Soms zijn er van die boeken die je per se vandaag nog wilt
hebben. Objectief Nederland is zo’n
boek. NRC Handelsblad wijdde er vorige week woensdag een dubbele pagina aan. Nog voordat ik het artikel helemaal
gelezen had, had ik het al besteld.
Vorig jaar schreef ik hier uitermate lovend over Een bezoek aan alle 863 gemeenten van
Nederland 1972, de weerslag van een fotoproject van kunstenaar Wim Gijzen
waarbij hij alle 863 gemeenten die Nederland in 1972 telde, in beeld bracht. Objectief Nederland is in die zin
vergelijkbaar met het project van Gijzen dat het Nederland eveneens in beeld
brengt. En ook nog eens in dezelfde tijd: 1974. Maar waar Een bezoek aan alle 863 gemeenten van Nederland 1972 het
nadrukkelijke stempel van Wim Gijzen draagt – alleen al omdat hij zichzelf in
elke gemeente op de foto zette – heeft Reinjan Mulder in Objectief Nederland juist uiterste objectiviteit nagestreefd. In
zijn eigen woorden:
‘Ik wilde kijken of ik een wereld kon laten zien die onafhankelijk van een subject bestond, onafhankelijk van mijzelf. Onafhankelijk van ons. Een wereld die er is, ook als niemand ernaar kijkt en niemand hem – actief – weergeeft. Dat heeft iets heel romantisch. Ik wilde de dingen, de natuur tonen “zoals ze waren”, zoals ze waren zonder mij. Ik wilde zien, zonder te kijken. Loskomen van het ik. En daarmee los komen van ons aller ik: van ons mensen.’
Dat mag misschien enigszins vaag klinken, de praktische
uitwerking is zo klaar als een klontje. Nadat het Ministerie van Cultuur,
Recreatie en Maatschappelijk Werk hem een experimentensubsidie (kom daar nu nog
maar eens om!) had verleend, schafte Mulder 52 topografische kaarten (1:25.000)
aan die samen zo ongeveer heel Nederland bestreken. Per kaart bepaalde hij het
middelpunt. Vervolgens toog hij naar die 52 middelpunten en maakte er vier
zwart-wit foto’s: één in elke windrichting (klik op de volgende afbeeldingen om ze te vergroten).
Samen vormen die 208 foto’s inderdaad een objectief beeld
van Nederland in 1974. Waaruit dat Nederland bestond? Vooral uit oneindige, al
dan niet agrarisch benutte leegten. En verder uit bossen, solitaire bomen en
water. De bebouwing blijft veelal beperkt tot een enkele verdwaalde boerderij. Wonderlijk
genoeg bevond alleen het middelpunt van kaart 60A zich in een dichtbebouwde
omgeving, namelijk in Roosteren. Het middelpunt van kaart 40B is helemaal
curieus: een woonkamer in Velp. Dit heeft geleid tot foto’s die worden gedomineerd
door onder meer een droogboeket en een lampenkap in een massief eikenhouten omgeving.
Ook de in oostelijke richting in Zutphen (middelpunt van kaart 33A) genomen
foto is bijzonder. En wel omdat het de enige is waarop mensen zijn te zien:
twee fietsende jongens van een jaar of tien.
Net als Een bezoek aan
alle 863 gemeenten van Nederland 1972 is Objectief Nederland een boek waarin je eindeloos blijft bladeren,
foto’s met elkaar vergelijkend en zoekend naar bepaalde patronen, je intussen
afvragend hoe het er nu ter plekke uit zal zien. De uitvoerige documentatie en
gedetailleerde verantwoording maken het helemaal tot een fantastisch boek. Toch
zou het hier nooit aan de orde zijn gekomen als het niet óók vier in Horst aan
de Maas genomen foto’s had bevat. Waarover uiteraard het nodige te zeggen valt.
Lees dat hier.
N.B. Objectief
Nederland is verschenen naar aanleiding van de gelijknamige tentoonstelling
die nog tot 26 september is te zien in het Rijksmuseum (klik hier).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten