Klein mysterie 471 – Verdrinking (2)

Binnen twaalf uur na publicatie was het bericht van gisteren over de verdrinkingsdood van twee tieners in de Kasteelse Bossen de verreweg best bezochte pagina uit de vijfjarige geschiedenis van Horst-sweet-Horst. Zal ongetwijfeld iets te maken hebben met het feit dat er sinds kort ook een Horst-sweet-Horst Facebookpagina is. Misschien vond het bericht ook wel grote verspreiding omdat er een mening in werd verwoord die door velen wordt gedeeld. Laten we het hopen. Zo heel opzienbarend was die mening overigens niet: je mag aannemen dat iedereen met een beetje gezond verstand er hetzelfde over denkt.

Blijft de vraag of redacties van (vooral internet)media vuilspuiters een podium moeten geven. Anders gezegd: dienen ze reacties op hun berichten die getuigen van vuilspuiterij al dan niet te verwijderen? Gisteren schreef ik al dat ik het niet wist en vandaag weet ik het nog steeds niet. De meeste mensen die reageerden op het Horst-sweet-Horststukje zeggen: ‘Verwijderen’. Instinctief neig ik daar ook toe. Er zijn grenzen en waar die worden overschreden, behoort een redactie in te grijpen. Alleen: het bepalen van die grens is lastiger dan je in eerste instantie misschien denkt. Bij de gisteren geciteerde reacties lukt dat over het algemeen wel. Maar wat doe je met ‘John’ als hij op InHorst zegt: ‘Als het aan mij ligt mogen alle buitenlandse werknemers weer netjes terug naar hun eigen land, de werkloze nederlander erneer zetten (wie weigert geen uitkering). Groot probleem opgelost. En ook nog een veel minder criminaliteit ...’ In mijn ogen ongepast, discriminerend en stigmatiserend (vooral die laatste zin dan) – anderen zullen er minder aanstoot aan nemen. Zoals er ook mensen zullen zijn die zich gekwetst of beledigd voelen als ik het CDA of een van zijn vertegenwoordigers op de hak neem. En zoals ik me elke keer weer kapot erger als de politie rept over ‘mensen met een Oost-Europees uiterlijk’.

Ik wil maar zeggen: iedereen heeft zo z’n eigen gevoeligheden en is op het ene terrein toleranter dan op het andere. Zie daar als redactie maar eens soep van te maken. Wat in mijn ogen in elk geval zou helpen, is het onmogelijk maken om anoniem of onder schuilnaam te reageren. Als je dan al zo’n ferme mening hebt, durf er dan ook maar met naam en toenaam voor uit te komen. Al zou je daar weer tegenin kunnen brengen dat anonieme vuilspuiterij op internet mogelijk voorkomt dat blijkbaar aanwezige frustraties op andere, nóg schandelijker wijze(n), worden geuit.  

Ingewikkeld allemaal. Net zoals de vraag of ik (en anderen) in het openbaar blijk moeten geven van hun afkeer van die vuilspuiterij. Negeren of ageren? Doodzwijgen lijkt me eigenlijk het meest effectief. Alleen is dat in sommige gevallen zo verdomde lastig.