Zo’n bezoekje aan Wuppertal, drie weken geleden, drukt je
weer eens met de neus op de trieste feiten. En die zijn dat Horst aan de Maas
gebukt gaat onder een schreeuwend gebrek aan graffiti. Graffiti kunnen je tot
nadenken stemmen, graffiti kunnen je het bloed onder de nagels vandaan halen,
graffiti kunnen je ontroeren, graffiti kunnen je irriteren, graffiti kunnen je
aan het lachen krijgen, graffiti kunnen werelden voor je openen.
Kortom, graffiti zijn een onderdeel van de openbare ruimte,
van ons leven, dat we moeten koesteren en waar nodig stimuleren. Vind ik dan
alle graffiti mooi? Nee, integendeel, ik zou slechts een klein percentage
graffiti als ‘mooi’ willen kwalificeren. Zoals ik ook slechts een klein
percentage van de muziek, beeldende kunst, architectuur of literatuur als
‘mooi’ zou willen kwalificeren. Maar voor de zoveelste keer: mooi of lelijk
doet er niet toe. Wat er dan wel toe doet? Nou, onder meer dat wat ik in de
derde zin van dit stukje heb opgesomd.
Waar het aan ligt dat Horst aan de Maas zo karig is bedeeld
qua graffiti? Geen idee. Het kan net zo goed de spreekwoordelijke
gezagsgetrouwheid van de (Noord-)Limburger zijn als de afkeer van alles dat
niet netjes is die hele volksstammen hier met de paplepel krijgen ingegoten. Of
is het de eveneens wijdverbreide zuipcultuur die tot lethargie leidt? Waar het
in elk geval niet aan kan liggen, is een gebrek aan geschikte locaties. Het
stikt hier van de plekken waar een fraaie schildering, een belangwekkende
mededeling, een grappige tekening, een cryptische tekst of een schunnig tafereeltje
absoluut niet zou misstaan.
Eerder (klik hier) heb ik al eens geprobeerd de Horster graffiticultuur
een duwtje in de juiste richting te geven met de mededeling dat initiatiefnemers
in dezen altijd bij Horst-sweet-Horst kunnen aankloppen voor een bijdrage in de
gemaakte onkosten. Dat aanbod blijft onverminderd van kracht, maar met de
publicatie van de Horst-sweet-Horst top 5 van Horster blinde muren die
schreeuwen om graffiti wil ik een nieuwe kans wagen potentiële Horster
spuitgasten tot daden aan te zetten. Komt-ie:
5. naamloos verbindingspaadje tussen Venrayseweg en
Gebroeders van Doornelaan:
Geringe betrappingskans, groot bereik bij Dendronleerlingen
en hàckeyers.
4. Rode Kruisplein:
De zoveelste doodsaaie Horster parkeerplaats met de
zoveelste doodsaaie blinde muur. Peper in de reet, dát is wat deze
parkeerplaatsen nodig hebben.
3. Westsingel:
Zichtlocatie van de allerhoogste categorie. Hetgeen impliceert
dat niet worden opgemerkt bij het aanbrengen van de verf hier lastig is. Hetgeen impliceert dat de bevrediging
bij succes des te groter is.
2. parkeerplaats Cuppenpedje:
Nog zo’n doodsaaie parkeerplaats die wel een likje verf kan
gebruiken. Auto’s worden hier zelden aangetroffen, dus met de zichtbaarheid zit
het wel goed. En de muren zijn laag genoeg om het zicht op de wonderschone
achterkant van het pand Van Rensch niet te bederven.
1. zijmuur politiebureau, Achter de Smaalbrug:
Als zesjarigen het doen heten het ‘kindertekeningen’ en
vindt iedereen het vertederend, doen tieners het dan heten het ‘graffiti’ en
staat iedereen op z’n achterste poten. Bullshit! En zou er een nog grotere
uitdaging zijn voor een graffitist dan een politiebureaumuur?
Misschien door profs iets leuks op laten schilderen of graffiti.weet je zeker dat het geen saaie muur meer is maar toch professioneel en mooi
BeantwoordenVerwijderen