maandag 7 juli 2014

Top 5 – Sportpark Bergsbos-memorabilia

Tegenover alle nadelen van opheffing dan wel fusie van sportverenigingen staat ook minstens één groot, niet te onderschatten voordeel: het ontstaan van vervallen sportparken. Want hoe fraai nog in bedrijf zijnde sportparken ook kunnen zijn – ik verwijs andermaal naar de Groene Kathedraal – er gaat toch niets boven vervallen sportparken. In Horst aan de Maas spant Tienray met twee prachtige vervallen voormalige voetbalcomplexen de kroon, maar ook in Meerlo is sinds kort iets moois groeiende. Hoewel sportpark Bergsbos aldaar pas een week geleden buiten dienst is gesteld, is het er nu al Nostalgie pur.
Zou er geen professioneel fotograaf te vinden zijn die de onvermijdelijke teloorgang van de langjarige thuishaven van VV Meerlo en kortjarige thuishaven van fusieclub SV United wil vastleggen? Succes is wat mij betreft bij voorbaat verzekerd.
Afbladderende verf, welig tierend onkruid, gebroken glas, rottend hout, afbrokkelend beton: hier en daar valt het nu al waar te nemen op Bergsbos en de komende jaren kan het er alleen maar beter op worden. Zonder twijfel een pijnlijke gewaarwording voor alle vrijwilligers die het sportpark hebben gemaakt tot het pareltje dat het ontegenzeggelijk is. Maar aan alles komt nu eenmaal een einde, ook aan sportpark Bergsbos. En je zou een mooi fotoboek over het verval van Bergsbos ook als een eerbetoon aan die vrijwilligers kunnen beschouwen.
Zo lang er geen professioneel fotograaf is die voornoemde handschoen opneemt, zult u het met mijn foto’s moeten doen. De fotografische Horst-sweet-Horst top 5 van sportpark Bergsbos-memorabilia:

5.

4.

3.

2.

1.

Mijn eigen herinneringen aan sportpark Bergsbos voeren me vooral terug naar 1986, toen ik nog in één adem werd genoemd met René van de Kerkhof en toen mijn naam op een affiche nog garant stond voor een volle bak.
Wat zegt u? Dat dat een beschamende vertoning was op 29 juli 1986? Dat eerstedivisionist Helmond Sport tegen de bescheiden vierdeklasser VV Meerlo slechts zesmaal wist te scoren en drie tegendoelpunten moest incasseren? Dat ik slechts invaller was? Dat de Meerlose spitsen Peter van Osch en Reinold Wiedemeijer me desondanks alle hoeken van Bergsbos lieten zien? Gek, maar daar kan ik me nou werkelijk hélemaal niets van herinneren …

Geen opmerkingen:

Een reactie posten