verwacht dat hij z’n steentje bijdraagt aan de opwarming van de aarde. Frequent treingebruik zet helaas weinig zoden aan de dijk. Daarom voelde ik me gedwongen tot een rigoureuze stap: ik besloot voor het eerst van m’n leven een vliegreis te maken. Niet dat ik daar nou zoveel zin in had, maar plicht roept. Want: niets zo vervuilend als vliegen. Vorige week vrijdag was het zover. Bestemming: Sint-Petersburg. Een behoorlijk straatje om inderdaad, maar je moet toch wat ter compensatie van een half jaar niet autorijden.
Viel er nog wat te zien daar in het verre Rusland? Wat dacht je wat! Om te beginnen putdeksels in talloze variaties en met de meest fantastische patronen:
Kunnen we hier nog wat van leren. Andersom hangen de Petersburgse bloemen er wel erg slapjes bij vergeleken met die alhier:
Merk trouwens op dat die Petersburgse en Horster bakken wel bij een en dezelfde leverancier konden zijn aangeschaft:
Van het straatmeubilair aldaar was ik sowieso niet bijster onder de indruk: veel rechttoe rechtaan, weinig fantasievol, voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten. 
Al dient gezegd dat deze afvalemmer alle Horster soortgenoten naar de kroon steekt:
En de volkomen gedateerde eendimensionale gepersonifieerde dan wel geanimaliseerde figuratieve reclame-uitingen, die juist vanwege die oubolligheid tegelijkertijd ook wel weer charmant zijn, zijn er aanzienlijk opwindender dan in Horst aan de Maas:
Olifantenpaadjesliefhebbers zijn hier daarentegen weer beter af dan het – in tegenstelling tot wat je misschien zou denken – behoorlijk aangeharkte en vooral ontzettend dicht bebouwde Sint-Petersburg. Veel beter dan dit exemplaar heb ik ze niet gezien:
Vorig jaar in Frankrijk al gesignaleerd, ook in Sint-Petersburg alomtegenwoordig, maar in Horst nog altijd niet ten tonele verschenen: stoplichten voorzien van een digitale klok die aangeeft hoe lang het nog duurt voordat het licht weer op rood springt.
Ondoorgrondelijke verkeersborden heb je over de hele wereld, dus ook in Sint-Petersburg:
Grote vraag is natuurlijk wat je daar nou niet mag op die parkeerplaats voor de monstrueuze Izaäkkathedraal: ballonnen achter je auto aanslepen? De wolken die er voor het grijpen zijn (zie ook links naast het bord) aan je auto vastbinden en mee naar huis nemen? Of zou je er misschien toch je motor niet stationair mogen laten lopen? Maar hoe moeten de Russen dan hun bijdrage leveren aan de milieuvervuiling?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten